مطابق با آنچه که از سوی مسئولان شرکت سنگ آهن مرکزی گفته شده است؛ شرکت هم اکنون در برزخ بین خصوصی سازی هست و نیست و زمانی این کار قطعی خواهد شد که سهام شرکت که به مبلغ 5 هزار میلیارد تومان  برآورد اولیه قیمت شده در بورس عرضه گردد و صندوق بازنشستگی  فولاد به عنوان طلبکار بتواند سهام را در اختیار بگیرد. 

حال باید در باره صندوق بازنشستگی فولاد آشنایی بدست آوریم که این چه صندوقی است و چرا کار به جایی رسیده است که شرکت  به آنان واگذار می شود. 

صندوق بازنشستگی فولاد کشور بنا بر خبر خبرگزاری «تسنیم» صندوقی است که «پرداخت حقوق بازنشستگانش از اواسط سال 90 با اختلال همراه شد. دولت و نمایندگان مجلس شورای اسلامی که از بروز این اختلال آگاهی کسب کرده بودند، راهکار رفع آن را در قانون بودجه سال 91 مد نظر قرار دادند.

با توجه به اینکه این قبیل مشکلات در دیگر صندوق های بازنشستگی که در مجموعه سازمان بازنشستگی کشور به خدمات رسانی مشغولند وجود نداشت، انتقال صندوق بازنشستگی کارکنان فولاد به وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در قانون بودجه سال 91 مورد تأکید قرار گرفت؛ اما اجرایی نشدن این بند از قانون بودجه سنواتی کشور که در ماههای پایانی سال گذشته به صورت اسمی اجرا شد، در عمل نتیجه ای در بر نداشت، موجب گسترش مشکلات به وجود آمده شد.

در میانه پاییز 91 اعلام شد که به منظور حل مشکلات مالی این صندوق بازنشستگی، 16 درصد از سهام باقیمانده دولت در شرکت ملی مس، 17.5 درصد از سهام شرکت سایپا، 55 درصد شرکت دخانیات، 19 درصد آلومینیوم اراک، 71 درصد سنگ آهن مرکزی، ذوب آهن اصفهان، 70 درصد آلومینیوم المهدی و هرمزال و 100 درصد سهام شرکت زغال سنگ کرمان، 100 درصد سهام زغال سنگ طبس شرقی و نیز پروانه بهره‌برداری معدن زغال سنگ کرمان به صندوق بازنشستگی فولاد واگذار می شود.

ارزش این میزان سهام حدود 8 هزار میلیارد تومان بود و تصمیم به واگذاری این میزان سهام، نور امیدی را در دل مستمری بگیران صندوق بازنشستگی فولاد روشن کرد تا مگر مشکلات پرداخت حقوق آنها پس از گذشت بیش از یکسال مرتفع شود؛ اما نه تنها این امر محقق نشد؛ بلکه تأخیر در پرداخت حقوق ها با همان روند و حتی با تأخیرهایی بیش از گذشته ادامه یافت.

هم اکنون نیز با گذشت حدود 2 سال از بروز اختلال در پرداخت حقوق بازنشستگان صنعت فولاد کشور، هنوز این مشکل رفع نشده به طوری که بازنشستگان شرکت سهامی ذوب آهن اصفهان که در میان تمامی بازنشستگان صنعت فولاد بیشترین اختلالات را در پرداخت حقوق خود شاهد بوده اند، اکنون با نزدیک شدن به میانه تابستان هنوز حقوق اردیبهشت ماه خود را دریافت نکرده اند 

 

و حتی حقوق ماههای گذشته آنها نیز به صورت اقساطی و با تأخیرهای یک تا دو ماهه پرداخت شده که مشکلات خانوادگی بسیاری را برای آنها به دنبال داشته است.» حال تصور کنید این صندوق، شرکت سنگ آهن را از آن خود کند! آیا قادر است به جای پرداخت حقوق معوقه، سرمایه گذارد نماید؟  

مسئولان شرکت سنگ اهن در کنفرانس خبری اخیر خود با اصحاب رسانه اذعان نمودند بافق، به سوی قطب صنعتی و معدنی در حرکت است و تا 5 سال دیگر بافق جهش قابل ملاحظه ایی خواهد داشت. بنابر گزارش مرکز اطلاع رسانی این شرکت  صراحتاً عنوان شد کلیه طرح ها را»  ۵ ساله بستیم با ۳ هزار میلیارد تومان سرمایه گذاری. اصولا تکمیل و راه اندازی این طرحها ۳۶ تا ۴۵ ماه زمان می برد و از آنجایی که مدتی طولانی برای یافتن شرکت مشاور و پیمانکار مناسب صرف می شود، به همین دلیل این پروسه را ۵ ساله تعریف کردیم. در مورد مجوزها، باید بگویم که تمام مجوز ها، به طور کامل، اخذ و قرارداد ها بسته شده است.» اما پرسش اینجاست با کدام پول و سرمایه! آیا پرداخت حقوق معوقه بازنشستگان اولویت دارد و یا سرمایه گذاری! 

به هر حال این سوالی است که ذهن افکار عمومی را به خود جلب کرده و مترصد باید بود تا چه راهی برای برون شد از این موضوع در پیش روی مدیران خواهد بود؛ راهی که البته برای مجموعه شرکت سنگ آهن این گونه ترسیم شده و در سایت اطلاع رسانی شرکت امده است»همانگونه که معدن چادرملو به عنوان یک مجموعه خصوصی، سال گذشته ۱۲۸۰ میلیارد تومان سود داشته است، ما نیز می توانیم روند بهبود و توسعه را از این به بعد نیز حفظ نماییم. شرکت سنگ آهن در سال گذشته ۲۷۰ میلیارد تومان سود خالص داشته است که وقتی کنسانتره ۱۶۰ تومانی ما، با تبدیل به گندله می شود ۴۰۰ تومان، و سنگ دانه بندی ۱۱۵ تومانی ما، با تبدیل به آگلومره و فولاد می شود ۱۷۰۰ تومان، خواهیم دید که سود بالا و برگشت سرمایه اتفاق می افتد.»

محمد حسین تشکری