هفته نامه هفته نامه

بازگشت به صفحه کامل
« بازگشت

مجید خراطها، خواننده و آهنگساز یا داستان نویس؟

مجید خراطها، خواننده و آهنگساز یا داستان نویس؟


مجید خراطها، خواننده و آهنگساز یا داستان نویس؟

مجید خراطها را با عنوان (خواننده آهنگساز) می شناسیم اما این تمام هنرهای او نیست...! خواننده آلبوم «دیگه میرم» علاوه بر موسیقی، هنرهای دیگری هم دارد که این بار موضوع مصاحبه ما شد... گرچه تماس های زیادی داشتیم بابت مصاحبه با این هنرمند جوان...
عالم هنر برای شما، از کجا آغاز شد؟
- از کودکی علاقه زیادی به هنر داشتم، مخصوصاً موسیقی و نقاشی اما به دلایلی با نقاشی پا در عرصه هنر گذاشتم. 5 ساله بودم که نقاشی را با مداد رنگی آغاز کردم و دفتر نقاشی ام پر از نقاشی های موضوعی بود و نسبت به هم سن و سال هایم برتری داشت.
از نقاشی با مداد رنگی، خطا نکردن را آموختم، زیرا در این نوع نقاشی اشتباهات با پاک کن کاملاً برطرف نمی شود اما در نقاشی‌های دیگر مثلا رنگ روغن امکان این هست روی قسمتی که اشتباه کشیده شده را رنگ بپاشید و اشتباه را بپوشانید.
این موضوع و ظرافت در نقاشی‌هایم باعث شد تا در چندین مسابقه و جشنواره رتبه کسب کنم. از سویی کاریکاتور می کشیدم و پیغام هایی کوتاه زیر آنها می نوشتم که گاهی این پیغام ها اجتماعی یا طنز می شد...
رفته رفته نوشته هایم قالب داستان به خود گرفت و سعی کردم داستان های طنز و اجتماعی بنویسم، در همان روزها دوره خوشنویسی را نیز پشت سر گذاشتم و با تلفیق هنر خوشنویسی و نقاشی تابلوهای «نقاشی خط» خلق کردم.
در موسیقی، خانواده ام استادم بودند و اولین سازهایی که نواختم ملودیکا، سازدهنی، ارگ، سنتور و بعدها تنبور و غیره بود... به سن نوجوانی رسیده بودم که تصمیم گرفتم درباره موضوعات عاشقانه و عاطفی ترانه بگویم، در همان دوران با خواندن دیوان حافظ و کتب شعر بزرگان، ترانه سرایی در من تقویت شد. خانواده ام با هنر مخصوصاً شعر و موسیقی آشنا بودند و این موضوع مرا تشویق کرد تا پس از گذراندن دوره های مرتبط با آهنگسازی، صدابرداری و خوانندگی بیشتر به سمت و سوی موسیقی بروم و با پخش آلبوم اولم که از ترانه ها و تنظیم تا نوازندگی و خوانندگی آن برعهده خودم بود، فعالیتم را به صورت حرفه ای در موسیقی آغاز کنم.
داستان ها و ترانه های شما معمولاً از چه موضوعاتی الهام می گیرد؟
- داستان های من تولیدی است و سعی می‌کنم در داستان نویسی به جامعه و زندگی مردم توجه کنم. گرچه به تازگی در داستان هایم طنز تلخ می نویسم... در ترانه ها گاهی تا حدی که خصوصی نباشد از زندگی شخصی ام الهام می‌گیرم اما بیشتر سعی می کنم با مخاطبینم همدردی (درون نگری همدلانه) داشته باشم و از موضوعاتی استفاده کنم که شنونده با آن ترانه، ارتباط برقرار کند. البته تا یادم نرفته بگویم که پیش از این، داستان ترانه های عشقی من به شکست می انجامید اما در آلبوم جدیدم، سعی دارم متفاوت ظاهر شوم و قطعاً قهرمان ترانه های من به زودی پیروز می شود.
طرفدارانتان، لقب «سلطان احساس» را به شما داده اند، در زندگی شخصی چقدر احساسی هستی؟
