در بررسی علت نقاشی کودکان می توان گفت که کشیدن نقاشی برای آنان نوعی رفتار بازی گونه است. کودکان بدون تردید نقاشی را نوعی بازی می پندارند، مشتاقاً به آن می پردازند و در آن غرق می شوند. کودکان در کارهای هنری خود به تمرین و تکمیل مهارت هایی می پردازند که وقتی به سنین بالاتر برسند برایشان مفید خواهد بود. فعالیت های کودکان در طی نقاشی، شالوده ای مفید برای رشد و تکامل بعدی مهارت های تصویری ایشان در آینده فراهم می آورد.
کودکان از نقاشی خود برای باز آفرینی رویدادهای مهم از لحاظ شخصی استفاده می‌کنند. نقاشی تلاشی است برای بازنمایی دنیای واقعی کودک. نقاشی های کودک شدیداً تحت تأثیر آرزوها و ترس های ناآگاهانه کودک است. مثلاً کودک 12 ساله ای که بر اثر برخوردها و بگو مگوهای تند و پر هیجان در خانه دچار پریشانی شده؛ در نقاشی خود دود غلیظی را که از دودکش خانه بیرون می آید می کشد و نقاشی او تصویری از آشوب و بی قراری های داخل منزل است. یکی دیگر از دلایل مهم برای نقاشی کردن کودکان آفریدن بازنمایی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های تصویری است. دلیل دیگر بیان احساسات و هیجانات اوست تا موجب ارضای خاطر بی مانند شود. رایج ترین موضوع مورد نقاشی انسان، پیکره انسان است و نقاشی از خانه و جانوران در ردیف بعد قرار می گیرد. از نظر تفاوت های جنسی، کودکان ترجیح می دهند پیکره های همجنسان خودشان رانقاشی کنند. پسرها بیشتر به کشیدن تصویر مار، ماهی و اسب علاقه مندند و دخترها ترجیح می دهند که گربه، خرگوش و سگ را نقاشی کنند. با آن که انگیزش اولیه نقاشی کودکان جنبه غریزی برای خود این فعالیت دارد، بزرگسالان از طریق مقدار لوازم و مصالحی که برای نقاشی در اختیار کودکان قرار می دهند در تعداد و مقدار نقاشی کودکان موثرند. والدین می توانند از طریق نشان دادن طرز نقاشی های ساده به فرزندانشان یا گفتن قصه هایی در این مورد، کودکان را به نقاشی کشیدن ترغیب کنند. کودکان از تشویق شدن نقاشی هایشان لذت می برند؛ چرا که دلیل کمتر کشیده شدن نقاشی در بین نوجوانان این است که معلمان مدارس، نقاشی آنان را فعالیتی نا پخته و کودکانه و بی ارزش می دانند.     

ناظری بافقی
مدرس دانشگاه   علمی کاربردی