هفته نامه هفته نامه

بازگشت به صفحه کامل
« بازگشت

کودکان خود را با شادی بزرگ کنید

کودکان خود را با شادی بزرگ کنید


کودکان خود را با شادی بزرگ کنید

امروزه والدین به دلیل درگیری‌ها و گرفتاری‌های متعددی که با آن روبرو هستند کمتر می‌خندند کمتر شادی می‌کنند و بیشتر، آهنگ‌های غمگین گوش می‌دهند. این واکنش طبیعی بدن به مشکلات و گرفتاری‌هاست. اما هیچ فکر کرده‌اید که این واکنش‌ها و این احساسات غم‌انگیز چه تأثیری بر روی کودکان دارد؟ شادمان نبودن و افسرده‌بودن والدین بتدریج باعث ایجاد دلمردگی، یأس و سردی کودک در برقراری روابط می‌شود. متأسفانه والدین با افسردگی خود، کودکان را نیز درگیر می‌کنند. لازم است با کودک خود بازی کنیم برای لحظاتی آهنگ شاد و متناسب سن او گوش کنیم و با هم دنیای کودکانه‌ای عاری از هرگونه دغدغه و احساس بزرگتری و والد بودن داشته باشیم. لازم است در روز حداقل برای لحظاتی از عالم بزرگسالی خود فاصله گرفته و به دنیای شاد کودکمان وارد شویم و خود را همانند او تصور کنیم. باور کنید شروع بازی با کودکان سخت است اما وقتی شروع شد و ادامه پیدا کرد خود ما به اندازه او و شاید هم بیشتر از او از این جریان، لذت خواهیم برد. والدین سخت‌گیری که از کودک (مخصوصاً دختر)، انتظار رفتارهای کاملاً جدی داشته و از او می‌خواهند که از هرگونه خنده و شادی در مقابل دیگران، پرهیز کند  به نحوی، اقدام به تربیت کودکی می‌کنند که در بزرگی، ممکن است خیلی زود گرفتار بیماری‌های روحی روانی مثل افسردگی گردیده و شادی و تفریح در نزد او هیچ معنا و مفهومی نداشته و متقابلاً او نیز یک والد جدی و سخت گیر بار خواهد آمد. والدین در هر سنی که هستند باید دل جوان باشند و از کودک خود هم بخواهند که دلشاد باشد و با مشاهده هرگونه علایم افسردگی در او، محیط خانه مخصوصاً اتاق شخصی او را از نظر ظاهری تغییر داده و تغییر و تحولی در فضای خانه همچنین در رفتار خود ایجاد نمایند، با افراد شوخ طبع و سرزنده نشست و برخاست کنند تا حال و هوای کودک، عوض شود. زیرا همانگونه که تکراری شدن زندگی و یکنواختی در گفتار و رفتارها برای خود ما خسته کننده می‌شود برای کودکان نیز کسل‌کننده می‌شود. سرایت مسائل کاری به داخل خانه و درگیر شدن کودکان با مشکلات والدین، ضمن تأثیر بر رابطه بین آنان، محیط گرم خانه را به محیطی سرد و پر دردسر تبدیل می‌کند که شور و نشاط را از کودک می‌گیرد. قبل از ورود به منزل، بایستی تمام اتفاقات محیط کار را پشت درب منزل گذاشت و وارد خانه شد. خانه مکان امن و مقدسی است که مأمن و محل آرامش و ملاطفت و مهربانی است. می‌توانیم شاد باشیم شاد زندگی کنیم و فرزندان شاد و سرزنده‌ای داشته باشیم که خالق شادی باشند و دیگران هم از نشاط و شادابی آنها بهره برده و شاداب گردند.
طیبه غلام‌زاده بافقی