- در مجموع شخصیتی احساسی دارم اما سعی می کنم احساسی تصمیم نگیرم. همچنین سرودن ترانه و لمس هنر در شخصیت افراد تأثیرگذار است و باعث می شود به همه چیز از دید احساس نگاه کند، شخصاً در زندگی غیرهنری هم تحت تأثیر احساساتم هستم.
هنرهای زیادی دارید، در کدامیک حریف می طلبی؟
- حریف نمی طلبم ولی در تمامی هنرهایم حرفی برای گفتن دارم. در نقاشی مداد رنگی به خودم نمره 20 می دهم اما چون موسیقی مخاطبین بیشتری دارد، در هنر موسیقی از من بیشتر استقبال شد و مردم با اشعار، نوازندگی و نوع خواندنم بیشتر ارتباط برقرار کردند تا نقاشی و خطاطی.
اگر زمان به عقب برگردد و بشوی خراطهای قبل از معروفیت، باز هم پا به عرصه هنر و موسیقی می گذاری؟ یا اتفاقی افتاده که بخواهی کلاً قید موسیقی را بزنی؟
- همیشه چالش ها و اتفاقاتی هست که باعث دلسردی یک هنرمند می شود اما تعداد اتفاقات خوبی که در هنر برای من افتاده از اتفاقات بد بیشتر بوده و بی انصافیه که بگویم: اگر زمان به عقب می رفت این راه را انتخاب نمی کردم (و چه بسا این راه بود که منو انتخاب کرد). ثانیه به ثانیه ای که کار می کنم، برایم لذتبخش است و می دانم که اگر شب بیداری ها و تمریناتم نبود به اینجا نمی رسیدم.
شما می گویید محتوا و مفهوم ترانه مهم است و یک خواننده در مقابل مردم و اثری که ارائه می دهد، مسئول است؛ پس چرا آهنگ خشنی با عنوان «کنسل» از شما منتشر شد که در زمان خودش، خیلی سروصدا کرد و در کنار طرفداران زیاد، منتقدانی هم به همراه داشت؟
- من در ترانه های متعددی به مسائل اجتماعی و خانوادگی توجه ویژه داشتم، از جمله موضوع طلاق، اعتیاد، خشونت، فقر، مسائل سالمندان، بیماران لاعلاج و ... ترانه های من، روایت هایی از این پدیده های اجتماعی بوده اند، در آهنگ «کنسل» به موضوع طلاق و خشونت پرداخته شد.
چرا از ترانه سراهای دیگر در کارهایت استفاده نمی کنی؟
- پیش نیامده... هنوز خودم در زمینه شعر و ترانه قادر به خلق موضوعاتی خاص هستم اما اگر با ترانه یا ترانه سرایی خاص برخورد کنم که با ژانر من همسو باشد قطعاً استقبال خواهم کرد.
تا حالا شده ترانه هایت را بدزدند؟
- ترانه هایم را ندزدیدند اما آلبوم قبلی ام (دیگه میرم) با وجودی که در استودیو شخصی خودم ضبط شده بود قبل از انتشار رسمی دزدیده شد! و هیچ وقت هم نفهمیدم که چه کسی آلبوم را پخش کرد و این اتفاق باعث شد که چند قطعه جدید به آلبوم اضافه کنم و حدود یک سال انتشار رسمی آلبوم به تعویق افتاد و خاطره بدی را برایم رقم زد.
این روزهایت چطور می گذرد و چه برنامه ای برای آینده داری؟
- مشغول ساخت و جمع آوری آلبوم جدیدم هستم، در این آلبوم فعلاً پیمان رشیدی، سعید فرازمند، علی ذوالفقارزاده و امیر بقایی به عنوان نوازنده هنرنمایی کرده اند. قطعاً از نوازنده های چیره دست دیگری هم استفاده خواهم کرد؛ ضمناً در این آلبوم از سازهای جدیدی هم استفاده خواهم کرد. سعی دارم آلبوم متفاوتی را نسبت به گذشته ارائه دهم و برادرم دکتر سعید خراطها هم مدیریت برنامه هایم را برعهده دارد، انشاءا... امسال بیش از سال های قبل نمود خواهیم داشت.