به گزارش خبرنگار هفته نامه افق کویر؛ کارگران آنومالی از دی ماه تاکنون درخصوص شغل خود دچار مشکل شده و هنوز بلاتکلیف می باشند. شنبه 11 بهمن طی تماسی که به دفتر هفته نامه افق کویر شد باخبر شدیم کارگران این معدن به همراه خانواده خود در محل دفتر تهیه و تولید واقع در شهرک آهنشهر تجمع نمودند.
خانواده های این کارگران در گفتگویی با خبرنگار هفته نامه افق کویر مسایل و مشکلات پیش آمده خود را چنین بیان نمودند. طیبه حیدری بافقی، همسر یکی از کارگران در این خصوص گفت: تاکنون برایت زندگی به گونه ای شده است که به اجبار و از فرط گرسنگی کودکان خود صندوق صدقه منزل را باز نمایی و برای خانواده ات غذا تهیه کنی؟!
وی در حالی که می گریست گفت: وجداناً اگر مسلمان باشید و این حرفها را بشنوید باید بدنتان بلرزد. بارها رخ داده است که نان را در آب قند حل کرده و برای رفع گرسنگی خورده ایم. بعد از 18 سال کار مناسبی پیدا شد آن هم بعد از سه ماه قرارداد عذر کارگران مشغول به کار را خواستند. به امید این کار چک های زیادی به طلبکاران داده ایم. به چه امیدی می توان زندگی کرد؟ صاحب خانه مدت کوتاهی فرصت داده تا خانه را تخلیه نماییم.
حیدری افزود: مدیون دو دنیا باشید؛ اگر بخواهید صحبت های مرا بدون کم و کاستی منتقل نکنید. فرزندم هر روز صبح نسبت به صبحانه خود معترض است او می گوید: تا کی باید صبحانه من فقط نان و پنیر باشد. جلوی دوستانم خجالت می کشم. کابوس من آن است که همسرم بر اثر ناراحتی و فکر وخیال وسختی های روزمره به خلاف روی بیاورد این افکار رهایم نمی کند.
در ادامه زهرا عبداللهی همسر یکی دیگر از کارگران گفت: درخواست ما از مسئولین مربوطه این است که دامپتراک های 100 تنی را از چغارت بیرون برده و از دامپتراک های 35 تنی استفاده کنند تا بتوانند نیروی بیشتری به سر کار بروند. بعد از چهل روز بیکاری همسرانمان کسی جوابگوی ما نیست.
یکی دیگر از بانوان که خود را دهقان معرفی کرد در این بین گفت: غیر بومی های در بهترین قسمت های معدن مشغول به کار هستند؛ اما همسران ما که بومی هستند باید غصه کار داشته باشند و بیکار باشند.          

راضیه بیگی