هفته نامه هفته نامه

بازگشت به صفحه کامل
« بازگشت

نهم ربیع الاول پیام رسان بهار ظهور امامت یگانه منجی عالم بشریت

نهم ربیع الاول پیام رسان بهار ظهور امامت یگانه منجی عالم بشریت



به کوشش : اکبر خالقدادی
روزها را به امید آنکه نگاهت بر پهنای آسمان درخشیدن گیرد به شب هایم گره می زنم و دست بر دعا انتظار فردایی را میکشم که از حریم امن خویش در آیی و دلدادگان دیزینه ات را با آب زلال مهر بانی ات سیراب کنی . نهم ربیع الاول، پیام رسان بهار ظهوری است که گل های زیبایی همچون عدل، قسط، عزت، صمیمیت، گذشت، ایثار و ایمان و احسان در آن می شکفد. سالروز آغاز ولایت ، امامت و زعامت آخرین سحاب رحمت و یگانه ذریه ذخیره دودمان آل طاها،حضرت مهدی موعود (عج) بر منتظران و چشم انتظاران ظهورش تبریک و تهنیت باد. امید است که با عنایت به شیوه ورفتارآن عزیز وائمه معصومین (ص) بتوانیم اسباب ظهورمنجی عالم بشریت مهدی فاطمه (س) رافراهم سازیم  . روز جمعه، هشتم ربیع الاول سال 260 هـ.ق،  با شهادت امام بزرگوار آغاز امامت  امام عصر (عج) شروع میشود.وجالب است بدانید میلاد امام زمان روز جمعه بوده و بنا بر روایات ظهور ایشان هم در جمعه اتفاق خواهد افتاد .
امام حسن عسکری(ع) پس از اینکه نماز صبح را خواندند، بر اثر زهری که 8 روز قبل معتمد به ایشان خورانده بود، به شهادت رسید. این حادثه در شرایطی روی داد که امام یازدهم افزون بر اینکه مانند پدران خود زمینه را برای غیبت آماده کرده بود، شب پیش از شهادت شان، دور از چشم مأموران خلیفه، نامه های بسیاری به شهرهای شیعه نشین فرستادند.
خبر شهادت امام در سراسر شهر سامرا پیچید و مردم به احترام ایشان عزاداری کردند. پس از شهادت امام کم کم خبر فرزندی به نام " محمد " که همان مهدی موعود است پخش شد. عباسیان که بر مبنای حدیث نبوی منتظر چنین فرزندی بودند به دنبال پیدا کردن و به شهادت رساندن حضرت بودند؛ اما تلاش چندباره خلیفه عباسی برای یافتن امام مهدی(ع) به نتیجه نرسید. . آغاز غیبت صغرا مصادف با آغاز امامت حضرت مهدی(ع) بود تا مردم آرام آرام با مفهوم تلخ و دردناک غیبت آشنا شده، بتوانند تا آن زمان که به اشتباه خود پی می‌برند و به وظایف خود در برابر امامان آگاه می‌شوند، همچنان دیندار بمانند در دوران غیبت صغرا چهار نایب خاص، امر وساطت میان امام(ع) و شیعیان را به عهده داشته و چنان‌که خواهیم دید، همه آنها معروف و سرشناس بوده‌اند . اَللّـهُمَّ اِنّي اُجَدِّدُ لَهُ في صَبيحَةِ يَوْمي هذا وَ ما عِشْتُ مِنْ اَيّامي عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَيْعَةً لَهُ في عُنُقي ، لا اَحُولُ عَنْها وَ لا اَزُولُ اَبَداً وَ بَيْعَةً لَهُ في عُنُقي ، لا اَحُولُ عَنْها وَ لا اَزُولُ اَبَداً  . خدايا من تازه مى كنم در بامداد اين روز و هر چه زندگى كنم از روزهاى ديگر عهدو پيمان عهدو پيمان و بيعتى براى آن حضرت در گردنم كه هرگز از آن سر پيچی نکنم  و دست نكشم هرگز.