نمایش خبر نمایش خبر

آیا مشکلات کارخانه کاشی زمرد بافق راه حل ندارد؟

آیا مشکلات کارخانه کاشی زمرد بافق راه حل ندارد؟



از فعالیت کارخانه کاشی و سرامیک زمرد بافق، بیش از هفده سال می گذرد؛ این کارخانه با سرمایه گذاری عمده مردم، نهادها و ادارات و افراد خاص تشکیل شد و اکنون پس از گذشت این سالیان هنوز نتوانسته شهد شیرین مشارکت مردم با بخش خصوصی را به سرمایه گذاران خود بچشاند. در این که چرا کارخانه کاشی و سرامیک زمرد بافق به این روز افتاد که اکنون دهها کارگر خود را نتواسته حقوق بدهد حرف و سخن های زیادی است؛ اما روی سخن نگارنده بر آن است که همیشه مشکل ما از عدم نظارت هست! اگر نظارتی صحیح بر روند فعالیت این کارخانه توسط متولیان امر صورت می گرفت؛ هرگز شاهد تعطیلی این کارخانه نبودیم. چگونه است که یک بنگاه اقتصادی کوچک برای آن که بتواند ادامه حیات دهد باید اصول و چارچوب مقررات کاری را حفظ نماید و سازمان های عریض و طویل دولتی آن را به شدت تحت نظر دارند تا از قوانین و ضوابط عدول نکند؛ اما درباره کارخانه کاشی، هرگز شاهد نظارت مسئولان ذی ربط نبودیم. آن پیرمردی که گاو و گوسفند خود را فروخت و یا آن زنی که النگوی دستش را به عشق توسعه و رونق شهرش و یا برای اشتغال فرزندش فروخت آیا گمان می کرد که روزی درب های این کارخانه از شدت بدهی بسته شود! چرا هیچ نهاد نظارتی قادر نیست تا مسئولان این کارخانه را به پای میز محاکمه بکشاند و از آنها توضیخ بخواهد که با پول و سرمایه مردم چه کردید؛ اصلا با پول خودتان! مگر فرد می تواند با پول خود خلاف جریان توسعه و سازندگی یک شهری حرکت کند و متولیان امور فقط ناظر باشند! 
زمرد بافق؛ به اذعان مسئولان دچار سو مدیریت، کمبود نقدینگی و نیروی متخصص شده؛ ولی آیا این مشکلات، راه حل ندارد. چه کسی باید همت کند و این کارخانه زمرد را که اولین نمونه عینی مشارکت سرمایه گذار بخش خصوصی با مردم است تحولی برزگ در آن ایجاد نماید و اگر مدیران همین کارخانه خطایی رانده اند؛ چرا میزان و حکم و قاضی و دادگاه در حق آنان روا داشته نمی شود! 
محمد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌حسین تشکری بافقی
صاحب‌امتیاز و مد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌یرمسئول