قطع رحم

امیرالمؤمنین حضرت علی(ع) می فرمایند:« ما آمنَ بِا... سبحانهُ مَن قَطَعَ رحِمَهُ» کسی که با خویشان، قطع رابطه نماید به خداوند سبحان ایمان نیاورده است.
قطع رحم
در مقابل صله رحم، قطع رحم وجود دارد و قطع رحم کردن از گناهان کبیره شناخته شده است و قطع رحم عبارت است از هر امری که در عرف از آن بریدگی و دورشدن فهمیده شود مانند سلام نکردن یا روترش کردن یا روبرگرداندن و ترک احترام و ادب کردن و نظایر اینها
قطع رحم در قرآن
از حضرت سجاد(ع) روایت است که فرمود: از مصاحبت با قاطع رحم بپرهیز که او را در سه جای قرآن ملعون یافتم: 1-خداوند می فرماید: آن هایی که عهد الهی را پس از بستن پیمان می شکنند و می برند آن چیزی را که خداوند امر به پیوستن آن فرموده(قطع رحم می کنند) و در روی زمین فساد می کنند، ایشان زیانکارانند. 2- و همچنین خداوند می فرماید: آنان که پیمان خداوند را پس از محکم شدن می شکنند و می برند آنچه را که خداوند به پیوند آن امر فرموده و در زمین فساد می کنند. برایشان لعنت و محرومیت از رحمت خداست. و برای ایشان جایگاه جایگاه ابدی است. 3- و هم چنین خداوند می فرماید:آیا از شما توقع است و بعید نیست که اگر متولی امور مردم شوید در زمین فساد کنید و از خویشان خود بپرهیزید، آن گروه مفسد و قاطع رحم، کسانی هستند که خداوند آن ها را از رحمت خود دور فرموده و کر کرده و چشمانشان را کور فرموده است.
قطع رحم در روایات
حذیفه بن منصور می گوید:« امام صادق فرمودند : از حالقه بپرهیزید، زیرا که مردم را به مرگ می کشاند، گفتم حالقه چیست؟ فرمودند قطع رحم است.
حضرت علی(ع) می فرمایند:« زشت ترین گناهان، بریدن از خویشان و نافرمانی پدر و مادر است.
داستانی از امام صادق (ع) در قطع رحم
یکی از اصحاب امام صادق(ع) می گوید: به امام صادق(ع) عرض کردم: برادران و عموزادگان خانه را بر من تنگ کرده اند و از همه ی خانه یک اطاق برای من گذارده اند و من اگر در این باره اقدام کنم می توانم خانه را از آن ها بگیرم. حضرت فرمود: صبر کن، خداوند برای تو گشایشی فراهم خواهد آورد. راوی می گوید: من خودداری کردم تا در سال صد و سی و یک، وبایی آمد و به خداوند سوگند همه ی آن ها مردند و یک نفر از آنها باقی نماند. سپس به نزد امام صادق(ع) رفتم، همین که مرا دید فرمود: حال اهل خانه ات چطور است؟ عرض کردم: به خدا همه ی آن ها مردند و یک نفر از ایشان باقی نماند، فرمود: این به واسطه ی آن رفتاری بود که با تو کردند و آزاری که به تو رساندند و قطع رحم کردند، آیا دلت می خواست که زنده باشند و بر تو تنگ گیرند؟ عرض کردم : اری به خدا سوگند.
جایگاه صله رحم
صله رحم از چند جهت شایان توجه است: 1-از دیدگاه جود و عطا: کسانی که طبع سخاوت دارند، ارحام بی بضاعت خود را با بلندنظری مورد حمایت قرار می دهند و با حفظ ابرو و عزتشان زندگی آنان را اداره می کنند و این گروه دارای برتری و فضیلت اخلاقی هستند. 2- از نظر دینی و ارزش اسلامی : صله ی رحم از وظایف انسان های باایمان است و قطع رحم از گناهان کبیره. امام صادق(ع) به عمار که از دوستان متمکن آن حضرت بود، فرمود: ای عمار! تو صاحب مال بسیاری. عرض کرد: بله، فدایت گردم. آیا زکات واجب را می دهی؟ عرض کرد: بله. آیا مال معلومی که قرآن شریف فرموده (فی اموالهم حق معلوم) پرداخت می کنی؟ عرض کرد: بله. ایا صله رحم می نمایی و به آنان کمک مالی می کنی؟ عرض کرد: بله. آیا برادران دینی ات را از حمایت مالی برخوردار می سازی؟ عرض کرد: بله. فرمود: ای عمار! آن را که پیش فرستاده ایی از تو سبقت نمی گیرد و آن را که باقی گذاری به تو ملحق نمی شود. 3- از نظر خذلان قاطع رحم: اینکه ارحام بی بضاعت در روز گرفتاری او را یاری نمی کنند و نیازش را با حماست خویش برطرف نمی سازند.
زندگی بشر بر اساس همکاری و تعاون استوار است و مردم در جمیع شئون حیات خود به یکدیگر نیازمندند و باید همه دست به دست هم بدهند و چرخ زندگی را به حرکت درآوردند تا در پرتو آن جمیع نیازهای مادی و معنوی آنان را تأمین گردد تا بتوانند به حیات انسانی خود ادامه دهند.
منصوره زینلیان بافقی
 کارشناس حوزوی