نمایش خبر نمایش خبر

ماه مهر و دغدغه خانواده ها

ماه مهر و دغدغه خانواده ها



ایرسا|  خزان پائیز با آغاز ماه مهر، ماه علم و دانش همراه است. روز اول مهر، روزی که آهنگ دانایی از مدارس بلند می شود و دانش آموزان با جنب و جوش فراوان مشتاق هستند تا خود را به مدرسه برسانند. مدرسه و کلاس، تخته سیاه میزبان مهمانانی هستند که قرار است 9 ماه آن ها را با طنین علم و دانش، پذیرایی کنند و چه مهمان پذیر هستند معلمانی که با روی خوش به استقبال این عزیزان و نوگلان می روند. خیابان ها پرتلاطم است از وسایل نقلیه ای که قرار است مسافران را به مقصد آگاهی و دانش ببرند. روز اول مدرسه، برخی والدین به یاد خود می افتند که چگونه در گذشته با حداقل امکانات درس می خواندند و شاید روز اول مدرسه را تنها به مدرسه رفتند و چه حس غریبی داشتند؛ اما الآن کودکانشان را با عشق و محبت و با آینه و قرآن به مدرسه می فرستند. زیبایی کار این جاست، هنگامی که پدران و مادران به محیط مدرسه وارد می شوند، متوجه می گردند در همان مدرسه و همان کلاسی که بیست و چند سال پیش  درس خواندند یا مادری که معلم کلاس اولش، الآن معلم کلاس اول فرزندش هست روبرو می شوند! معلمی که الفبای زندگی را به او آموخت و او توانست چنین فرزندانی را به جامعه تحویل دهد.
شروع ماه مهر با دغذغه خانواده ها برای تحصیل عزیزانشان همراه است که پس از چندماه  تعطیلی چگونه خودشان را با محیط علم و دانش وفق دهند. همه این ها با چند روز رفتن به مدرسه تغییر می کند و خود دانش آموزان تغییر رویه می دهند، آن چه مهم است این می باشد که سیستم آموزشی که دانش آموزان در آن درس می خوانند با سالیان قبل چه تفاوتی پیدا کرده؟ آیا امکانات مدارس که دانش آموزان در آن درس بخوانند مهیاست؟ متاسفانه در حال حاضر برخی  دانش آموزان هنوز در ساختمان های قدیمی تحصیل می کنند و به علت عدم بودجه کافی برخی مدارس به روز نشده است؛ در حالی که پیشرفت جامعه انتظار دارد بهترین امکانات و تجهیزات در هر سطح آموزشی برای آن ها در نظر گرفته شود؛ چرا که دانش آموزان سرمایه های انسانی هستند که در آینده قرار است برای جامعه خدمت کنند. همچنین برخی مدارس با سیستم تکنولوژی و سایر امکانات همراه است و حتی مدارس نوساز هم ایجاد شده است. با این حال همه این ها مسایلی است که باید به جد مورد بررسی قرار گیرد تا علاوه بر تلاش خود دانش آموزان فضای آموزشی مناسب و سایر امکانات در اختیار آن ها قرار گیرد نه اینکه از نظر برخی مسایل در مضیقه باشند. 
از دیگر مسایل که خانواده ها با آن درگیر هستند رفت و آمد دانش آموزان است، متأسفانه برخی سرویس های مدارس به خصوص کودکان پیش دبستانی، بیش از حد مجاز سوار می کنند، یا سرعت غیرمجاز و سایر مسایل راهنمایی و رانندگی را رعایت نمی کنند. مسئله مهم دیگری که در شهر بافق با آن روبرو هستیم، دانش آموزان پسری هستند که هنوز به سنی قانونی نرسیده اند؛ اما مرکب موتور را انتخاب کرده و دو یا سه نفر سوار شده و با گستاخی تمام به مدرسه می روند؛ وقتی با خانواده شان هم صحبت می شویم، می گویند، گوش به حرف نمی دهند و از هیچ فردی ابایی ندارند! درست است که خانواده ها نقش مهم تری دارند و نباید به آن ها اجازه دهند؛ اما طرف مقابل مأموران راهنمایی رانندگی که صبح ها سر چهار راه ها و میادین ماشین ها را به علت نبستن کمربند یا سبقت غیر مجاز و... جریمه می کنند، نباید به دانش آموزان اجازه دهند که با موتورسیکلت تردد کنند نه اینکه با خیال راحت، از جلوی مامور پلیس بگذرند، بدون هیچ ترس و واهمه ای! دلیل اینکه کسانی که هنوز گواهینامه ندارند و سوار بر موتور می شوند و جریمه نمی شوند را باید از چه فردی سوال کرد؟ تا اتفاقات ناگواری همانند سال های گذشته روی ندهد! از این رو همت مسئولین محترم راهنمایی و رانندگی را در تذکر و جلوگیری از تردد آن ها می طلبد. همچنین خانواده ها و مدیران مدارس نباید دانش آموزی که موتور به مدرسه می آورد را اجازه دهند به کلاس درس بیاید و اگر خدای ناکرده اتفاقی افتاد آن موقع  "ای کاش" را بیان می کنند. امید داریم با فرهنگ سازی بتوانیم جلوی بروز برخی از مسایل  ناخواسته را بگیریم و همه به قانون احترام بگذاریم.