هفته نامه هفته نامه

بازگشت به صفحه کامل
« بازگشت

سود نیم میلیارد تومانی کارآفرین ۲۲ ساله زنجانی در یک سال

سود نیم میلیارد تومانی کارآفرین ۲۲ ساله زنجانی در یک سال



فارس| فرشاد ملکي مي توانست مطابق عرف رايج شده در ميان روستاييان و کشاورزان طي اين سال ها، زمين هاي کشاورزي به ارث رسيده از پدرش را بفروشد، پول حاصل از آن را در بانک بگذارد و سود بگيرد و به شهر مهاجرت کند. او اما چنين انتخابي نکرد و درباره علت آن مي گويد: متاسفانه مردم کشور به مصرف گرايي روي آورده و به فکر توليد نيستند، فقط مي گويند بايد مصرف کنيم.

اين مصرف گرايي خيلي به ضرر جامعه است. باعث مي شود دست مملکت جلوي خارجي ها دراز شود. من بچه کشاورزم و از 15 سالگي کار کردم، اساسا مصرف گرايي با روحيه ام سازگار نيست، دوست داشتم توليد کنم. زمين هم که داشتيم، گفتيم به جاي مصرف توليد کنيم، هم خودمان سو ببريم هم مملکت.»

سود مجتمع توليدي بنده سال گذشته به لطف خدا 500 ميليون تومان بود. فرشاد ملکي از جمله اداره کنندگان نمونه واحد هاي توليدي اقتصاد مقاومتي در زنجان است.

فرشاد ملکي درباره فعاليت هاي توليدي اش مي گويد: از سال 1390 با کمک و راهنمايي بسيج سازندگي پرورش ماهي قزل آلا را به همراه دو نفر دوستانم آغاز کرديم. کارمان به قدري با موفقيت و سودآوري همراه بود که با فاصله کمي، پرورش دام هاي سبک و سنگين و پرورش قارچ را هم آغاز کرديم.

در حال حاضر در زميني پدري ام به وسعت 6 هزار و 600 متر مربع مشغول به توليد هستيم و عملا يک مجتمع توليدي راه اندازي کرده ايم.

وي در پاسخ به اين سوال که پيشه قبلي وي چه بوده است، خاطرنشان مي کند: پدر و اجداد من همه کشاورز بوده اند و در همين زمين، کشاورزي مي کردند. چند سال قبل درخت هاي سيب و هلويمان را سرما زد و از بين رفتند. در واقع کشاورزي سنتي با تغييرات آب و هوايي صورت گرفته، ديگر قابل ادامه دادن نبود. من 22 سال سن دارم و از 15 سالگي به همراه پدرم کشاورزي مي کردم.

بعد از خسارتي که به درخت هايمان وارد آمد، توانستيم يک حلقه چاه حفر کنيم و کار پرورش ماهي را کليد زديم. پرورش ماهي سود دهي بسيار بالايي دارد و در هر دوره حدود 50 درصد سود خالص مي دهد.

اين توليد کننده جوان، اضافه مي‌کند:اگر بچه ماهي هاي فرانسوي به دستمان برسد، سالانه 70 تن ماهي مي توانيم توليد کنيم اما اگر بچه ماهي ها ايراني باشند، تا سقف 30 تن توليد محقق مي شود. از پرورش قارچ هنوز سود قابل ملاحظه اي بدست نياورده ايم چون بازار مناسب آن را پيدا نکرده ايم.

در مقابل توانستيم در پرورش گوسفند هاي پرواري موفق باشيم و هم اکنون در ييلاقات ماهنشان 50 واحد گوسفندپرواري داريم.

مجتمع توليدي ما براي 8 نفر به صورت مستقيم و براي 13 نفر به صورت غير مستقيم شغل ايجاد کرده است. در قسمت دامداري هم از تحصيل کردگان دامپزشکي براي کار دعوت کرديم و نتيجه مناسبي گرفتيم.»

فرشاد ملکي که همزمان مشغول تحصيل در دوره کارشناسي علوم تربيتي دانشگاه فرهنگيان است، ادامه مي دهد: در آغاز کار، تقاضاي دريافت يک وام 30 ميليون توماني به بسيج سازندگي داديم که 26 ميليون تخصيص دادند. اين وام کمک بزرگي به ما کرد، هر چند اگر سود آن 4 درصد بود خيلي بهتر مي شد.

مسئول بسيج سازندگي شهرستان به صورت مرتب و دوره اي به همراه کارشناسان بسيج، به واحد توليدي ما سر مي زنند و هر بار طرح هاي خوبي پيشنهاد مي کنند، هرچند به دليل فقدان منابع مالي کافي هنوز نتوانسته ايم کار طرح هايشان را اجرايي کنيم. در مقابل وزارت جهاد کشاورزي هيچوقت سراغي از ما نگرفته است، در شهرستان ماهنشان من فکر نمي کنم که حتي يک نفر هم توسط جهاد کشاورزي حمايت شده باشد!»

فرشاد ملکي مي توانست مطابق عرف رايج شده در ميان روستاييان و کشاورزان طي اين سال ها، زمين هاي کشاورزي به ارث رسيده از پدرش را بفروشد، پول حاصل از آن را در بانک بگذارد و سود بگيرد و به شهر مهاجرت کند. او اما چنين انتخابي نکرد و درباره علت آن مي گويد: "متاسفانه مردم کشور به مصرف گرايي روي آورده و به فکر توليد نيستند، فقط مي گويند بايد مصرف کنيم.

اين مصرف گرايي خيلي به ضرر جامعه است. باعث مي شود دست مملکت جلوي خارجي ها دراز شود. من بچه کشاورزم و از 15 سالگي کار کردم، اساسا مصرف گرايي با روحيه ام سازگار نيست، دوست داشتم توليد کنم. زمين هم که داشتيم، گفتيم به جاي مصرف توليد کنيم، هم خودمان سود ببريم هم مملکت. سود مجتمع توليدي بنده سال گذشته به لطف خدا 500 ميليون تومان بود."

وي در پايان مي گويد: متاسفانه سبک زندگي مردم تغيير کرده و عادات خطرناکي پيدا کرده اند. همين تغيير سبک زندگي باعث مهاجرت شديد در دهه هاي اخير از روستا به شهر شده است اما اگر مسئولان از توليد داخل حمايت کنند، حتما مهاجرت معکوس آغاز مي شود وگرنه هيچ کس کلان شهر هاي آلوده و شلوغ را بر محل زندگي اجدادي اش ترجيح نمي دهد. واقعيت اين است که مسئولان اگر حمايت نکنند با دست خالي نمي شود توليد کرد.

بايد مسئولان تلاش کنند و امکانات را فراهم کنند. در حال حاضر مهمترين مشکل ما بازاريابي است و ماهي ما به واسطه دلال ها به دست مشتري مي رسد و نمي توانيم سود کامل بدست آوريم. اگر شرکتي بود که بدون واسطه اين توليدات را به دست مشتريان مي رساند، اتفاق بسيار خوبي مي افتاد.

صنايع تکميلي هم بسيار مهم است، اگر در همين ماهنشان يک کارخانه بسته بندي گوشت ماهي ساخته شود، ارزش افزوده فوق العاده اي ايجاد مي شود.