هفته نامه

گفتگو با پست چی قدیمی بافق

محمد حسین تشکری| هفته نامه افق کویر در این شماره گفتگویی با یکی از قدیمی ترین کارکنان اداره پست شهرستان انجام داده است که در ادامه این گفتگو را می خوانید.

افق کویر: لطفاً خودتان را کامل معرفی کنید:

عزیزاله ملک زاده،متولد 21/7/1331 تا شش کلاس در بافق درس خوانده و بعدها که مشغول کار شدم، سیکل خود را در همین بافق گرفتم. در آن زمان احمد نوروززاده مدیر مدرسه خلدبرین بافق بود و سیدعلی آزادی، سیدحسین صدرپور، منوچهر حیدری معلم بود و همکلاسی هایم شهید محمد ابراهیمی، سیدجلیل تراب زاده، محمود علیچی و غنی پور، سیدمحمد متولی،حاج محمد فتوحی و فتاحی بودند. دارای 6 فرزند 5 دختر و 1 پسر می‌باشم و به هیچکدام اجازه ندادم وارد اداره پست شوند.

افق کویر: چگونه به استخدام اداره پست درآمدید؟

نیمه تیرماه سال 1348وارد شرکت سنگ آهن مرکزی شده و شروع به کار کردم در آن زمان جوشکار بودم سال 1353 به همراه حبیب روحانی و محمداسلامی کارمند اداره پست شدم علت ترک کار از سنگ آهن این بود که شوهر عمه ام مرا نصیحت می کرد و می گفت؛ اگر وارد اداره پست شوی پولش حلال تر است ارباب رجوع توقعی از پست و بالعکس ندارد، ولی اعتراف می کنم که گول خوردم. آن زمان بیش از 1000هزارتومان حقوق دریافت می کردم وارد پست که شدم فقط 60تومان دریافتی ام بود.آن زمان اداره پست و مخابرات یک اداره و محل آن منزل سیدحسین صدرپور پشت اداره پست فعلی بود. آن زمان حسین طزرجانی رییس مخابرات بود بعدها اداره مخابرات جابجا شد و به خیابان شهیدتفکری منتقل شد.

افق کویر: پیرامون فعالیت خود در این اداره توضیحاتی بدهید.

آن زمان در این اداره 7نفر مشغول کار بودیم که حاجی نعیمی با 37 سال سابقه کاردر سال 1356 بازنشسته شد. بنده نامه رسان بودم. آن زمان خیابانها و کوچه ها آدرس نداشت نامه ها را به سختی می بردیم؛ مثلاً خیابان قلعه که می رفتیم همه آدرس مغازه برخورداری را می دادند یا در خیابان مهدیه آدرس مغازه حاج محمدتشکری-اخیگان و حاجی رضا جمعه ای.نامه رسان همانند فردی است که اگر نمازش را سروقت بخواند احساس آرامش می کند؛ اگر نامه را تحویل می دادیم خیالمان راحت و خوشحال می شدیم و تا زمانیکه نامه دستمان بود عذاب وجدان داشتیم.

افق کویر: بیشترین نامه در آن زمان مربوط به چه قسمتی بود؟

اداره دارایی، بانک ملی و دادگستری بیشترین نامه را داشتند.

افق کویر: تفاوت پست حالا با قدیم در چیست؟

کار پست امروزه راحت تر شده؛ چون خانه ها پلاک و کد پستی دارد و کوچه و خیابان نیز نامگذاری شده است.

افق کویر: وضعیت زندگی شما با همکارانتان که در معدن مشغول به کار هستند چه تفاوتی دارد؟

الهی کسی فهمیده باشد عالم بودن کاری ندارد عاقل بودن کار دارد...

افق کویر: خاطره ای تلخ یا شیرین از دوران خدمت خود بیان کنید:

خاطره تلخ: زمان جنگ هلال احمر نامه اسرا را در پاکت های مخصوص می گذاشت و به پست می داد و ما به خانواده ها تحویل می دادیم. نامه اسیرها را که می بردیم خیلی سخت می گذشت مادرها سرکوچه انتظار ما را می کشیدند؛ وقتی می گفتم نامه ای از فرزندت ندارم گریه می کردند یا نامه های رسیده را که از اسیران به دست مادرانشان می دادیم به همراه آن مادر اشک می ریختم.

خاطره شیرین: شهرک آهنشهر تنها جایی بود که پلاک داشت. یک روز که نامه به آنجا می بردم درب منزلی را زدم زمان تحویل نامه دیدم خورجینی که نامه ها در آن ردیف چیده شده نیست؛ و حیران به صاحب خانه نگاه کردم؛ زمانیکه برگشتم متوجه شدم هنگام عبور از دست انداز بر روی زمین افتاده و انتظامات ورودی شهرک آن را برداشته است.