هفته نامه هفته نامه

بازگشت به صفحه کامل
« بازگشت

امنیت و سلامت روان کودک

امنیت و سلامت روان کودک



امنیت کودک و سلامت روان او : چگونه محیطی امن و سازنده ایجاد کنیم؟

اصل اول امنیت کودک : آماده کردن یک محیط امن و مورد علاقه برای کودک
فراهم کردن یک محیط امن برای کودکان کم سن موجب آرامش بیشتر شما در زمینه تربیت فرزندتان و جلوگیری از رفتارهای نادرست می شود.
با تغییر و جابجائی وسایل منزل بویژه وسایلی که میتوانند به کودک صدمه بزنند، این امکان را به کودک می دهید تا در طول روز با امنیت بیشتری سرگرم باشد و شما نیز آسوده تر باشید.
کودکان نیازمند یک محیط جذاب هستند که فرصتهای لازم را برای جستجو، کشف، تجربه و رشد مهارتهای آنها فراهم آورد.
خانه ای که پر از اشیاء جالب می باشد، کنجکاوی کودک، رشد زبان و توانایی های هوشی او را تحریک خواهد کرد.
همچنین می تواند کودک را سرگرم و فعال نگاه داشته و احتمال بد رفتاری او را کاهش دهد.
کودکان به نظارت مناسب نیاز دارند. نظارت منا سب بدین معنی است که بدانید کودک کجاست و چه کاری انجام میدهد و در زمانهای کوتاه به او سر بزنید.

اصل دوم امنیت کودک : ایجاد محیط سازنده برای یادگیری
والدین لازم است در دسترس کودکان باشند. این بدان معنی نیست که همیشه با کودک خود باشیم، بلکه منظور آن است در هنگامی که کودک به کمک، مراقبت یا توجه نیاز دارد، در دسترس او باشید.
وقتی کودک نزد شما میآید، در صورت امکان کاری را که انجام میدهید، کنار گذاشته و زمانی را با او بگذرانید.

اصل سوم امنیت کودک : استفاده از انضباط قاطعانه
بسیاری از والدین به اشتباه برای داشتن قاطعیت در برخورد با فرزندانشان از روشهای نامناسبی چون داد زدن و تهدید کردن استفاده می کنند.
انضباط قاطعانه به معنای اینکه : در رفتار با کودک از شیوه نسبتا با ثباتی استفاده کنید.
وقتی در مقابل یک نوع رفتار نا مطلوب کودک هر دفعه واکنش متفاوتی داشته باشید )مثلا زمانی نادیده بگیرید و یا حتی تشویق کنید، زمانی دیگر همان را به شدت تنبیه و یا کودک را تهدید کنید( کودک گیج میشود و نمی داند که رفتارش مطلوب است یا نه؟ هنگام بدرفتاری کودک به سرعت مداخله کنید: گاهی والدین آنقدر صبر میکنند که بدرفتاری کودک شدید شود و آنوقت مداخله میکنند که معمولا در این زمان منجر به تنبیه شدید کودک میشود.
برای مثال : وقتی در یک مهمانی کودک بیقرار میشود و حوصل هاش سر میرود والدین ممکن است هیچ اقدامی نکنند، ولی زمانی که بیقراری کودک شدید میشود و جیغ و فریاد راه میاندازد شروع به تنبیه کردن او میکنند.
به موقع کودکانتان را برای انجام رفتار مناسب آموزش بدهید: رفتار مناسبی را که از کودک خود انتظار دارید به او آموزش دهید و از تشویق برای تقویت آن رفتار ها استفاده کنید.
با تعیین قوانین در خانه و خارج از خانه و آموزش آن به کودکان، آنان به تدریج کنترل بر رفتارهای خود را یاد میگیرند.