هفته نامه
مرز دنیای مجازی و واقعیت محو می شود(قسمت چهارم)
مرز دنیای مجازی و واقعیت محو می شود(قسمت چهارم)
قهرمان شدن در دنیای مجازی
اصولاً اعتیاد به هر چیزی مضر است، میخواهد اعتیاد به اینترنت یا شبکههای اجتماعی باشد یا حتی تلویزیون و کامپیوتر یا اعتیاد به درآمدهای نفتی و... و طبیعتاً شبکههای اجتماعی، تلویزیون و سینما هم مثل خیلی از امور دیگر نیز میتواند به صورت مثبت یا منفی مورد استفاده قرار گیرد و ما باید تلاش گستردهای برای استفاده صحیح از هر ابزاری که ما را به سمت مطلوب چه به صورت فردی یا جمعی، کشوری یا حتی جهانی باشد، داشته باشیم.
دکتر محمدحسن قدیری ابیانه، دکترای علوم استراتژیک و سفیر سابق ایران در ایتالیا و مکزیک با بیان نقطه نظرات مفیدی درمورد آسیبهای فردی و اجتماعی استفاده بیرویه از اینترنت درمورد اعتیاد به شبکههای اجتماعی یا اینترنت چنین میگوید: «تلاش همه ما باید به این سمت باشد که افراد و کاربران را به استفاده صحیح از این رسانه و ابزار ارتباط جمعی سوق دهیم.»
به او میگویم چگونه این تلاشها باید صورت گیرد، پاسخ گزارشگر کیهان را اینطور میدهد: «یک بخش از تلاش سلبی است و یک بخش دیگر ایجابی. باید استفاده سلبی از اینترنت و شبکههای اجتماعی را منع کنیم و درعین حال باید افراد را به استفاده صحیح از این امکانات تشویق نماییم.»
دکتر قدیری ابیانه با ذکر مثالی درمورد معرفی دین مبین اسلام از اینترنت خاطرنشان میکند: «مثلاً شبکههای اجتماعی یا اینترنت ابزاری برای معرفی اسلام و ایران و پشت سر گذاشتن دیوار بلند سانسور در غرب و رساندن پیام اسلام به مخاطبان است. بنابراین باید از این امکان مهم برای پیشبرد اهدافمان استفاده کنیم و در عین حال مراقب امکان سوءاستفاده و انحراف در این شبکهها باشیم و این یعنی همان برخورد سلبی و ایجابی است.»
این دکترای علوم استراتژیک با اظهار تأسف از اینکه برخی چه در جهت مثبت و چه در جهت منفی دچار اعتیاد شدهاند تصریح میکند: «تعداد زیادی از کاربران بیش از اندازه و ضرورت وقت صرف اینگونه امور میکنند یا مثلاً برخی افراد وقت زیادی را صرف تماشای برنامههای تلویزیونی خودمان میکنند و به نوعی دچار اعتیاد در تماشای تلویزیون شدهاند و این امر در ارتباط با اعضای خانواده اختلال ایجاد کرده است.»
از آقای دکتر قدیری ابیانه میپرسم اصلاً این اعتیاد از کجا آغاز شد، وی با دقت و وسواس زیاد در پاسخ منطقی و مستدل با تأکید بر این نکته بسیار مهم و کلیدی که ما وارد عصر ارتباطات شدهایم در توضیحات بیشتر این موضوع میگوید: «در این عصر ارتباطات فرد میتواند در محیطی تنگ محصور بوده و از طریق اینترنت بر تحولات جهان اطلاع و اشراف داشته باشد.
در حقیقت این امکانات گسترده و این جعبه جادویی که از طریق موبایل و تبلت قابل حمل نیز میباشد امکانات گستردهای را فراهم کرده است که این امکانات به خودی خود کارایی ندارد.
مثلاً سی سال پیش تصور نمیشد که شما به عنوان یک خبرنگار یا روزنامهنگار با افرادی در مسافرت یا در طول مسیری که در خودرو هستید، مصاحبه کنید.» (شایان ذکر است مصاحبه با دکتر قدیری ابیانه دقیقاً در شرایط فوق الذکر و درحالی که وی در طول مسیر در جاده بود، انجام شده است).
سفیر سابق ایران در ایتالیا و مکزیک در ادامه اظهارات خود اضافه میکند: «این تکنولوژی امروزه خیلی جذاب و مفید است، اما همین مصاحبه اگر بنده پشت فرمان درحال رانندگی بودم، خطرناک بود. لذا باید برخورد و رفتارمان با این امکانات ایجابی باشد تا سلبی و این به معنای آن نیست که برخورد سلبی یا سوءاستفادهها و استفاده بد از این امکانات نداشته باشیم.»
وی در توضیح بیشتری میگوید: «زمانی که پلیس رانندگانی را که حین رانندگی از طریق تلفن همراه خود صحبت میکنند را جریمه میکند، این هشدار به نفع راننده و برای حفظ جان آنها و مسافران است.»
به اعتقاد دکتر قدیری ابیانه؛ گاهی هم امکانات خوب و برنامههای خوب، موجب چنین اعتیادی میشود؛ مثلاً برنامههای خوب تلویزیونی مردم را به تماشای مستمر برنامههای تلویزیونی ترغیب میکند و نمیتوان گفت تلویزیون برنامه خوب نداشته باشد بلکه مردم را باید ترغیب کرد تا برنامه و وقت خود را به نحو مطلوب تقسیم کنند تا اخلالی در سایر بخش های زندگی رخ ندهد.
میمنه اسماعیلی
پایان