هفته نامه

صنایع دستی برای جوانان صرفه اقتصادی ندارد

به گزارش هفته نامه افق کویر، همانطور که می دانیم به دلیل وجود نخلستان‌های زیاد در شهرستان بافق صنایع دستی نیز به موازات شغل کشاورزی از گذشته تاکنون در این منطقه رواج داشته است. صنایع دستی که از برگ درخت خرما بدست می آید عبارتند از: بادبزن، ساخت درب کوزه ،کلاه، فرش حصیری، جارو، کشکدان یا همان ظرف کوچک حصیری در دار، سبد، پادری و کیسه‌های حصیری است که در میان آنها کلاه، جارو و بادبزن هنوز بازار خود را دارد.لازم به ذکر است که برگ درخت خرما به دو نوع «مغ» و «پیسک» تقسیم می‌شود. مغ، همان برگ‌های اطراف درخت خرماست که عمری بیشتر دارد و پیسک، برگ‌های میانی این درخت است که تازه روییده و از ظرافت بیشتری برخوردار است. این صنایع در میان زنان 50 تا 60 سال وجود دارد و کمتر جوانی به دنبال این حرفه می رود. اگر گذری به محله‌های قدیمی این شهر و نیز روستاهای اطراف داشته باشیم، می‌توان زنانی را مشاهده کرد که در کنار کوچه‌ها و زیرسایه دیوار به بافت سبد، جارو، و کلاه و...مشغولند. آنان در فصل زمستان بیشتر در حوالی صبح و در نقاط آفتاب‌گیر و در فصل تابستان اغلب در داخل منزل یا کوچه محله‌های خود گردهم می‌آیند و در کنار صحبت‌های خودمانی و قصه گویی، به بادبزن بافی و... می‌پردازند.

حلیمه برزگری یکی از فعالان این هنر گفت: بادبزن و جارو بافی از سالیان دور در بافق رواج داشته است؛ البته خودم بیشتر بادبزن می بافم.

وی افزود: اگر فردی در کار بافت ماهر باشد روزانه10 تا 12 بادبزن می بافد، جوان که بودم روزی 20 بادبزن می بافتم.

این زن 54 ساله تصریح کرد: جوانهای امروزی به دنبال بادبزن بافی و هنرهایی از این قبیل نیستند، چون قیمت آن کم است و برایشان صرف نمی کند. قیمت بادبزن کوچک 300 تومان، بادبزن بزرگ 400 تومان، بادبزن کبابی دسته دار 1000 تومان است و شاخ مغ را دانه ای 200 الی 350 تومان خریداری می کنیم.

وی نحوه بافت بادبزن را اینگونه توضیح داد: در ابتدا مغ ها را خیس کرده، سپس آن را از شاخه ها جدا می کنیم، بعد آن را ریش ریش کرده، تخت و جفتینو می کنیم، بعدکناره، رس، دال، سه تایی، در آخر نیز روی آن را می بافیم.

معصومه پور اسماعیلی گفت: از 8 سالگی بادبزن، جارو، کلاه و... می بافم، از مادرم این حرفه را یاد گرفتم، این هنر در قدیم بین تمامی زنانهای خانه دار رایج بود آنها علاوه بر کارهای خانه به این هنر نیز مشغول بودند؛ اما با گذشت زمان این شغل در میان جوانها کمرنگ شده است. خودم در حال حاضر جارو می بافم، جارو بافی 20 دقیقه وقتمان را می گیرد و آن را دانه ای 1500 تومان می فروشم.

بتول فتوحی یکی دیگر از هنرمندان این رشته گفت: از 10 سالگی از مادرم یاد گرفتم، در کوزه می بافم، اما برای جا گلدانی، جا لیوانی نیز کاربرد دارد. نحوه بافت آن نیز اینگونه است: با استفاده از مغ پیسک و رنگینک در کوزه بافته می شود که مغ رنگی است، 300 تومان آن را می فروشم؛ اما در حال حاضر بازار ندارد، بافت آن مشکل است و پیسک را شاخه ای 200 تومان می خریم، صرفه اقتصادی ندارد. وی در مورد بازار فروش بادبزن و جارو چنین گفت: بادبزن کبابی بازار فروشش بد نیست؛ اما جارو به دلیل آن که همه استفاده می کنند قیمتش مناسب می باشد. بادبزن اسمی دانه ای 7000 الی 8000 تومان است؛ اما امروزه کسی آن را خریداری نمی کند، چون از مد افتاده است، دخترهای قدیم بادبزن اسمی را در اتاقشان آویزان می کردند.