عبدالحسین مروج| فراموش نکنیم فردی که مرتکب جرم شده و مجدداً از زندان به جامعه برمی گردد باید نخست خودش را باور کند و احساس عزت نفس بنماید که این خودباوری عاملی است در روحیه بخشیدن به مددجو و اینکه دوباره مرتکب گناه نگردد، ثانیاً خانواده اش هم باید او را باور کنند و باتوجه قلبی و عاطفی به فرزندشان به او امید و نشاط ببخشند. در مرتبه سوم جامعه هم باید او را باورکند و به چشم یک گناهکار و فاسد به او نگاه نکند. در چنین شرایطی محیط اجتماعی برای پذیرش چنین فردی آماده می شود و آنان می توانند مانند سایر افراد وارد مدرسه و محیط کار و سایر محیط های اجتماعی شوند. بدون شک مددکاران اجتماعی می توانند نقش مؤثری در بازگشت بزهکاران به بستر جامعه ایفاءکنند. آنان برای بازتوانی چنین افرادی درکانونهای اصلاح و تربیت برنامه ریزی می کنند و روشهای صحیح ارتباط باخانواده را به آنان آموزش می دهند و همچنین در برخی مواقع فرصتهای اشتغال را بعد از دوران محکومیت برای مددجویان نوجوان فراهم می کنند. اغلب افرادی که درکانونها نگهداری می شوند، بعد از ترخیص نیاز به ارتباط با مددکاران دارند. لذا با تماسهای تلفنی یا مراجعات حضوری مشکلات فردی وخانوادگی خود را مطرح نموده و راهنمایی می شوند. یکی ازامور مهمی که در بازسازی روحی و فکری مددجویان نقش مهمی دارد، تعامل بسیارخوب مددکاران با سایر واحدهای مشغول به کار( واحدفرهنگی ،روانشناس،اجرای احکام و....) در مجموعه کانون است. با آموزش راههای مهارتهای اساسی زندگی و همچنین مشاوره فردی وگروهی مددجویان، اطلاعات لازم را کسب می نمایند و باشرکت درکلاسهای مختلف فرهنگی و عقیدتی و جلسات مذهبی خصوصاً نمازهای جماعت یومیه، روح نشاط و امید به زندگی را درخود تقویت کرده و با دلی شاد و قلبی سرشار از پاکی و صفا به آغوش گرم خانواده بر می گردند. جامعه هم باید بستر لازم را برای پذیرش چنین افرادی فراهم نموده، تا آنها بتوانند فرصتهای از دست رفته را بازیابند و با آموزه های خود و همچنین حمایتهای عاطفی خانواده؛ مجدداً به سمت بزه کشانده نشوند و سرانجام شرایط یک زندگی خوب و سعادتمندانه را برای خود فراهم آورند.
مسئول فرهنگی کانون اصلاح وتربیت