هفته نامه هفته نامه

بازگشت به صفحه کامل
« بازگشت

چهره‌ام گاهی راهگشا و گاهی مانع حضورم بوده

چهره‌ام گاهی راهگشا و گاهی مانع حضورم بوده



بهاره کیان افشار بازیگری را از سال 1382 با بازی در مجموعه کلاه پهلوی به کارگردانی سیدضیا الدین دری شروع نمود و میتوان گفت حضورش در این مجموعه نقطه عطف وی در کارنامه کاری اش به شمار می آید.
وی نیز در مجموعه گاهی به پشت سر نگاه کن که ایام رمضان 94 از شبکه دو پخش می گردد حضور دارد و یکی از نقش های اصلی این سریال را ایفا می نماید.وی نیز در فیلمهای سینمایی گناهکاران و هیچ کجا هیچکس نیز به ایفای نقش پرداخته است
بهاره کیان‎افشار ترانه‎سرایی قطعه «تو هستی»، با صدای بهرام رادان، را انجام داده است. نماهنگ این قطعه در سال ۱۳۹۲ منتشر شد.
 
آغاز راه - از یک سال تا 7-6 سال
من سال 83 به پروژه کلاه پهلوی دعوت شدم. همان موقع هفت ماه بود که در گروه تئاتر خانم حاجیان تمرین می کردم. خانم پاکروان - که همکحلاسی دوران دبیرستانم بودند - من را به آقای شریفی نیا معرفی کرد. همان یکی دو جلسه اول که رفتم سر صحنه کلاه پهلوی، عوامل تصمیم گرفتند من نقش «شادی مستشارنیا» را بازی کنم. تیر 85 بود که تصویربرداری کلاه پهلوی کلید خورد.
عملا قرار بود پروژه یک سال و نیم طول بکشد ولی ما نزدیک به 7-6 سال مشغول کار بودیم. در همه آن سال ها، چند تئاتر کوچک هم کار کردم. در همه آن مدت منتظر بودم کلاه پهلوی تمام شود و بتوانم بیشتر فعالیت کنم ولی خب، نمی شد. هیچ وقت نمی دانستی بعد از یک هفته چه کار خواهی داشت. به خاطر همین نمی شد به هیچ پروژه ای قول داد.
 
کسب تجربه - باید ریسک داشته باشی
من آدم تجربه گرا و ریسک پذیری در بازیگری هستم. یکی از محاسن کارگردان جوان، این است که گیرنده هایش باز است. حرف و انتقاد و پیشنهاد را می شنود، چون خودش را در ابتدای مسیر می داند، ظرفیت بیشتری برای دریافت نظرات عوامل از خودش نشان می دهد. مقابلش کارگردانی که سن و سالی از او گذشته هم برای خودش سبک پیدا کرده، هم خودباوری دارد. البته خودباوری که منفی نیست. این خودباوری از تجربه ای می آید که شاید میزانش 10 برابر جویای نام بودن در جوانی می ارزد.
من به عنوان بازیگر سعی می کنم به هر دو این کارگردان ها اعتماد کنم. هنوز هم دوست دارم با کارگردانی پخته کار کنم چوناز او چیزهای زیادی می گیرم. چشم هایم را می بندم، خودم را به او می سپارم و آنچه را که بگوید انجام می دهم و از حاصلش هم لذت می برم. کارگردان جوان هم من را به خلاقیت، تکاپو، جست و جو و پیشنهاد دادن وادار می کند. پیش آمده که فیلم کوتاهی از تیم های جوان به من پیشنهاد داده اند و با کمال میل قبول کردم؛ یعنی اصلا در هیچ کدام از این تجربه ها  را روی خودم نبستم.
 
شهرت - دغدغه ای ندارم
می خواهم بازیگر خوبی باشم. دلم می خواهد وقتی اسمم در 60-50 سالگی می آید، بگویند فلانی بازیگر خوبی بود. این برایم بهترین هدیه است تا اینکه معروف شوم و ستاره معروف و ستاره شدن ممکن است برای هر کسی برحسب شانس اتفاق بیفتد ولی برای بازیگر خوب بودن شانس دخیل نیست و تلاش، زحمت و صبر مهم است.
من 9 سال است که دارم بازی می کنم ولی تازه بعد از 9 سال، کم کم دیگران درباره بازیگری ام حرف می زنند و کارم دیده شده. این دغدغه را ندارم که چرا زودتر شناخته نشدم. من آنجایی بودم و هستم که می خواستم باشم. من وقتی نمی توانستم به واسطه مخالفت خانواده ام به سمت بازیگری بیایم، گفتم خوب است چون حداقل مشهور هم نمی شوم! چون یک جورهایی از شهرت می ترسم. 
چیزی که من از بازیگری می خواهم، لذت خودم از آن اتفاق است. اگر دیگران هم از آن لذت من، لذت ببرند و تحسینش کنند، کار برایم خیلی مطلوب است.
 
