هفته نامه
« Back
لیالی قدررا با یاد امام زمان(عـج) بیشتر درک کنیم
لیالی قدررا با یاد امام زمان(عـج) بیشتر درک کنیم
لیالی قدررا با یاد امام زمان(عـج) بیشتر درک کنیم
از آیات سوره قدر و دلایل عقلی و نقلی دیگر به روشنی دانسته میشود که شب قدر منحصر به سال خاصی نیست و در هر سال شبی وجود دارد که از هزار ماه برتر است و در آن شب فرشتگان به همراه روح به زمین فرود میآیند و مقدّرات معیّن شده از سوی خدا را تا شب قدر سال آینده به زمین میآورند. این مقاله به دنبال این هدف است که با استفاده از روایات روشن سازد که منزلگاه فرشتگان، آستان مبارک ائمّه اطهارعلیهمالسّلام است و در زمان ما «امام زمان» همان کسی است که فرشتگان برای طواف برگردش به محضرش شرفیاب میشوند تا مقدّرات الهی با دست مبارکشان امضا گردد.
معناى قدر، قدر و منزلت است كه از هزار ماه بهتر است، و شرافت شب قدر براى نزول قرآن است كه لیله مباركه است و بركات شب قدر هم به واسطه بركات قرآن است، بلكه میتوان گفت كه فضائل ماه مبارك رمضان هم براى نزول قرآن است . قرائت دیگری از معنای قدر نیز گویای ویژگی خاص این سوره است؛ در این سوره (قدر) آن شبى كه قرآن نازل شده را شب قدر نامیده، و ظاهراً مراد از قدر تقدیر و اندازهگیرى است، پس شب قدر شب اندازهگیرى است، خداى تعالى در آن شب حوادث یك سال را یعنى از آن شب تا شب قدر سال آینده را تقدیر مىكند، زندگى، مرگ، رزق، سعادت، شقاوت و چیزهایى دیگر از این قبیل را مقدّر مىسازد.[1]
این نکته خالی از لطف نیست که بدانیم بر طبق برخی روایات، نعمتِ «ولایت»، سرآمد نعمتها و خواهشِ جملهی شیعیان در شب قدر تقدیر شده است؛
قرآن همانطور که به توحید، معاد، و نبوت پرداخته به امامت نیز پرداخته است؛ و میدانیم که حضرت مهدی(عج) آخرین سلسله معصومین علیهمالسّلام است و امامت دنبالهی حرکت انبیاء در مسیر اصلاح و تربیت بشریت است. کاوش در مسأله امامت در دوران غیبت با رویکرد به آیاتی که تداعی کننده حتمیت ظهور و غلبهی حق بر باطل با ظهور منجی مستضعفان دارد، ضرورتی اجتناب-ناپذیر است
هنگامى كه در بررسی آیات قرآنى به این نتیجه مىرسیم كه شب قدر در هر سال هست، باید توجّه كنیم كه پس صاحبِ شب قدر نیز باید همیشه وجود داشته باشد؛ چنانكه در احادیث آمده است و گرنه فرشتگان بر چه كسى فرود مىآیند و كتابِ تقدیر را نزد چه كسى مىگشایند و مجارى امور را به اذن خدا به چه كسى مىسپارند.
در روایتى از حضرت صادق علیهالسّلام نقل شده كه على علیهالسّلام به ابن عباس فرمود: شب قدر در هر سال است و در آن، كار یك سال نازل مىشود، براى آن كار بعد از رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله نمایندگانى هست، گفتم: آنها كدام هستند؟ فرمود: من و یازده فرزندم از صلب من همه امامان محدثند.[2]
نزول ملائکه بر تمامی ائمّه (ع) یکی پس از دیگری، امری است حتمی که روایت مذکور مؤیّد ضرورت آن است؛ بنا بر این بهترین دلیل بر امامت و وجود امام زمان علیهالسّلام سوره قدر است و در زمان ما که حجّت الهی امام مهدی علیهالسّلام است. در شب قدر فرشتگان بر ایشان نازل شده و به محضر ایشان شرف حضور مییابند.
در ذکر اعمال شب قدر، شیخ عباس قمی موارد زیادی بر میشمرد که در میان آنها «دعای فرج» است که درشبهای قدر که متعلق به امام عصر(عج) است، دعا برای فرج وظهور آن حضرت باید سرلوحه سایر ادعیه باشد. حال که دانستیم شب قدر متعلّق به امام زمان است و نص صریح روایات، نزول فرشتگان بر حضرت را اثبات نمود، بر احیاگران شب قدر لازم است که در آن شب با حضرت تجدید بیعت نمایند و برای وارث رسول خدا و صاحب شب قدر، دعای فرج و ظهور بخوانند.
با توجه به دلایل عقلی و نقلی دانستیم که وجود مقدس امام زمان(عج) در آخرالزمان تنها منزل فرشتگان است و چنین است که میتوان گفت روح لیلة القدر همان امام زمان است و این شب تنها با وجود مقدس حضرتش معنا و مفهوم پیدا میکند و در چنین شبهایی است که میتوان ائمه اطهار وحجت خدا را واسطه قرار داد تا ضمن عبودیت الهی به رستگاری رسید.
با توجه به آیات قرآن و روایات فراوان دانستیم که شب قدر دارای قدر و منزلت فراوانی بوده و نقش تعیین کنندهای در سرنوشت انسانها دارد. لازم است به وجود حجت الهی و واسطه فیض در جریان نزول فرشتگان و تقدیر امور پی برد وبه شناخت امام زمان(عج) در عصر غیبت اهمیت داد که بیشناخت امام زمان(عج) هیچ شناختی معنا ندارد و چیزی جز جاهلیت نیست و بدون یاری از امام عصر ( عج ) حرکت در مسیر روشن هدایت امکانپذیر نیست؛ بنابراین باید در شب قدر بهترین تقدیر که همان ظهور نجات بخش آن است را از خداوند درخواست نماییم؛ زیرا اوست که تنها بهانه برای شب قدر است. و تنها اوست که باید نقطه کانون توجّهات در شب قدر باشد؛ چرا که اگر شفاعت و وساطت آن بزرگوار نباشد گناهان بخشوده نمیگردد و سرنوشت آینده انسان به رستگاری و سعادت رقم نمیخورد.
پینوشت : 1-ترجمه المیزان ج 20 ص562 2-اصول کافی کتاب الحجه الباب، 3 - اصول کافی ج 1
گردآوری : اکبر خالقدادی