هفته نامه هفته نامه

بازگشت به صفحه کامل
« بازگشت

اقتصاد مقاومتی از حرف تا عمل (قسمت 35)

اقتصاد مقاومتی از حرف تا عمل (قسمت 35)



امیر عباس امینی| 
دولت قانون کار را اصلاح کند.
بررسی نظام اشتغال کارگران در گفتگو با آقای علیرضا محجوب(نماینده کارگران در مجلس شورای اسلامی)
بر اساس مصاحبه و تحلیل هفته نامه ی پنجره شماره 266
به نظر شما مهم ترین عامل بوجود آمدن شکاف دستمزدی در میان کارگران چیست؟
در کشور ما برای تمامی مشکلات و برنامه ها از محل بودجه دولت اعتباری تخصیص می یابد. اما متاسفانه حقوق و دستمزد کارگران تنها موضوعی است که از محل بودجه دولت بی بهره بوده و تصمیم گیری های متعددی در رابطه با آن می شود. بحث حقوق کارگری هیچ گاه در برنامه بودجه در نظر گرفته نمی شود و بعد از برنامه ریزی و تخصیص اعتبارات انرا تعیین می کنند انتظار می رود با وجود تأخیر در تعیین مقدار حداقل حقوق کارگری،مقدار ان با واقعیت های جامعه برابری داشته باشد تا بتوان از مشکلات آن ها کم کرد.
فاصله میان تورم واقعی و در امد کارگران جامعه مشکلی است که به صورت جدی باید پیگیری شود. عده ای تصور می کنند با افزایش نرخ دستمزد کارگران تورم بالاتر می رود یا این موضوع تأثیری بر روی قیمت تمام شده محصولات دارد. اما متأسفانه باید گفت که میزان حقوق کارگران به اندازه ای اندک است که هیچ تأثیری بر نرخ تورم ندارد. اگر این موضوع به عنوان هزینه ای هم برای کارفرمایان تلقی شود، باید در نظر گرفت که حداقل دستمزد برای کارگران هیچ تأثیری در صرفه جویی هزینه ها یا کم کردن آن ندارد. در بهترین حالت، کارگران باز هم کمترین هزینه را برای تولید کننده به بار می اوردن. آنچه هزینه اهی تولید را بالاتر می برد، کاهش بازده به دلایل مختلف است نه حقوق و دستمزد کارگران.
در چند سال اخیر تصمیمات مختلف دولت ها، مانند اجرای قانون هدفمند سازی یارانه ها، افزایش قیمت حامل های انرژی، تحریم های بین المللی، تغییر در سیستم مالیات ستانی و... باعث بوجود آمدن مشکلات متعددی برای تولید کنندگان شده است. آن ها نیز در راستای صرفه جویی در هزینه ها، کارگران را تعدیل نیرو کرده یا در بهترین حالت، میزان حقوق و دستمزد آن ها را کاهش داده اند.
اگر به یاد داشته باشید، دولت در سال 93 همزمان با افزایش قیمت های حاملهای انرژی برای جلوگیری از ایجاد تورم، میزان دستمزد کارگران را افزایش نداد. این در حالی است که افزایش قیمت های حامل های انرژی اثری چند برابری بر بالا رفتن هزینه های تولید دارد که در برار هزینه های دستمزد کارگران قابل مقایسه نیست.