هفته نامه

حسابدار قلب هر سازمان

عفت اکرمی مقدم| حسابداری یکی از مشاغل مهم و اساسی در کشورمان است رشته ای است که تقریباً در هر ارگان و نهادی به گونه ای به واحد مالی و حساب و کتاب ختم می شود. یکی از مواردی است که در اقتصاد کشور و حتی در خانواده ها به عنوان عامل مهمی خود را نشان داده است. خانواده ها جدول بودجه خود را با درآمد و هزینه و پس انداز برنامه ریزی می کنند. حسابداری به گونه ای پیش می رود که مدیریت فعال و با تجربه و به نوعی حسابدار با تجربه می خواهد تا در اوضاع اقتصادی و شرایط ضروری شرکت و خانواده ها را نجات دهد در اوضاع اقتصادی شرکت نحوه تصمیم گیری در بازارهای مالی و سرمایه گذاری کردن در دارایی های شرکت همه از پیشرفت درست استفاده نمودن از نقدینگی و کسب سودآوری و حداکثر نمودن ثروت شرکت است و این حسابداران هستند که نقطه قوت را با توجه به وضع شرکت را شناسایی می کنند و نقش کلیدی را ایفا می کنند. در دنیای امروز که هر روز شکل تازه ای از ارتباطات اقتصادی به وجود می آید و افراد و شرکت ها و موسسات با یکدیگر در ارتباط می باشند و تغییرات مالی آن ها بر یکدیگر تاثیر دارد و روز به روز این فعالیت پیچیده تر می شود این عامل باعث می شود که نقش حسابداری برای استفاده کنندگان بیشتر مشخص گردد. حسابداران تقریبا در تصمیمات داخلی و بین المللی غیرقابل انکار هستند آن ها مشاورانی امین برای کارهای اجرایی هستند و از ویژگی های آن ها خلاقیت، راه حل یابی برای مشکلات و تفکر راهبردی است.

هفته حسابداری و روز حسابدار برای اولین بار در سال 2007 (سال 1386) به ابتکار فدراسیون بین المللی حسابداری در آمریکا به ثبت رسید. جوامع حرفه ای ایران نیز از 14تا 21 آذر ماه هر سال را هفته حسابدای و 15 آذر را به عنوان روز حسابدار در ایران اعلام کردند. بهانه ای شد تا به مناسبت فرا رسیدن روز حسابدار از کسانی یاد کنیم که تاثیر بسزایی در جامعه دارند. کسانی که بودنشان در هر مکان ضروری است و قیمت و ارزش هر چیزی را می دانند و از هر گونه تقلب و اشتباه به دور هستند اما در جامعه دیده نمی شوند و امید داریم تمام تلاش و زحمات این عزیزان مورد توجه و قدرشناسی قرار گیرد و هر ساله این روز همانند روزهای مهم دیگر به یاد آورده شود و حسابداران نمونه معرفی شوند.

در پایان آرزو می کنم صورتهای معنوی زندگی حسابداران براساس استانداردهای الهی باشد و از دارایی پر و از بدهی خالی باشند. سرمایه شان فقط اندوخته و یادداشت های توضیحی شان ساده و بی ریا باشد و روز حساب در برابر ایزدمنان گزارششان مقبول و بدون بند باشند.