نمایش خبر نمایش خبر

دنیای کودکانه ام را دوست دارم

دنیای کودکانه ام را دوست دارم



عفت اکرمی مقدم| دنیای کودکانه ام را دوست دارم، دنیایی که پر از عشق و محبت پدر و مادرم و نقش مهم آن ها در خانواده بود. آرزویم این بود که آخر هفته به سر آید و همگی به دیدار بزرگان خانواده برویم. دنیای کودکانه ام کم کم گذشت و با گذشت زمان و پیشرفت جهانی؛ متاسفانه آهسته آهسته از شوق دیدار و دوستان خانواده کم رنگ شد تا اینکه دنیای مجازی به عنوان عضوی از خانواده ام شد. اوایل خوب بود تا این که هر فردی در خانواده یک دوست مجازی داشت و خواب را از او گرفته و به قولی وابسته او شده بود. هر جا می رفتم موبایل و ابزارهای آن حرف اول را می زدند تا اینکه در اطراف خود دیدم خانواده ها کم کم از هم دور شدند و فرزندان به جای جنب و جوش های کودکانه بیشتر حرف هایشان بر بازی های آنلاین و گروه های مجازی شد. به این فکر افتاده ام این چیست که انسان را اسیر خود کرده است! 
دنیای مجازی واتس اپ، وایبر، تلگرام و.. دارای مزایا و مضراتی است که اگر به صورت صحیح استفاده شود؛ می تواند کاربردی و اثربخش باشد،  باید برای استفاده آن سواد رسانه ای داشت؛ به طور مثال، امروزه گروه های مختلف پزشکی انواع و اقسام گروه هایی مجازی راه اندازی کرده اند و اگر یک بار گرفتار موردی  شویم و مشکل را با چند نفر از اعضا در فضای مجازی مطرح کنیم و از راهنمایی آن ها بهره ببریم متوجه می شویم چه نعمت بزرگی است که این مفید و موثر بودن به شرط شناخت ماهیت دنیای مجازی و رعایت شروط است. 
بر این شدیم از دوستان و آشنایان نظرشان را در مورد این عضو ناخوانده بپرسیم؛ هرکدام نظراتی را بیان کردند؛ یکی گفت: خوب است، زهرا 22ساله گفت: با توجه به پیشرفت تکنولوژی و توسعه جهانی یک چیز لازم الاجراست. سمیه 18ساله گفت: دنیای مجازی در حدی که استفاده بجا از آن شود، در آن اعتدال باشد و به گونه ای که به شخص و خانواده اش به خصوص روابط خانواده و فرزندان آسیب نرساند. از بین نظرات یکی عنوان کرد من اهل درس و کتاب نبودم تا اینکه یکی از اساتید مرا به گروهی به نام کتابخوانی دعوت کرد، اوایل فقط خواننده بودم؛ اما با گذشت زمان یکی از فعالان گروه بابت معرفی کتاب و خواندن حداقل یک صفحه از  کتابی مشخص در روز عادت کردم. دختر 25ساله ای عنوان کرد: در روز بیش از 5 ساعت در واتس اپ فعالیت داشتم و وقتم را تلف می کردم. یکی از گروه هایی که عضو شدم بحث مسایل دینی و شرعی بود که فوق العاده گروه فعالی است و هر روز با آیات وحی آشنا می شوم و این کار باعث شد بیشتر به سمت و سوی این گروه ترغیب شوم. به هر حال این نیمه پر لیوان است؛ اما اگر دیدگاه مقابل آن را نگاه کنیم، این فضای مجازی ضرر و زیان هایی هم دارد. در لابه لای نظر دوستان نظری دیدم که بیان شده بود بین من ، همسرم و فرزندانم فاصله افتاده  و با کوچکترین حرفی به سراغ فضای مجازی رفته و خود را از شر دعواها خلاص می کنم؛ در حالیکه قبلا با گذشت و متانت یکی از طرفین به زندگی عادی بر می گشتیم. م.ع 33 ساله گفت: وقتی از محل کارم بر می گردم به جای اینکه با خانوده بیرون برویم پارک، سینما و.... حداقل یکی از اعضای خانواده ترجیح می داد در منزل باشد یا اگر بیرون می رفتیم تمام حواسشان به این مهمان ناخوانده بود. متاسفانه یکی از خانم ها عقیده داشت دنیای مجازی باعث جدایی او از شوهرش شد و به دلیل پیامک اشتباه عاشقانه، او را از محیط خانواده و فرزندان جدا کرده و به گونه ای که هر موقع موبایلش را می بیند آشفته می شود! فردی 31ساله عنوان کرد: یکی از عیب های بزرگ مجازی متاسفانه گذاشتن عکس های ناشی از فوت و تصادف است و بیان می کند، استفاده از تصاویر دلخراش که در محل حادثه گرفته می شود و بدون هیچ مجوزی وارد فضای مجازی می شود؛ باعث رنجش و آزار نزدیکان و خویشاوندان می شود و این عمل دور از ارزش های انسانی است. 
