سالهاست که بغض گلو را گره کرده‌ایم
سالهاست که گذشته را جا گذاشته‌ایم
سالهاست که نگاه انتظار را به قاب دیوار زده ایم
سالهاست که در نبودنت جا مانده‌ایم
سالهاست که صحرا وریگ و آرزو را در هم دیده ایم
سالهاست که نگاه در انتظار است و مانده ایم
سالهاست که دیدگان اشک  جویبار شده اند مانده ایم
سالهاست که دل در دل مانده است و مانده ایم
در نگاهی و اشاره ای که شاید
جمعه ای، روزی بیایی بر انتظار
در جمعه ای در کعبه ای ندای آقا مهدی
بیایی بر صحرای دلی که شاید
ما هم باشیم و لبخندی زنیم بر انتظار دل که
آمد آن یوسف زهرا آمد
 

 زهرا مصطفی پور مبارکه