نمایش خبر نمایش خبر

مشکلات دولت و تلخ کامی های ملت(قسمت ششم)

مشکلات دولت و تلخ کامی های ملت(قسمت ششم)



 
امیر عباس امینی| 
واردات بی در و پیکر و بی نظارت یا بد نظارت 
هنگامیکه مداوم در خبر ها می بینیم و می شنویم که واردات بی رویه سخن به میان می آید ، خودبه خود این پرسش مطرح می شود که پس کدام مسئول ، کدام نهاد نظارتی و کدام دستگاه باید جلوی این روند و افزایش برخی کالاهای غیر ضروری یا تجملی و لوکس را بگیرد؟ آیا استفاده از کالاهای بسیار گران قیمت و البته ساخت خارج با آن فرهنگ مصرفی که طی این سالها مرتب مقام معظم رهبری آنرا تکرار نمودند و بر اصلاح آن تاکید داشتند هماهنگی دارد؟ واقعا اگر قرار به توبیخ و تنبیه و بازخواست و حتی کیفر خواست متصدیان این امر بود، آیا زمان در اختیار نبود یا اطلاعات به اندازه ی کافی در دسترس نبود؟ 
البته که نه بلکه هر دوی اینها بود لکن حمیت و عیرت و دلسوزی و نگاه متعهدانه به حمایت از تولید داخلی و اصلاح الگوی مصرف و تعادل در بازار و درد دور کردن جامعه از جو تفاخر و خود نمائی نبوده  والا چه بسیار می شد برمبنای استفاده ما کار آمد از قانون با ساز و کار مناسب به کارگیری نیروهای با انگیزه و حتی رسانه ای نمودن این قضایا ، جلوی واردات بی رویه لجام گسیخته و غیر ضروری و مضر  به حال جامعه گرفته شود تا فرهنگ لطمه دیده و زخمی شده لا اقل بیش از این آسیب بزنید.
در حالیکه گرفتن چند میلیون وام در مواقعی به بزرگترین مشکل یک خانواده تبدیل می شود و همانطور که همگی می دانیم دیگر داشتن یک خانه تنها یک  آرزوی بزرگ یا رویایی شیرین بلکه به یک کابوس تبدیل شده، استفاده از اتومبیل های چند صد  میلیونی چه معنایی دارد؟
آیا نباید سوختی که درون این اتومبیل ها ریخته می شود ، مطابق تورم و هزینه هایی که این سنخ مصرف گرایی ترویج می کند، چند برابر باشد؟ و در واقع مطابق با دارایی آن مالک اتومبیل چندصد میلیونی از او هزینه سوخت اخذ شود؟ آقایان مسئول واردات و تعیین کنندگان توزیع عادلانه ثروت در جامعه انصافتان کو؟ انصافتان را برای  کدام سود سرشار و بی سرانجام و به چه بهایی قربانی نمودید؟
تاکی باید تولید کننده ی ضعیف شده ی داخلی از فراوانی کالاهای قاچاق در سرتاسر مملکت بنالد و شما به این وضع بی سرو سامان راضی باشید؟            
  ادامه دارد...