هر ساله از تاریخ نوزدهم تیرماه لغایت بیست و پنجم؛ به عنوان هفته تامین اجتماعی نام برده می شود. تامین اجتماعی سازمانی است که چنین تعریفی دارد:
یک سازمان بیمه‌گر اجتماعی است که مأموریت اصلی آن پوشش کارگران مزد و حقوق بگیر (به صورت اجباری) و صاحبان حرف و مشاغل آزاد (به صورت اختیاری) است. جمعیت تحت پوشش این سازمان، شامل حدود 12میلیون نفر بیمه شده و بیش از 2 میلیون نفر مستمری‌بگیر است که با درنظر گرفتن افراد خانواده بیمه‌شدگان، جمعیت تحت پوشش این سازمان برای خدمات درمانی به بیش از 37 میلیون نفر می‌رسد. براساس قانون، سازمان تأمین اجتماعی یک سازمان عمومی غیردولتی است که بخش عمده منابع مالی آن از محل حق بیمه‌ها (با مشارکت بیمه شده و کارفرما) تأمین می‌شود و متکی به منابع دولتی نیست. به همین دلیل، دارایی‌ها و سرمایه‌های آن متعلق به اقشار تحت پوشش در نسل‌های متوالی است و نمی‌تواند قابل ادغام با هیچ یک از سازمان‌ها و مؤسسات دولتی یا غیردولتی باشد. تکیه‌گاه اصلی این سازمان مشارکت سه‌جانبه کارفرمایان، بیمه‌شدگان و دولت در عرصه‌های مختلف سیاستگذاری، تصمیم‌گیری‌های کلان و تأمین منابع مالی است. (1)
در نتیجه این سازمان دارای 8 ماموریت است؛ از جمله-1 حمایت در برابر حوادث، بیماری ها، بارداری-2مستمری بازنشستگی-3 مستمری از کارافتادگی4- مستمری بازماندگان5-مقرری بیمه بیکاری6-غرامت دستمزد ایام بیکاری7- پرداخت هزینه وسایل کمک پزشکی8- کمک هزینه ازدواج
این سازمان با آن که تلاش دارد تا خدمات خود را به بهترین وجه انجام بدهد؛ اما نقدهایی بر این سازمان وارد است؛ یکی از آنها این است که چرا این سازمان انحصاری بوده و بطور حتم واضح هست که به هر راهی جهت درامدزایی و افزایش سرمایه خود اقدام می کند؛ در این شرایط هر چیزی را اجرا می کند؛ گاه شده که برای کارفرما منصفانه است و گاهی برای کارگر غیرمنصفانه و یا بالعکس! (2)
برخی معتقدند در ساختار این سازمان از سال ۱۳۱۴ تاکنون؛ تحول ویژه ایی روی نیفتاده و متاسفانه قوانین آن به روز نمی باشد؛ برای رهایی از این وضعیت، قوانین موجود، باید به گونه ایی اصلاح گردد که به نفع افزایش تولید باشد نه مانعی برای تولید!
از اینها که بگذریم؛ تامین اجتماعی چون توانایی اخذ مطالبات خود را از دولت ندارد؛ در نتیجه به تولید کنندگان فشار وارد کرده و با اخذ ضرایبی از قراردادها به بهانه بیمه کارگران، فشار سنگینی به آنان وارد می کند و بسیاری از واحدها را به خطر می اندازد.
مهم ترین موضوعی که می توان در اینجا به آن اشاره نمود؛ عدم ثبات و پایداری مدیران این سازمان است که 33 سال هست که مدیران آن مرتب جابجا می شوند و در نهایت ضرباتی به این سازمان وارد می گردد.
موضوع دیگر این که این سازمان غیردولتی است و به خودی خود دولت فقط باید ناظر باشد؛ ولی همه اعضای این سازمان را به غیر از یک نفر، دولت انتخاب می‌کند و کارگران و کارفرمایان کمترین نقشی را در این سازمان دارند. (3)
اینها مسایلی است که گریبانگیر این سازمان شده است؛ سازمانی که به جای هزینه برای بازنشستگان و مستمری بگیران خود به دولت پول قرض می دهد و برای دریافت پول خودش از دولت با مشکلات عدیده ایی روبرو است؛ شاهد آن هستیم که دولت برای رفع دیون خود برخی معادن در منطقه معدنی بافق را بدون تشریفات واگذاری به این سازمان اعطا کرد؛ اما برای مستمری بگیران خود نتوانسته خدمات شایان توجه ای داشته باشد.نمونه آن در بافق، با آن که بیشترین جمعیت کارگری را داریم؛ اما درمانگاه آن چند سالی بیشتر نیست که راه افتاده و همین هم دارای کمبودهایی است. مسئولان، دلیل می آورند که ما همه تلاش خود را می کنیم؛ ولی چارت(ساختار)درمانگاه اجازه نمی دهد و جالب این که حاضر نیستند تا چارت این درمانگاه را تغییر دهند تا مشکلات درمانی این مرکز درمانی حل و فصل شود.
منبع:
(1)https://www.tamin.ir
(2)https://www.tasnimnews.com/fa/news/
(3)https://www.yjc.ir