هفته نامه

لزوم توجه به تفاوت های دانش آموزان با یکدیگر

یکی از مهمترین وظایف معلمان توجه ویژه به دانش آموزان و شناخت تفاوتهای فردی اجتماعی بین آنان است . زمانی که تفاوتها شناخته شود، معلم و آموزگار بهتر می توانند به دانش آموز یاری برسانند و راه درست درس دادن به او را بیاموزند . هیچ دو دانش آموزی را نمی توان یافت که از هر نظر شبیه هم باشند به طور حتم تفاوتهای بسیاری بین آنها وجود دارد . به هیچ وجه نمی توان رفتار مشابه ای با دانش آموزان برقرار نمود . محیط فرهنگی که بچه ها در آن رشد و نمو نموده اند ، استعداد، هوش ، خلاقیت، تجارب و علائق دانش آموزان با یکدیگر تفاوت بسیاری دارد . زمانی که استعدادهای متفاوت آنها کشف شود می توانند به کمال مطلوب خود برسند و برای جامعه خود مفید واقع شوند . تا زمانی که به امر مهم تفاوت ها توجه نکنیم و دانش آموزان را بر حسب سن و نام کلاس بندی کنیم و تواقع داشته باشیم مطالب را با یک آموزش یکسان یاد بگیرند ، به جایی نمی رسیم . به یک چشم نگاه کردن مانند آن است که به تمام دانش آموزان کفشهای یکسان بپوشانیم و توقع داشته باشیم همه احساس راحتی کنند .

باید باور کنیم همانگونه که انسان ها از نظر شکل ظاهر و قیافه متفاوتند توانایی و استعداد آنها هم مثل هم نیست . تلاش کنیم به گونه ای درس دادن را تنظیم کنیم که دانش آموزان بر حسب نیاز خود آموزش ببینند و بر اساس قابلیت هایی که دارند پیشرفت کنند . زمانی که تفاوتها را باور کردیم، بچه ها را با هم مقایسه نمی کنیم و رفتار با هر دانش آموزی را با توانایی او سازگار می نمائیم . باید آموزش تا حد امکان انفرادی باشد و حتی تشویق و ترغیب بچه ها برای آموزش دیدن و رفتن به سوی یادگیری های خاص بر اساس استعداد آنها باشد .

با یک برنامه ریزی درست و هماهنگ می توان والدین را نیز متوجه این حقیقت مهم نمود که آموزش باید سازگار با استعداد بچه ها باشد پدرو مادر حتما این امر را در تشویق و تنبیه خود مد نظر قرار دهند و با توقع بی جا نسبت به کودکی که توانایی بیش از حد برای آموختن ندارد ، موجب ناراحتی و عذاب او نشوند . ما در مدارس با چند دسته دانش آموزان روبرو هستیم گروهی که با علاقه و بلافاصله می آموزند ، گروهی که به تدریج یاد می گیرند و گروهی که به هیچ وجه آمادگی آموختن ندارند . این تفاوتها را می توان در مسیری درست قرار داد تا همه آنها به آنچه باید برسند . هیچ گاه هیچ دانش آموزی را وادار به آموختن رشته ای که به آن علاقه ندارد نکنیم ، بگذاریم مرور زمان استعداد او را شکوفا نماید . اجازه دهیم او خود در مسیر علاقه خود قرار بگیرد . هیچ گاه به سن و سال و ترس از دیر شدن آموزش نیاندیشیم . برخی با چند سال تأخیر در آموزش دیدن شکوفا می شوند . اجازه دهیم دانش آموزان خود استعدادشان را کشف نمایند و راهشان بیابند . آنها خود می دانند چه می خواهند ما حق نداریم به جای آنها بیاندیشیم و تصمیم بگیریم .

میرزا ابوالفضل نقیب الذاکرین بافقی