هفته نامه هفته نامه

بازگشت به صفحه کامل

کودکان خود را با شادی بزرگ کنید

کودکان خود را با شادی بزرگ کنید


کودکان خود را با شادی بزرگ کنید

امروزه والدین به دلیل درگیری‌ها و گرفتاری‌های متعددی که با آن روبرو هستند کمتر می‌خندند کمتر شادی می‌کنند و بیشتر، آهنگ‌های غمگین گوش می‌دهند. این واکنش طبیعی بدن به مشکلات و گرفتاری‌هاست. اما هیچ فکر کرده‌اید که این واکنش‌ها و این احساسات غم‌انگیز چه تأثیری بر روی کودکان دارد؟ شادمان نبودن و افسرده‌بودن والدین بتدریج باعث ایجاد دلمردگی، یأس و سردی کودک در برقراری روابط می‌شود. متأسفانه والدین با افسردگی خود، کودکان را نیز درگیر می‌کنند. لازم است با کودک خود بازی کنیم برای لحظاتی آهنگ شاد و متناسب سن او گوش کنیم و با هم دنیای کودکانه‌ای عاری از هرگونه دغدغه و احساس بزرگتری و والد بودن داشته باشیم. لازم است در روز حداقل برای لحظاتی از عالم بزرگسالی خود فاصله گرفته و به دنیای شاد کودکمان وارد شویم و خود را همانند او تصور کنیم. باور کنید شروع بازی با کودکان سخت است اما وقتی شروع شد و ادامه پیدا کرد خود ما به اندازه او و شاید هم بیشتر از او از این جریان، لذت خواهیم برد. والدین سخت‌گیری که از کودک (مخصوصاً دختر)، انتظار رفتارهای کاملاً جدی داشته و از او می‌خواهند که از هرگونه خنده و شادی در مقابل دیگران، پرهیز کند  به نحوی، اقدام به تربیت کودکی می‌کنند که در بزرگی، ممکن است خیلی زود گرفتار بیماری‌های روحی روانی مثل افسردگی گردیده و شادی و تفریح در نزد او هیچ معنا و مفهومی نداشته و متقابلاً او نیز یک والد جدی و سخت گیر بار خواهد آمد. والدین در هر سنی که هستند باید دل جوان باشند و از کودک خود هم بخواهند که دلشاد باشد و با مشاهده هرگونه علایم افسردگی در او، محیط خانه مخصوصاً اتاق شخصی او را از نظر ظاهری تغییر داده و تغییر و تحولی در فضای خانه همچنین در رفتار خود ایجاد نمایند، با افراد شوخ طبع و سرزنده نشست و برخاست کنند تا حال و هوای کودک، عوض شود. زیرا همانگونه که تکراری شدن زندگی و یکنواختی در گفتار و رفتارها برای خود ما خسته کننده می‌شود برای کودکان نیز کسل‌کننده می‌شود. سرایت مسائل کاری به داخل خانه و درگیر شدن کودکان با مشکلات والدین، ضمن تأثیر بر رابطه بین آنان، محیط گرم خانه را به محیطی سرد و پر دردسر تبدیل می‌کند که شور و نشاط را از کودک می‌گیرد. قبل از ورود به منزل، بایستی تمام اتفاقات محیط کار را پشت درب منزل گذاشت و وارد خانه شد. خانه مکان امن و مقدسی است که مأمن و محل آرامش و ملاطفت و مهربانی است. می‌توانیم شاد باشیم شاد زندگی کنیم و فرزندان شاد و سرزنده‌ای داشته باشیم که خالق شادی باشند و دیگران هم از نشاط و شادابی آنها بهره برده و شاداب گردند.
طیبه غلام‌زاده بافقی