نمایش خبر

جلیل آباد از احیا تا بی رمقی خشکسالی

رضیه زارع پور|"روستای جلیل آباد بهاباد پس از 35 سال حیاتی دوباره یافت " این عنوان گزارشی بود که تیرماه 87 در نشریه محلی بهاباد نوشته شده بود. .با خواندن این گزارش بر آن شدم تا بار دیگر در این زمینه گزارشی تهیه کنم. با توجه به اینکه خشکسالی های چند ساله اخیر رمق کشاورزی منطقه و در مقیاس وسیعتر کل کشور را گرفته است. کند و کاوی در تلاش طاقت فرسای مردان و زنان کویر که قدمتی به تاریخ زیست مردمان این خطه دارد می تواند راهگشای توسعه آینده باشد. قنات، این ابتکار عجیب و بسیار مفید مردمان کشورمان، در مناطق کویری و بخصوص یزد با حیات و ممات ساکنان این سرزمین آمیخته است. آوازه ی قنات این سامان جهانگیر است و نیازی به یادآوری دوباره آن نیست! .با اختراع و رواج استفاده از موتور پمپ های سوختی و برقی نفس قناتها نیز به شماره افتاده است. با سر بر آوردن چاه های مجهز به پمپ، قناتها سر بر بالین احتضار می گذارند. قنات مظهر تلاش و کوشش مردم سرزمین ما هست. طی چند ساله اخیر خشکسالی گسترده در استان به کشاورزی صدمات زیادی وارد کرده است؛ به گونه ای که بسیاری از قنوات خشکیده و تولید محصولات کشاورزی را از بهره دهی خارج ساخته است. این امر بار سنگینی را نیز بر دوش کشاورزان گذاشته به گونه ای که بسیاری از کشاورزان زیر بار مشکلات، عطای کار و تلاش را به لقایش بخشیده و کشاورزی را رها ساخته اند. مناسب است تا مسئولین به این بخش توجه ویژه داشته تا یکی از شریف ترین اقشار جامعه که تولید محصولات کشاورزی را بر عهده دارند زیر بار مشکلات به زانو در نیایند. به بهانه اطلاع از وضعیت روستایی که بعد از سالها احیا شده بود ، پس از خشکسالی های اخیر، بار دیگر سراغ مسعود جلیلی رفته ایم تا شنونده درددل هایش باشیم. وی مالک روستای جلیل آباد واقع در 15 کیلومتری بهاباد و در منطقه ای کوهستانی واقع شده است.

مالک این روستا در این باره می گوید: روستای جلیل آباد در سال 1341 احیا و پس از 10 سال در سال 51 با طغیان رودخانه و به دلیل قرار گرفتن در جریان سیل به کلی نابود شد. در سال 87 با مرارت فراوان و با صرف چند ماه تلاش شبانه روزی موفق به حفر «مادرچاه» و احیای بقیه چاه ها شدیم. در آن سال با صرف 360 میلیون ریال توانستیم با کمک اعضای خانواده و فرزندان به احیای قنات اقدام نماییم و با زیر کشت بردن حدود 2 هکتار زمین، درختان بادام، زردآلو، گیلاس و ... را پرورش دهیم .

وی درباره مشکلات و مشقت های این کار افزود: در زمینه بازسازی و ترمیم خرابی ها و احیای قنات روستا مشکلات زیادی داشته ایم؛ از جمله نداشتن زمین به علت کوهستانی بودن منطقه، نبود امکانات و تسهیلاتی نظیر جاده دسترسی، آب آشامیدنی و بهداشتی، برق و ...

مسعود جلیلی تصریح کرد: بعد از احیای روستا و اراضی کشاورزی آن و کشت محصولات باغی، سبزی و صیفی جات و تخمه آفتاب گردان؛ قبل از خشکسالی های اخیر درآمد نسبتاً مناسبی عاید ما می شده است؛ ولی با وقوع خشکسالی و کمبود شدید آب درحال حاضر استخرها مستهلک و باغ ها رو به خشکیدن است.

جلیلی خاطر نشان کرد: طی چند ساله اخیر فقط هزینه است که روی دستمان می ماند و هیچ گونه درآمدی نداریم.

وی درباره ساکنین روستا می گوید: تعداد ساکنین در تابستان به 20 نفر می رسد؛ ولی در نیمه دوم سال کارگران و مالکین مستقر نیستند و برای رسیدگی به امور کشاورزی در رفت و آمدند.

مسعود جلیلی که نگران ادامه خشکسالی و از بین رفتن روستا است، تقاضایش از مسئولین شهرستان بهاباد و استان یزد این است که کمک کرده و نگذارند روستایی که با خون دل بعد از سالها احیا شده و تاکنون زنده مانده، نابود شود.