نمایش خبر
اشعار رسیده
اشعار رسیده
محمد رضا کارگران بافقی|
دلم در عشق یاری ناز می كرد
دلش را بهر كاری ساز می كرد
قنوتی بهر عشقش در سحر، صبح
گهی رمزی به رازی باز می كرد
گناهی گر بود عشقش به لیلی
زمانی بهر یاری راز می كرد
سجودی بود در چشمان یاری
كه گاهی تا خدا پرواز می كرد
به محراب خم ابروی نازش
به رطلی از می اش پر ناز می كرد
شهی بود و دلی عاری و عریان
چو گویی در مصلی ساز می كرد
شبی در گوشه ای افتاد گویی
به اسم اعظمی او راز می كرد
مرا ای خوب گاهی هم صدا كن
برایم یك سبد افسانه پا كن
نگو گفتم دگر رازی ندارم
چو مجنون ناله ای هم بی جفا كن
مرو شاید دگر مجنون بمیرد
دلا بنشین گهی با غم صفا كن
مرنجان این دل رنجور و بیمار
كه با عشقت مریضی را شفا كن
بیا ای نازنینم ناز كم كن
گهی هم با گدایی یك صفا كن
دلم هر دم ز هجرت پرز آتش
اگر چون مرهمی رحمی به ما كن
صنوبر قامتان چون سرو نازنند
تو ای نازك قبا چون غم وفا كن