برخی والدین اعتقاد دارند که همدلی رفتاری کاملاً طبیعی بوده و از بدو تولد با انسان متولد می شود و بنابراین نیازی به آموختن ندارد، در حالی که باید بدانید این فکر کاملاً غلط بوده و مهارت همدلی مانند هر مهارت دیگر نیاز به آموزش و آموختن دارد. در ادامه به برخی روش ها اشاره می کنیم که والدین با استفاده از آن ها خواهند توانست همدلی و هوش هیجانی را در فرزندان خود تقویت کنند.
1- اطمینان یابید که نیازهای هیجانی و عاطفی فرزندتان به خوبی برآورده شده اند. اولین عامل برای اینکه کودک بتواند با دیگران همدلی کند این است که نیازهای هیجانی خودش کاملاً برطرف شده باشد. کودکی که قرار است همدلی کند پیش از آن باید بتواند روی حمایت عاطفی و هیجانی والدین و یا مراقب خود حساب باز کند.
2- به کودک خود بیاموزید که چگونه بر هیجانات منفی خود غلبه کرده و با آن ها کنار بیایند. برای هر کودک و بزرگسالی طبیعی است که هیجاناتی منفی مانند خشم و حسادت را تجربه کنند. اما کودکانی که از والدین دلسوز خود می آموزند که چگونه با این هیجانات برخورد مناسب داشته و به شکلی مناسب به حل مسأله خود بپردازند، احتمالاً هوش هیجانی و همدلی قوی تری نیز داشته باشند.
3- از کودک خود بپرسید که در حال حاضر چه حسی دارد؟ کودکان به صورت طبیعی به سمت همدلی گرایش دارند. حتی یک کودک نوپا وقتی شخصی را می بیند که از نظر هیجانی در رنج است، با او همدردی کرده و حتی ممکن است برای رها کردن فرد از آن وضعیت تلاش کند. در عین حال، کودکان خردسال ذاتاً موجوداتی خود محور هستند. کودکی که هنوز مدرسه نرفته، وقتی خواهر، برادر و یا دوستش را می زند و یا مثلاً یک اسباب بازی را از او می گیرد، لازم است والدین به او توضیح دهند که چنین رفتارهایی می تواند از لحاظ جسمی یا عاطفی به طرف مقابل آسیب برساند. مثلاً در این مواقع می توانید به کودک خود بگویید:اگر کسی اسباب بازیت را از تو بگیرد چه احساسی پیدا خواهی کرد؟ یا اینکه اگر کسی تو را بزند چه حسی به تو دست می دهد؟
4- به فرزند خود کمک کنید تا هیجانان مختلف را با نام بشناسد. وقتی عصبانی می شوید و یا شخصی دیگر چنین هیجانی را از خود نشان می دهد، این حالات را مورد توجه کودک قرار داده .
5- وقتی کودک همدلی کرد او را تشویق کنید. وقتی فرزندتان همدلی را در قالب انجام یک کار خوب برای کسی انجام داد، به رفتارش توجه ویژه نشان دهید.
6- درباره رفتارهای مثبت و منفی که در اطرافمان می گذرد، صحبت کنیم. ما دائما در معرض نمونه هایی از رفتار خوب و بد در زندگی واقعی، کتاب ها، تلویزیون و فیلم ها هستیم.
خودتان الگویی خوب برای فرزندتان باشید. کودک شما بیش از هر چیز دیگر همدلی را از مشاهده رفتارهای شما و دیگر بزرگسالانی که در زندگی اش حضور دارند، می آموزد. معنای سخاوت، مهربانی و عشق ورزی.

یلدا سادات میرعلمی|