ح.ا نظر داشت، دنیای مجازی یک تکنولوژی جدید و به روز است و باید به سوی علم روز برویم تا عقب نمانیم؛ البته بایستی از قبل فرهنگ سازی شود و زمینه سازی کرد و خطرات و مزایای ناشی از فضای مجازی را گفت. به نظر من هر چیزی می تواند یه سری مشکلات را نه تنها برای خود؛ بلکه برای یک جامعه ایجاد کند. پس ظرفیت نیز مهم است که دست خود فرد یا یک جامعه است که می تواند در این راستا موفق یا ناموفق باشد. فضای مجازی به ضرورت است. استفاده از آن مفید و بعضی کارها را نیز راحت کرده است و همانند یک چاقویی است که می تواند در دست دکتر در جراحی به کار برود و یا دست یک دیوانه که می تواند برای یک جامعه خطرناک و دچار مشکلات فراوان گردد.
دوستی دیگر نظر خود را اینگونه بیان کرد که خود در گروه ها زیاد دیده است که عکس ها و فایل های شخصی داخل گوشی به سرعت نقل و انتقال پیدا می کند و در معرض دید افراد دیگر قرار می گیرد؛ به طور مثال بچه ای ناخودآگاه دستش به ابزار(کلید) دوربین خورده و عکس مادر یا خواهر خود در منزل را به گروهی می فرستد و یا ممکن است صدای خانواده ضبط و به گروهی منتقل بشود که شایسته است خانواده ها؛ حتماً برای حفظ حریم خصوصی خود مواظبت بیشتری اعمال کنند.
مادری عنوان کرد: این روزها دنیای مجازی متاسفانه به کودکان سرایت کرده و آنان را نیز اسیر خود کرده است. اوقات فراغت تابستانه و تشکیل کلاس ها فرصتی بسیار خوب بود تا حتی المقدور کمتر سراغ این فضاها بروند و از آن ها دل بکنند و با تشویق فراوان این کلاس ها را ادامه دهند. بسیار خوشحال بود و بیان کرد جا دارد مسئولین حمایت های بیشتری برای اینگونه کلاس ها انجام دهند؛ نمونه بارز آن مسابقه سازه های ماکارونی بود که در سطح خوبی برگزار شد؛ اما جای مسئولین رده بالای شهرمان در این فضای بسیار شاد و مفرح خالی بود تا حمایت های آنان باعث دلگرمی برگزارکنندگان این مراسم که حدود یک هفته اوقات فراغت بچه ها را به نحو صحیح پر کرد؛ بشود.  
بنابراین مسایل مشکلی ندارد اگر تمام اعضای خانواده وابسته به فضای مجازی باشد؛ اما اگر یک یا دو نفر عضو این فضا نباشد خواه ناخواه شاکی می شوند و محیط خانه پر از تنش می شود. "توماس جفرسون" یکی از متفکران می گوید: شادترین لحظه های زندگی ام اندک زمانی بود که در خانه و آغوش خانواده ام سپری کردم، حتی "دوموند لورلید" بیان می کند که بهترین نگهبان سعادت در یک خانواده، عشق زن و شوهر نسبت به یکدیگر است.  
به هر حال عدم استفاده درست و عدم دقت برای خانواده باعث می شود کانون گرم خانواده به خصوص روابط عاطفی کودکان مشکل ساز شود این تکنولوژی نباید انسان را اسیر خود کند و او را از تمام روابط و علایق انسانی باز دارد. متاسفانه این دنیای مجازی باعث به وجود آمدن دلبستگی ها و وابستگی های عمیق و ریشه دار است و از عوامل مهم به وجود آورنده چنین وابستگی ها استفاده از شکلک هاست. به طور مثال یک پسر یا دختر را دنیای مجازی در نظر بگیرید برای اولین بار حرف می زنند و محتاطانه و خشک عمل می کنند؛ اما با گذشت زمان روابط آنان صمیمی تر می شود و متاسفانه کار از جایی شروع می شود  و گفتگو ها به اتمام می رسد و دیگر افسار خیال به دست خود فرد نیست و کار بسیار سخت می شود و این یک واقعیت است، واقعیتی تلخ از زندگی مدرن و همه چیز از یک جرقه شروع می شود؛ سلامی، شکلک و یا هر چیز دیگری فرق نمی کند. مهم این است که این شکلک ها زنده اند و حرف می زنند، دلربایی می کنند و دزد می شوند و انسان ها تصویر سازی می کنند از یک لبخند ساده برای خودشان زیباترین تصاویر را می سازنند، آن گونه که باب میل شان است. باید کمی عاقلانه تر رفتار کنیم و در استفاده از کلمات و شکلک کمی دقت مان را بالاتر ببریم و حواسمان باشد کجای کار هستیم و این فضا که مخاطب آن دیده نمی شود و به صورت غیرفیزیکی با یکدیگر صحبت می شود ممکن است باعث برهم زدن روابط خانواده و به وجود آمدن اختلافات فراوان شود و صلح و دوستی را از بین ببرد.