هفته نامه

والدین و مربیان محترم لطفاً ...!!!

بسیاری از مواقع، اتفاق می افتد که والدین و یا مربیان مهدکودک ها و مدارس، وعده هایی مانند تهیه جایزه و هدیه به کودکان می‌دهند که در پی آن، کودک با قلبی آکنده از امیدواری و نشاط، روزها و شب ها را سپری می کند تا اینکه بزرگ ترها به وعده ی خود عمل کنند اما متأسفانه شاهد بدقولی والدین و یا مربیان در این زمینه خواهند بود ؛ بزرگترها نیز بدون اینکه تبعات آن را در نظر بگیرند براحتی از کنار این مسئله عبور می کنند و کودک، به شکوه و شکایت می پردازد که « قرار بود به من پاداشی داده شود ولی عملی نشد ». اینگونه اقدامات نه تنها موجب دلسردی کودک و بی‌اعتمادی او نسبت به رفتار و گفتار ما می شود بلکه رفتارهای نامطلوبی مانند بدقولی و عمل نکردن به وعده و رنجاندن دیگران را نیز از ما می‌آموزد. پس در تشویق کودک و وعده دادن به او چند نکته را رعایت کنیم: اولا قولی که می دهیم سنجیده و حساب شده باشد؛ یعنی از قبل راجع به آن فکر کرده و با برنامه ریزی و هماهنگی قبلی باشد به عبارتی تحت شرایط هیجان آمیز و احساسی، در مورد هدیه دادن به کودک، تصمیم گیری نکنیم . دوما قولی که در مورد تهیه هدیه می دهیم در حد توانمان باشد تا در عمل به آن دچار دردسر نشویم. سوماً، حتما به وعده ی خود عمل کنیم . همانطور که می دانید تشویق رفتار خوب کودک، در صورتی مؤثر خواهد بود که بلافاصله بعد از انجام رفتار از سوی کودک به او تقدیم شود. حال اگر این قول به کودک داده شود ولی هیچ وقت به آن عمل نشود کودک، مأیوس و سرخورده خواهد شد و بعد از آن، هیچگاه به گفتار و رفتار ما اعتماد نخواهد کرد. پس لطفا به وعده هایی که به کودکان می دهید عمل کنید تا همیشه به صداقت گفتار و رفتار شما ایمان داشته و خوش قولی و وفای به عهد را نیز از شما بیاموزند. ما حق نداریم از احساسات پاک و اعتماد کودک، جهت دستیابی به خواسته‌ها و تمایلات‌مان سوء استفاده کنیم و به عبارتی کلاه بر سرش بگذاریم.

طیبه غلامزاده بافقی