هفته نامه
« Back
بید
بید
برگ بیدی از درخت افتاد بر روی زمین
برگ بید دیگری از ترس باد در خود لرزید
در پناه برگ دیگر قائم و سنگر گرفت
دردل پنهانی اش جلو سرنگونی را گرفت
شکوه داشت از قامت سرو بلندی در کنار
در جوار چون تو سرو، رخسارم از غم آشکار
کس نداند راز و رمز اینگونه در اسرار ما
مبدأ دوران ما رشد و نمو و استمرار ما
جان ما در خطر است از بیم باد نابکار
لحظه ای نیست در امان از گردش این روزگار
مجید شمس