بازیگری شغل اولم نیست
بازیگری هرگز شغل اول من نبوده و نیست. رشته تحصیلی‌ام مهندسی كامپیوتر است و چون بیشتر دوستان نزدیكم معمار هستند با یكى، دو نفر از ایشان شركت كارهای اجرایی، ساخت و ساز و دكوراسیون داخلى داشتیم و بسیار فعال بودیم تا اینكه دوستانم فعلا از ایران رفتند. در حال حاضر هم به‌جز بازیگری شغل دیگری دارم. البته من هرگز از وجهه‌ام در بازیگری در این شغل استفاده نكرده‌ام و حتی خیلی‌ها نمی‌دانند من فعالیت دیگری هم دارم.
 
اهل ماجراجویی هستم
ما خانوادگی -به صورت شاید بیمارگونه- عشق سفر رفتن داریم. (می‌خندد) دو لذت بزرگ زندگی من تئاتر و سفر هستند. سفر به كسب تجربه، ایده و دیدگاه‌های جدید كمك می‌كند.
سفر در عین ماجراجویی، آرامش‌بخش است و حال انسان را بهتر كرده و انرژی دوباره به ما می‌دهد. به‌خاطر لطف پدر و مادرم كه خیلی اهل سفر بوده و هستند، ایران را حسابی گشته‌ام و بسیارى جاهای دیگر هم رفته‌ایم. حتی به مناطقی سفر كرده‌ام كه شاید به‌خاطر شرایط سختی كه وجود دارد، هر كسی علاقه‌مند نباشد به آنجا برود؛ چون تنها نمی‌توان برای لذت بردن به این مناطق رفت و باید اهل كشف كردن و كسب تجارب جدید و ماجراجویی بود و روحیه بالاى تطبیق با شرایط متفاوت را داشت.
 
شهرت را دوست ندارم اما كتمان  کردن جزو ابزار لازمه یك بازیگر است
بازیگری و دنیای سینما از بیرون بسیار رویایی است. قصه‌هایی كه در فیلم‌ها می‌بینیم و شخصیت‌هایی كه در آنها تصویر می‌شوند بخشی از رویاهای ما هستند پس طبیعی است كه مردم، سینما و بازیگران را دوست داشته باشند. راستش شهرت را دوست ندارم اما بالاخره جزء ابزارهای یك بازیگر برای رشد و دوام در حرفه سینماست. به‌هرحال شما باید ابتدا به چهره‌ای شناخته‌شده تبدیل شوید تا بتوانید وارد پروژه‌های مختلف شوید. به عنوان یك بازیگر دوست دارم وقتی بازی‌ام در فیلمی تمام می‌شود به دنیای شخصی خودم برگردم اما خب این اتفاق نمی‌افتد. (می‌خندد)
وسیع شدن ارتباطات برایم جذاب است اما نه به عنوان یك بازیگر. یك وقت‌هایی دوست دارم خلوت خود و تجربه‌ شخصی‌ام را داشته باشم. ما به‌عنوان یك بازیگر باید مدام مراقبت  رفتارمان در اجتماع باشیم. باید همواره با مردم خوش‌برخورد باشیم، حتی وقتی سرحال نیستیم، خسته‌ایم یا بیماریم؛ چون مخاطب از حال درونی‌مان بی‌خبر است و كوچكترین بی‌توجهی در رفتارمان ممكن است برایش غیر قابل قبول باشد.
 
هركس مسوول رفتار خودش است
سینما و تلویزیون و افرادی كه در آن فعالیت می‌كنند نمونه‌ای از جامعه هستند و این افراد هیچ فرقی با سایر افراد اجتماع ندارند و دلیل حرف و حدیث‌هایی كه وجود دارد فقط به این خاطر است كه آدم‌های فعال در این حوزه شناخته‌شده‌تر از سایر حرفه‌ها و افراد هستند.
به‌نظر من هركس مسوول رفتار خودش و مسوول آگاهانه یا ناآگاهانه بودن این رفتار است. كسی كه اهدافش در زندگی مشخص باشد، نوع رفتارش با اطرافیان و عملكردش  را منطبق با شخصیت و اهدافش تنظیم می‌كند و این موضوع هیچ ارتباطی با اینكه فردی در سینما شاغل باشد یا در سایر حیطه‌ها ندارد.
 
