هفته نامه
« بازگشت
بزرگداشت نیمه شعبان با کارکردهای تربیتی
بزرگداشت نیمه شعبان با کارکردهای تربیتی
به کوشش : اکبر خالقدادی
" یا صاحب الزمان (عج) رمز ظهور تو ترک گناه ، یکدلی و دعای ماست ... "
در انديشه مهدويت، تربيت به معني فرايند رشد و شكوفايي استعدادهاي روحي و جسمي انسان در جهت رسيدن به مقام قرب الهي با محوريت حجت حي است با توجه به اينكه بزرگداشت تولد امام زمان (ع) يكي از مهمترين فرصتهاي ايجاد ارتباط با امام زمان به عنوان مربي حقيقي انسان و بهترين بستر براي بهرهبرداري از سرچشمة معارف ناب ايشان است اين سوال اساسي مطرح ميشود كه بزرگداشت تولد امام زمان در فرايند تربيت انسان چگونه نقشآفريني ميكند و چگونه ميتوان به بهرهبرداري حداكثري از اين فرصت در جهت تربيت انسان دست يافت؟ ايام بزرگداشت ائمه اطهار به ويژه تولد امام زمان (ع) بستر و زمينهاي است كه افراد جامعه علاوه بر اظهار شادي و شعف از تولد امام و ايجاد رابطه عاطفي و روحي با ائمه اطهار، با بهرهمندي از چشمهسار معارف ناب اهل بيت، از ناحيه فكر و انديشه خود را به امام گره ميزند و اين دو ارتباط عاطفي و فكري، خود زمينة ارتباط عملي و رفتاري ميشود. از سوي ديگر انجام عبادات و اعمال سفارش شده در شب و روز عيد تمرين عبوديت و بندگي در برابر ذات باريتعالي است. علاوه بر اين عزم عمومي و همكاري افراد جامعه در برقراري مراسم جشن و شادي در اين ايام، روابط اجتماعي او را تحت تأثير قرار داده و وارد مرحله جديدي ميكند. اعياد عزم جمعي بر اظهار محبت و عشق و ارادت نسبت به امام (ع) است كه به گونههاي مختلف بروز و ظهور مينمايد، شادي و شعف جمعي در تولد امام علاوه بر اظهار محبت به امام باعث ايجاد همدلي و دوستي بين اعضاء جامعه گرديده و زمينه مهرورزي نسبت به همديگر را فراهم ميكند، چه كينهها و كدورتها كه به بركت اين اعياد كنار گذاشته ميشود چرا که از مقدمات فراهم شدن بستر مناسب جهت ظهور حضرت اتحاد و هبستگی شیعیان خیلی مهم بوده و اینکه از نظر عاطفی مردم رشد بیشتری کرده باشند و دلهای مسلمین بخصوص شیعیان بیشتر به هم نزدیک شود و این حس نزدیک بودن ظهور را به یکدیگر یادآوری نمود ه و آماده حکومت جهانی عدالت شویم و با رد و بدل پيامك تبريك در فضاي معنوي اين اعياد به روح انسان تازگی می بخشد و چه بسيار انسانها كه شروع زندگي خود را كه حساسترين لحظات عمر اوست را از اين اعياد شروع ميكند. بزرگداشت تولد امام در واقع تذكر و توجه به وجود امام زندهاي است كه هر لحظه براي اعمال و رفتار انسان نظارت دارد. چراكه امام مصداق بارز مؤمنون از آيه شريفه: وَقُلْ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ والمؤمنون...» است. اعتقاد به نظارت امام بر اعمال و نيز عرضه شدن پرونده اعمال در هر هفته يا در شب قدر بر امام از يكسو و عشق و علاقه انسان نسبت به امام و تلاش در جهت به دست آوردن رضايت او يكي از مهمترين عوامل بازدارنده ارتكاب اعمال ناشايست بوده در آثار تربيتي فراواني بر آن متربط است. اَللّـهُمَّ بَلِّغْ مَوْلانَا الاِْمامَ الْهادِيَ الْمَهْدِيَّ الْقائِمَ بِاَمْرِكَ « خدایا برسان به مولاى ما آن امام راهنماى راه يافته و قيام کننده به فرمان تو