هفته نامه
« بازگشت
عکس ها هم جان دارند
عکس ها هم جان دارند
عذرا عبداللهی| به گزارش هفته نامه افق کویر، در این شماره به سراغ یکی از هنرمندان جوان بافقی که در مسابقات کشوری موفق به کسب رتبه شده است رفته و گفتگویی با وی انجام داده ایم.
افق کویر:ابتدا خودتان را معرفی کنید؟
نسرین حیدری دهوئی ، 17 ساله ومحصل هستم.
افق کویر: از چه سالی عکاسی را شروع کردید؟
از سال اول راهنمایی تقریباً عکاسی را به صورت تفریحی شروع کردم و خیلی اتفاقی وارد هنر عکاسی شدم و بعد از آن در مسابقات فرهنگی، هنری که هر سال در مدارس برگزار می شود، در رشته ی عکاسی شرکت نمودم؛ البته امسال حضورم در این مسابقات کمی متفاوت تر بود. در واقع امسال به علت نزدیک شدن به سال کنکور و لحظات طلائی برای درس خواندن، قصد شرکت در مسابقات فرهنگی و هنری را نداشتم و والدینم هم اصرار بر تمرکز برای درس خواندنم داشتند؛ اما در سال تحصیلی که گذشت، دبیر پرورشی ما، سرکار خانم اقبالی به من گفتند: که نام مرا برای رشته عکاسی نوشته اند و باید ظرف چند روز آینده عکسهایم را بیاورم، بنده از بین 5000 عکسی که گرفته بودم، چند عکس را انتخاب و برای مسابقات فرستادم و بعد از کسب مقام اول در شهرستان به مرحله ی استانی راه یافتم و در آنجا نیز مقام اول را کسب نمودم و در مسابقات کشوری که از 6 تا 12 مرداد در نیشابور برگزار شد، مقام سوم را کسب نمودم. به قول پدرم همیشه برای رسیدن به بالاترین مقامها باید، پله پله به سوی موفقیت رفت و در بین راه، حتماً با «نه» هایی روبرو می شوی که باید به« بله» تبدیل شود.
افق کویر:هنگام عکاسی چه چیزی از ذهنتان عبور می کند؟
"آی پد" من همیشه روشن است و هنگام تماشای منظره هایی که از دید خودم جالب و قشنگ است، عکس می گیرم و از هر چیزی که به نظرم برای عکس گرفتن جالب باشد، از زاویه ای عکس می گیرم که زیبا باشد و همین باعث موفقیت من شده است برای مثال در عکسی که می بینید یک کنتور آب در میان انبوهی از کاشی‌های درهم ریخته ای که از کاشی کاری یک مسجد اضافه آمده است، قرار گرفته، این خود حرف زیادی برای گفتن دارد. ابتدا نشان دهنده ی این است که ما در شهری زندگی می کنیم که معروف به قنات و قنوت و فناعت است؛ اما وجود یک کنتور در شهری که به قنات شهرت گرفته می تواند بیانگر کمبود آب و حتی نشان دهنده ی قانع بودن مردم نسبت به کم آبی باشد؛ البته کاشی ها هم نماد قنوت است و درهم ریختگی آن می تواند ضعف مدیریتی و نبود نظم در معضل کم آبی استان یزد را بیانگر باشد. همچنین در نیشابور نمایشگاهی برگزار شد که این عکس در معرض دید عموم قرار گرفت.
یک عکاس باید در لحظه عکس بگیرد و آن قدر ذهنش آماده باشد تا صحنه ها را درست عکس برداری کند و با محیط هم خوانی داشته باشد؛ شاید آن لحظه دیگر تکرار نشود. مثلاً بنده یک عکس دارم در زمینه ی بازیافت و محیط زیست که یک قوطی زنگ زده ای که کمی خاک در آن مانده و در فصل بهار از آن گلی روییده و نشاط و شادابی را دوباره به عرضه نمایش گذاشته و این نشان دهنده آن است که شاید چیزی که به نظر ما دور ریختنی است، می تواند شروع زندگی دوباره باشد.
افق کویر:پدر و مادرتان در موفقیت شما چه نقشی داشته اند؟
پدر و مادر بنده نقش اصلی را در موفقیت بنده ایفا کرده اند؛ زیرا من مربی نداشتم و برای خوب یا بد بودن عکس هایم با پدرم مشورت می کردم و ایشان مرا راهنمایی می نمودند.
افق کویر:علت انتخاب شما در این دوره از مسابقات به عنوان مقام سوم کشوری چه بود؟
در این دوره از مسابقات کلاً 1400 نفر در این مسابقات شرکت کردند که در رشته عکاسی 17 نفر از 10 استان کشور حاضر شدند. البته 4 نفر پسر بودند که مسابقه آنها جدا بود و از بین 13 دختر شرکت کننده، بنده مقام سوم را کسب کردم؛ البته در این مسابقات بر اساس امتیاز بندی که انجام می شد نفرات اول تا سوم انتخاب می شوند و در این دوره نفر اول داشتیم.
البته این دوره، مسابقه ی راستی آزمایی بود، بدین صورت که داوران برای اطمینان از اینکه عکسهای ارسالی از طرف خود دانش آموزان باشد و از جایی کپی برداری نکرده باشند و به ما سه موضوع پیشنهاد شد. پنجره، زمان و درخت. که باید از هر موضوع سه عکس تهیه می کردیم و در واقع از بین 9 عکس گرفته شده، داوری شد. من از عکس هایی که گرفتم راضی بودم و برایم تجربه ی جالبی بود؛ زیرا همیشه انتخابی عکس می گرفتم، اما این بار با یک موضوع پیشنهادی عکس می گرفتم .
در واقع در عکاسی،دوربین گران قیمت مطرح نیست. من هنوز دوربین ندارم و با آی پد عکس می گیرم؛ اما در واقع آن ایده و آن چشمی که توانسته آن دریچه را به زیبایی ببیند، مهم است و این ایده پردازی، باعث شد که بنده به جشنواره ی خوارزمی نیز راه یابم که البته هنوز نتایج آن مشخص نشده است.
افق کویر:نقش مسئولین آموزش و پرورش در کسب این مقام توسط شما چه بوده است؟
وقتی من به عنوان منتخب استان انتخاب شدم. از طرف آموزش و پرورش پیشنهاد شرکت در یک دوره ی کلاس آموزشی دوربین را دادند تا اگر در مسابقات کشوری سوالی در این رابطه پرسیده شد، بتوانم پاسخ دهم، که من در این کلاسها شرکت کردم و در هنگام برگشت از مسابقات هم با هماهنگی با پدرم، به استقبال من آمدند که کمال تشکر را از این عزیزان دارم.