فرخنده صلاحی| آموزش و تحصیلات کودکان از جمله مسائلی است که برای خانواده ها به لحاظ مسئولینی که در این خصوص متوجه آنان است بسیار اهمیت دارد. امروزه بسیایر از پدران و مادران می خواهند نقش واقعی خویش را در کمک به باروری استعداد تحصیلی و در نتیجه انجام حمایت های لازم برای کاهش مشکلات فرزندان خویش بدانند تا خدای ناکرده با افراط و تفریط موجبات اختلال و دشواری های یادگیری و رشد تحصیلی آن ها را فراهم نیاورند.

آنچه برای همه واضح است اینکه پدران و مادران، فرزندان خود را دوست دارند و مایلند برای رشد و پیشرفت آنان برنامه ریزی و سرمایه گذاری کنند حتی سعی می کنند با وجود تمکین لازم گاهی از هزینه های عمده زندگی بزنند تا فرزندشان را درمدرسه ای که وضع آموزشی و پرورشی مطلوب تری دارد ثبت نام کنند.

از این علاقه و فداکاری والدین باید برای مهم ترین و ارزشمندترین سرمایه گذاری یعنی تعلیم و تربیت فرزندان نهایت استفاده را به عمل آورد و نقش آنان را دراین امر مهم به خوبی روشن کرد که چه کمکی برای فراهم آوردن زمینه رشد و شکوفایی استعدادهای تحصیلی فرزندشان از دست آنها ساخته است.

همانطور که می دانیم تحصیلات در دوره ابتدایی از حساسیت خاصی برخوردار است و مربیان تعلیم و تربیت این دوره را مرحله ی اساسی در تکوین استعداد تحصیلی و اجتماعی کودکان می شناسند. بنابراین آشنایی در تکوین استعداد تحصیلی و اجتماعی کودکان می شناسند. بنابراین آشنایی والدین با نقش خویش در کمک به فرزندانشان در این مقطع حساس بسیار با اهمیت است در این صورت باید تعریف و تشریح وظایف والدین برای کمک به کودکان دبستانی خود رسالت و نقش عمده آنان را از روی معرفت و آگاهی تبیین کرد. تا آنها بر اساس دانش و بینش لازم با شرایطی مطلوب به اجرای این نقش مهم اهتمام ورزند البته همه‌ی این کارها باید با آگاهی از نیازهای ویژه دانش آموزان ابتدایی باشد.

کودکان دبستانی شما دارای نیازهای اساسی و ویژه ای هستند که برنامه های مدارس بر اساس آنان تدوین می گردد.

این ویژگی ها عبارتند از :

1- شناخت خود به عنوان یک موجود رشدیافته که از لحاظ تربیتی کسب اطلاعات لازم از طرف والدین و مربیان برای آنان لازم است.

2- شیوه برقراری ارتباط با دیگران و انتخاب دوست : آنان در مدرسه طرز معاشرت با دیگران را یاد می گیرند و طرز برقراری ارتباط صحیح و انتخاب دوست به آنان یاد داده می شود.

3- یادگیری مهارت های اساسی در خواندن و نوشتن : کودکان تا پایان شش سالگی شرایط ذهنی لازم برای فراگیری را بدست می آورند البته باید توجه داشت در این سن آمادگی کمتری برای فرا گرفتن خواندن و نوشتن دارند لذا والدین نباید در این امر اصرار داشته باشند.

4- رشد مفاهیمی که کودکان در زندگی روزمره با آن سر و کار دارند : در این مرحله برای یاد دادن مفاهیم مرحله سنی کودکان دبستانی باید از طریق حسی و از راه تجربه باشد که اساس برنامه های دبستانها به خصوص در پایه اول حتی المقدوربر همین اساس انجام گیرد.

5- رشد ارزشها و وجدان اخلاقی : که از طریق تعلیمات اخلاقی و از راه تشویق و تنبیهی که به وسیله گروه های همسن یا معلم یا والدین صورت گرفته انجام می گردد و حتی ممکن است از راه مثالها یا رفتارهایی که پدر و مادر و معلمان دارند صورت گیرد.

6- استقلال شخصی : دراین مرحله کودک باید مستقل بار آید و بتواند بدون کمک والدین یا دیگران برای حال و آینده خود آماده شود.

7- رشته اجتماعی : باتوجه به اینکه یکی از ابعاد شخصیت فرد بعد اجتماعی است علاقه به جامعه و لذت بردن از زندگی جمعی و بودن با گروه های اجتماعی از نشانه های رشد اجتماعی فرد به شمار می آید:

آموزگار پایه دوم