به گزارش هفته نامه افق کویر؛ حسین خالداری ۳۸ ساله از شهرستان بافق، با حضور در دفترهفته نامه افق کویر گفت: صبح هیجدهم فروردین ماه سالجاری(۱۴۰۰) بود که در بخش آتشباری در جاده جدید سنگ آهن(میدان اسکاواتور) همراه با سایر همکاران مشغول به کار بودم که ناگهان ضربه سنگینی به سرم اصابت کرد.
وی ادامه داد: همان موقع حالت تشنج به من دست داد و خیال کردم سرم به سپر ماشین برخورد کرده است، سریعا به بهداری شرکت واقع در شهرک آهنشهر بافق، اعزام شدم. در آنجا سه بخیه به سرم زدند و دوباره همان روز به سرکار برگشتم و تا ساعت ۴ بعد از ظهر مشغول کار بودم و آن روز نفهمیدم که چه چیزی به سرم برخورد کرده است.
خالداری گفت: در تاریخ ۲۷ مهرماه ۱۴۰۰ ساعت ۹:۳۰ هنگامی که مشغول به کار بودم، دوباره دچار تشنج شدم، مرا به بیمارستان رساندند و سی تی اسکن از ناحیه سرم انجام شد که فهمیدند یک شی خارجی در سرم وجود دارد.
این کارگر شرکت سنگ آهن ادامه داد: سپس برای انجام آزمایشات بیشتر و ام آر ای به یزد مراجعه کردم، متاسفانه دستگاه ام آر آی به دلیل اینکه هشدار می داد که جسم خارجی همراهم است، نتوانست از من ام آر آی بگیرد و دوباره با حالت تشنج به بافق برگشتم.
خالداری افزود: سپس برای انجام معاینات بیشتر به یزد رفتم، دکتر محمدی متخصص مغز و اعصاب با انجام سی تی اسکن رنگی متوجه شد که گلوله درسرم است وی برای عمل جراحی موافقت نکرد و چنین گفت: شما هم مانند برخی از جانبازان جنگ تحمیلی که گلوله در سر دارند و با دارو وضعیت خود را کنترل می کنند با گلوله چاره ایی جز ساختن ندارید!
وی تصریح کرد: بنابراین تصمیم گرفتم برای ادامه درمان با هواپیما به تهران بروم، در تهران، پزشک معالج، دکتر حنیف، پس از انجام آزمایشات اولیه، گلوله را در تاریخ ۱۲ آبان ۱۴۰۰ از سرم خارج کرد.
وی گفت: نمی دانم که این تیر چگونه به سرم برخورد کرده و منشا شلیک و هدف آن کجا بوده است؛ حال از مسئولین مربوطه تقاضامندم به وضعیت من رسیدگی کنند.
در حال حاضر بیمه آتش باری شرکت سنگ آهن و زیر نظر بیمه معلم هستم و بیمه نیز خسارت به من پرداخت نمی کند و در جواب می گویند: شما باید منشا انفجار گلوله را پیدا کنید و از همان فرد تقاضای غرامت کنید؛ هر چند که ۱۴ میلیون تومان ازسوی شرکت سنگ آهن برای مداوای من پرداخت شد؛ ولی برای ادامه درمان نیازبه کمک بیشتر دارم؛ زیرا عملی که انجام داده ام؛ خدا را شکر به خیر گذشت؛ چون پزشک معالج پیش از عمل به من گفت: خوشبینانه ترین حالت عمل این است که فلج یا کور بشوم و خدا می داند که بعد ازعمل چه عوارضی متوجه من باشد! چون این گلوله که به سرم اصابت کرده استخوان جمجمه ام را شکسته و پودر کرده است و دکتر نتوانسته این باقیمانده استخوان ها را خارج نماید. بنابر این هر سه الی چهارماه یک سی تی اسکن دارم تا وضعیت من پایدار بشود و دیگر به عمل اصلی نیاز نداشته باشم.
