مهرِ مهربان از راه رسید اما کمی تندی کرد! وهمراه با بوی آغازین روزهای مدرسه، روزهای پایانی عمر یکی از شاگرد ممتازهای کلاس دنیا و یاور مدارس بافق و بافق در دهه های اخیر را رقم زد.
امسال مهرماه با نامهربانی میهمان بافقی ها شد و درست همانزمان که مردم در حال گرامیداشت یاد دفاع مقدسشان بودند فرمانده ای معلم از جنس شهدا را مجال نداد تا برنامه ریزی تعلیم و تعلم در بافق را پشتیبانی کند و برایش میهمانی لاله ها را پسندید تا میزبانی غنچه ها.
امسال پاییز خیلی زود تنومند مردِ فرهنگیِ بافق را به خواب ابدی برد تا معنای خزانش را قبل از آمدن، به رخ فصلها بکشاند و از مدرسه زهر چشم بگیرد.
آری مهرماهی دیگر از راه رسید در یکهزار و سیصد و نود و سومین سالی که ما در تقویم می شناسیم اما همراه با آه.
مهرماهی آمد که قرار است بهار آموختن باشد و علاوه برآن بهارپرورش.
مهرماهی که قرار است در دلها نور مهر بکارد و ظلمت جهل ببرد.
مهرماهی که قرار است تعلیم و تعلم را در تربیت بیامیزد و بپروراند.
مهرماهی که به همت آموزگاران و دانش‌آموزان، آن هم پس از خزان زدگی در خزانه خانه علم و دانش با قول اینکه آستینهایش را بالا بزند تا هزاران مرد مانند جوانمرد از دست رفته برای جامعه فرهنگی شهرمان بپروراند.
هرچه هست مهرماه این طلیعه دارپادشاه فصلها از افقِ هزار رنگ زمان سرک کشیده و مدرسه پس از یخ زدگی درخوابِ تابستانیِ غیبتِ بچه ها بهاری شده است.
ای کاش مهرماه امسال علاوه بر نوید سواد؛ پیام شناخت بیاورد و پیام فهمیدن علاوه بر دانستن وپیام تربیت مقدم بر تعلیم.
ای کاش امسال اعتدالِ دانش آموزی تا رسیدن به فیروزی در شهر ما معنا شود.
ای کاش امسال در مدرسه فقط درس نخوانیم،کمی هم رشد کنیم ؛آری رشد،رشدی از جنس دانایی و توانایی.
 

محمد علی قاسم زاده