برقراری رابطه ی موفق با نوجوان یا نوجوانان می تواند شاخص و کلیدی مهم برای ارزیابی میزان موفقیت هر پدر و مادری به شمار آید پدر و مادری که توانسته  اند به خوبی با فرزند یا فرزندان خود رابطه برقرار کنند در امر تعلیم و تربیت آنان موفق ترند، از فرزند پروری لذت می برند و زندگی شیرین تری دارند. به والدین گرامی توصیه می شود از خودشان شروع کنند آنگاه میزان موفقیت خود را در برقراری رابطه ی انسانی با فرزندشان مورد ارزیابی و سنجش قرار دهند.
اصل اول: پذیرش و محترم شمردن نوجوان:
محترم شمردن نوجوان، احترام به حقوق او، توجه به نیازهای همه جانبه او و پذیرش او همان طور که هست، از مهمترین اصول برقراری رابطه ی انسانی است فرزند یا فرزندان شما بیش از هر چیز وجود شما را می خواهند و حضور شما در خانه برای آنها ارزشمند و حیاتی است با دقت گوش دادن به حرف های نوجوان ، پذیرفتن و تشویق حرف‌های مطلوب او، فراهم کردن فرصت‌هایی برای ابراز وجود و خودنمایی و عدم تمسخر و سرزنش او از نشانه های برقرای یک رابطه‌ی انسانی سالم با نوجوان است نوجوانی که مورد پذیرش قرار می گیرد احساس خود ارزشمندی و اعتماد به نفس می کند چنین نوجوانی از زندگی و زنده بودن خود احساس رضایت و شادمانی می نماید و در نتیجه تصویر واقعی و مثبت از خود به دست آورد و با اطمینان با همسالان خود رابطه برقرار می کند.
اصل دوم: توجه به کسب هویت نوجوان:
یکی از ویژگیهای دوران نوجوانی و جوانی تلاش برای کسب هویت و شناخت واقعی خود است نوجوان همه چیز می خواهد اما نمی داند چه چیزی باید بخواهد نوجوان می خواهد مشهور شود و در جستجوی نام است و می خواهد خود او را بشناسد و بشناساند از این رو کوچکترین بی توجهی به نوجوان آغاز یک انحراف است.
اصل سوم: توجه به نیازهای همه جانبه ی نوجوان:
سلامت روانی و جسمانی نوجوان در سایه توجه به نیازهای همه جانبه او تأمین می شود خانواده ای که به تأمین نیازهای همه جانبه آنان را موجب می شود و افراد(رشید) یا رشد یافته از تمام جنبه ها به جامعه عرضه می کند پدر و مادر موظف هستند همان قدر که به نیازهای جسمانی فرزندشان اهمیت می دهند به نیازهای روانی آنها نیز توجه کنند عدم توجه به نیازهای روانی فرزندان موجب عدم تعادل روانی می گردد و در نتیجه بروز اختلال های روانی و عاطفی وجود خواهد داشت.
اصل چهارم: حفظ عزت نفس نوجوان:
یکی از موثرترین روش های برقراری رابطه ی انسانی با نوجوان حفظ و تامین عزت نفس نوجوان است نوجوانی که از عزت نفس یا حرمت بالایی برخوردار است بهتر می تواند زندگی کند، با دیگران رابطه برقرار کند، به پیشرفت تحصیلی لازم نایل شود و فردی خلاق و پویا باشد نوجوانی که عزت نفسش حفظ شود در رویارویی با مسائل و مشکلات از تاب آوری و مقاومت بالایی برخوردار است و آسیب پذیری او کمتر است و احساس مسئولیت می کند و مسائل و مشکلات را با شکیبایی تحمل می کند.
اصل پنجم: پرهیز از مقایسه کردن:
متأسفانه اکثر پدران و مادران فرزندان نوجوان خود را با یکدیگر، یا دوستان و خویشاوندان مقایسه می کنند و بدین تربیت می خواهند آنها را به فعالیت بیشتر تحریک کنند در حالیکه این روش درست نیست و  نتیجه معکوس حاصل می شود باید از مقایسه فرزند یا فرزندان خود اجتناب کنید. نوجوان غرور خاصی دارد و نزد برادر یا خواهر و یا همسالان خود دارای آبرو و احترام ویژه‌ای است لذا هنگامیکه او را با کس دیگری مقایسه می کنید در واقع اصل تفاوت های فردی را نادیده می گیرید غرور او را می‌شکنید و توانایی های او را در مورد غفلت قرار می دهید اغلب اوقات هدف از مقایسه کردن طرح ناتوانی های فرد و تحقیر و سرزنش کردن اوست. گاهی اوقات والدین زمان و شرایط خود را با زمان و شرایط فرزندشان مقایسه می کنند و اظهار می دارند: وقتی من در سن شما بودم هرگز این کار را نمی کردم یا زمانی که من در سن شما بودم همیشه این طور عمل می کردم. بدیهی است که ما اجازه نداریم خود و زمان خود را با فرزندمان و زمان او مقایسه کنیم حتی به نوجوان باید تذکر داد که او اجازه ندارد خود را با فرد دیگری مقایسه کند و در صورت لزوم توصیه می شود هر فردی را با خودش و وضعیت او در گذشته و حال مقایسه کنید.
اصل ششم: پرهیز از افراط وتفریط:
سعی کنید با نوجوان بر اساس اعتدال رفتار نمایید ضمن انکه به رعایت مقررات و انضباط تأکید می کنید و از فرزندتان می خواهید در عمل به آنها متعهد باشد در صورت نیاز از اجرای مستبدانه آنها صرف نظر و اغماض کنید و دامن اعتدال را از دست ندهید گاهی اوقات نوجوان در مقابل انضباط شدید مقاومت می کند و تمایل به سرپیچی و نافرمانی از خود نشان می دهد در این شرایط باید از خود نرمش نشان دهید، به ریشه یابی این گونه رفتار بپردازید و با سعه ی صدر و اغماض با او برخورد کنید.
اصل هفتم: پرهیز از تحمیل کردن:
متأسفانه گاهی اوقات پدران و مادران نظرها، رغبت ها و علایق خود را به فرزندان تحمیل می کنند و حتی بدون توجه به سن و موقعیت آنان رنگ و مدل لباس برای آنان انتخاب می کنند در چنین موقعیتی بروز رفتارهایی از قبیل لجبازی مقاومت های منفی و سرکشی قابل پیش بینی است باید به نوجوان اعتماد کرد و به وی اجازه داد که به تدریج پس از کسب آگاهی های لازم خود تصمیم بگیرد و تصمیم گیری در امور زندگی، تحصیلی و شغلی را تمرین کند.  
 

 پروین فضائلی