هفته نامه

بیایید چیزی پرت نکنید

از نظر علمای روانشناسی خشم هیجانی فراگیر است. وقتی از افراد خواسته می شود جدیدترین تجربه هیجانی خود را بازگو کنند، خشم بیش از همه به خاطر می آید. یکی از علتهای فراگیر بودن خشم این است که انواع گوناگونی دارد که نه تنها به صورت نخستین نمونه ابراز می شود (مثلا فرد رنجیده چشم غره می رود، مشتهایش را گره می کند و بعد شدید حمله ور می شود)، بلکه به صورت متناسب با موقعیتهای خاص مانند غضب، خصومت، انتقام جویی، از کوره در رفتن، کفری شدن، غیظ و ... هم ابراز می شود.خشم از ممانعت ناشی می شود مثل زمانی که برخی نیروهای بیرونی جلوی برنامه ها و هدفهای فرد را می گیرند. خشم همچنین از خیانت در امانت، مورد بی اعتنایی قرار گرفتن، انتقاد شدن به صورت ناحق، ملاحظه نکردن دیگران و دلخوری انباشته شده ناشی می شود. زیر بنای خشم این عقیده است که موقعیت آنگونه که باید باشد نیست؛ یعنی ممانعت، دخالت یا انتقاد ناموجه است.خشم پر شورترین هیجان است. آدم خشمگین قوی تر و نیرومند تر می شود. خشم آدمها را نسبت به بی عدالتی های دیگران حساس تر می کند و باعث می شود که آنها برای تلافی کردن،ممانعت، دخالت یا انتقاد دست به مبارزه بزنند. این حمله می تواند کلامی یا غیر کلامی باشد(فریاد زدن یا کوبیدن در به هم) و مستقیم یا غیر مستقیم باشد(نابود کردن مانع یا صرفا پرت کردن چیزی)علاوه بر پرخاشگری مستقیم و غیر مستقیم برخی پاسخهای رایج خشم انگیز عبارتند از: ابراز احساس رنجش، بارها در مورد چیزی حرف زدن، مصالحه کردن یا به کلی از چیزی دوری کردن. خشم به صورت بالقوه خطرناک ترین هیجان است زیرا هدف آن نابود کردن موانع در محیط است. گاهی خشم نابودی و صدمه نامتعارفی به بار می آورد مثل زمانی که بچه ای را هول می دهیم و یا یار ورزشی مان را دشنام می دهیم یا به در بسته لگد می زنیم اما در مواقع دیگر خشم نتیجه بخش است مثل زمانی که توان، قدرت و استقامت ما را بیشتر می کند تا به طور ثمربخشی محیط اطرافمان را به صورتی که باید باشد تغییر دهیم. وقتی شرایط از حالتی که نباید باشد(بی عدالتی) به حالتی که باید باشد(عدالت)تغییر می یابد خشم فروکش می کند. و در آخر ذکر این نکته ضروری است که وقتی خشم خود را در کلام و یا رفتار نشان می دهد، پرخاشگری عنوان می گیرد.

آرامش داشته باشیم