امیر عباس امینی| همه اینها برای این بیان شد که بگوییم ایران زمانی توانست بعنوان یک قدرت بزرگ و حکومت مقتدر در جهان مطرح باشد که اولاً بتواند از تمامیت ارضی خود به طور کامل دفاع کند نه مثل دوره قاجاریه، تکه تکه قسمتهایی از شمال شرقی ایران از میهن جدا شود و در ادامه بتواند با پیروی از دین مبین اسلام و عدالت پیشگی، رضایت مردم را با خود همراه داشته باشد و در واقع بنحوی موید شعار افتخار آمیز همین سال باشد که میان حکومت و مردم همدلی و همزبانی برقرار باشد نه اینکه دولت با تکیه بر آمارهای غیر واقعی، ساز خود را بزند و مردم هم کم یا زیاد در دردهای خود غوطه ور باشند. چرا که هر گونه بی نظمی و اختلال در جریان رسیدگی به امور نظام و مملکت داری چه در دورانهای پیشین و چه در دوران کنونی می توانسته و می تواند تأثیر گذار در تعیین معادلات منطقه ای و جهانی باشد و حتی امنیت کشور را به خطر اندازدو همچنان که رهبر معظم انقلاب در ابتدای سال ابراز داشتند:« یک دهه از دوره در نظر گرفته شده برای عدالت و پیشرفت سپری شده» و اکنون ما باید ببینیم تولیدمان در چه زمینه هایی پیشرفت و در چه مواردی عقب نگه داشته شده، آیا به کارگاههای کوچک کاملاً توجه سده یا هماهنگی و نگاه سیستمی چنانکه دکتر رهبر در شبکه تهران در مورخه 24/1/94 در برنامه اقتصاد ایران بیان می کردند بالاخره در برنامه ریزی ها وارد خواهد شد. آیا همه آنهایی که مستحق خانه دار شدن هستند به رویای بزرگ خانه دارشدن و صاحب منزل شدندن در این عمر 50 تا 60 ساله خواهند رسید چرا که آمارهای رسمی نشان می دهد بیش از نیمی از ایرانیان خانه ندارند!! هر چند همه آرزوی یک زوج ایرانی خانه دار شدن نیست اام داشتن خانه وجه لازم برای پیگیری اهداف دیگر است. همه اینها در حالی است که ایران در سه دهه کنونی به عنوان ام القُرای اسلام سعی نموده نظام معیشتی اسلامی را با توجه و تکیه بر احادیث نبوی و علوی و روایات معصومین علیهم السلام نیز احکام شرع مقدس بر پا کند تا بتواند به عنوان الگویی در میان سایر دولتها و ملتهای اسلامی مطرح شود. و منبع بهره مندی های معنوی باشد. الگویی که همچنانکه در دیپلماسی بین المللی از توان و ظرفیت برخوردار است از حیث تحقق شعارهای مطرح شده اش هم بتواند مورد توجه باشد. بنابراین لزوم فقر زدایی و رفع تبعیض طبق اصل دوم و سوم قانون اساسی جمهوری اسلامی جزو اصول زیر بنای و مبنایی توسعه نظم محسوب می گردد.

ادامه دارد...