سرودن ترانه برای آلبوم بهرام رادان
 از سنین پایین به‌واسطه علاقه شخصى پدرم همیشه به شعر و ادبیات پارسی علاقه داشته و دارم. گهگاهی هم دستی بر قلم دارم و از چینش كلمات كنار هم لذت می‌برم. ترانه و متن‌های ادبی را بسیار دوست دارم و خودم هم ترانه و متون ادبی می‌نویسم. آقای بهرام رادان، پیش از اینكه بازیگر شوم از دوستان من بودند و پس از ورودم به دنیای بازیگری این دوستی به‌واسطه همكاری پررنگ‌تر شد. ایشان ترانه‌های مرا خواندند و از چهار، پنج تا از این ترانه‌ها در آلبوم‌شان استفاده كردند. خیلی از این همكاری راضی بودم و آلبوم‌شان را هم خیلی دوست دارم.
 
خانواده‌ام مخالف حضور من در دنیای بازیگری بودند اما الان مشوقم هستند
 از آنجا كه خانواده‌ام در دوران نوجوانی همیشه مخالف حضورم در دنیای تئاتر بود، عطش بازیگری در من بیشتر می‌شد. طبیعی است وقتی انسان را از چیزی منع كنند اتفاقا بیشتر به سمت آن جذب می‌شود؛ به خصوص اگر این مساله در نوجوانی اتفاق بیفتد چون در این سن همه‌مان كمی خودسر و كله‌شق هستیم. (می‌خندد) راضی كردن خانواده‌ام برای ورود به دنیای بازیگری با سختی همراه بود و زمان زیادی برد اما خوشبختانه در نهایت توانستم راضی‌شان كنم؛ به شكلی كه الان جزو حامیان و مشوقان اصلی من و بسیار همراه هستند و كارهایم را با علاقه پیگیری می‌كنند و حتی وقتی برخی پیشنهاد‌ها را رد می‌كنم می‌گویند: « اینقدر سخت نگیر » یا می‌گویند « بهاره چرا اینقدر كم‌كار شده‌ای؟ » (می‌خندد) من فكر می‌كنم اگر انسان اراده كند می‌تواند سرنوشتش را به‌نفع آرزوهایش تغییر دهد.
 
بازیگری حرفه‌ای رویایی نیست
بازیگری حرفه‌ای است كه آرزوها و جاذبه‌ها را به تصویر می‌كشد اما خودش چندان رویایی نیست. هیچ بخشی از این حرفه جز همان خروجی كار رویایی نیست، این حرفه سخت و طاقت‌فرساست. در یك جمله می‌توانم برداشتم از این شغل را اینطور تعریف كنم كه بازیگری حرفه‌ای رویایی نیست اما می‌تواند شما را به رویاها و آرزوهای‌تان برساند.
به زودی در نقشی كاملا متفاوت بازی خواهم داشت
عاشق بازی در نقش‌های متفاوت هستم و دوست دارم بازی در نقش‌هایی بسیار دور از خودم را تجربه كنم. بازی در فیلم «هیچ كجا هیچ كس» یكی از این تجربیات بود ولی باید خودم را بكشم تا به من از این نقش‌های بدهند (می‌خندد). عاشق بازی در نقش‌های كمدی هستم و خیلی دوست دارم در یك فیلم كمدی خوب بازی كنم. اتفاقا قرار بود در فیلم «دایره زنگی» نقش شیرین را ایفا كنم اما به‌خاطر حضور در پروژه« كلاه پهلوی» متاسفانه آن موقعیت و برخی موقعیت‌های مشابه را از دست دادم. به تازگی بازی در فیلمی را قبول كرده‌ام كه نقشم در آن كوتاه است اما به‌خاطر همین متفاوت بودن، بازی در آن نقش را قبول كردم. در این فیلم ظاهرم كاملا متفاوت از آنچه تابه‌حال دیده شده خواهد بود.
چهره‌ام گاهی راهگشا و گاهی مانع حضورم در برخی نقش‌ها بوده
به‌نظرم هر چهره ویژگی‌ها و مشخصه‌هایی دارد كه تداعی‌كننده نوعی شخصیت است؛ البته نه به این معنا كه هر چهره صرفا برای بازی در نقشی خاص مناسب است اما خب نمی‌توان كتمان كرد برخی چهره‌ها برای بازی در نقش‌هایی مناسب‌تر هستند. چهره من هم گاهی برایم راهگشا و گاهی مانع بازی در برخی نقش‌ها بوده است. به‌هرحال داشتن چهره مناسب و فیزیك سالم و خوب برای بازیگری غیرقابل انكار است.