فرصتی شد به دعوت کمیته اجرایی سلامت جوانان،در جلسه ای با موضوع : بررسی وضعیت موجود جوانان (نگاهی به آمار های حیاتی )، ارائه راهکارهای مناسب برای ارتقاء سلامت جوانان، بررسی فرصت های موجود ارائه خدمت به جوانان و پیشنهاد فرصت های جدید که از طرف شبکه بهداشت و درمان شهرستان برگزار شده بود شرکت کنم.
جلسه ای که از طرف مسؤلین محترم شهرمان خیلی استقبال نشده بود - البته به بندگان خدا حق می دهم چون آقایان مدام به کارهای مهمتر می پردازند و اصلا جوان مگر بجز هنگامی که می خواهیم از شور دوران سنی اش در مسائل سیاسی بهره ببریم در دیگر مسائل محلی از اعراب دارد که حالا بخواهند برای سلامتیشان برنامه داشته باشند و دغدغه-!!!
البته از اداره ورزش و جوانان؛هم رئیسش آمده بود هم معاون هم مسؤل روابط عمومی، کارشناسانی هم از خود مرکز بهداشت بودند و چند نفری که گفتند رابط سلامت چند اداره اند و یک نفر از نیروی انتطامی.
از اینها بگذرم فکر می کنم مطالبی که در این جلسه توسط یکی از کارشناسان شبکه بهداشت درباره مشکلاتی که جوانان را تهدید می کند و آمار مستندی که از میزان ضرب و جرح و فوت و خودکشی و ... در سن جوانی در بافق ارائه شد خودش آنقدر دردآور ، قابل تامل و نشان دهنده همین بی توجهی ها بود که اگر امکان انتشارش می شد عملکردها را می نمایاند و نیاز به این مقدمه نبود.
مطمنا یکی از نکات مثبت بارز این جلسه فرصت خوب هم اندیشی،ارائه نظر و یافتن راهکار مناسب برای بهبود وضعیت سلامت جوانان بود و جلسه به صرف ارئه آمار و شنیدن یک تراژدی غم انگیز یک طرفه و بعد ابراز تاسف و ... ختم نشد.
به نظرم اظهار نظر همه کسانی که در این جلسه درباره فرصتها و تهدیدات سلامت جوانان صحبت کردند قابل اعتنا و اهمیت بود اما سخنان صریح نماینده اداره بهزیستی و انتقادش در نحوه رفتار با جوانان و شعارزدگی حاکم بر جامعه در این زمینه، بیشتر پسندم شد.
من هم به عنوان عضو کوچکی در آن جمع چند جمله ای در این باره که آمار ارائه شده مشتی از نمونه خربار عملکرد کسانی است که اسما در همه شوراها از فرهنگی و سیاسی و اجتماعی گرفته تا اشتغال و اقتصاد و ...عضو ثابت هستند اما نه وقتشان این اجازه را می دهد که برای همه این موارد فکر و مطالعه کنند نه تخصصشان و نه حاضرند از مشاور در این زمینه ها استفاده کنند گفتم و پیشنهاد دادم برای رسیدن به یک وضعیت قابل قبول برای پیگیری اموری مانند آنچه جوانان برایشان مهم است بیاییم جای خالی موسسات مردم نهاد در این زمینه را با یافتن جوانانی که خود دغدغه ای برای ارتقاء زندگیشان در بخشهای مختلف فرهنگی و سلامت و ... دارند پر کنیم.
استفاده از فضاهای مثبتی که جوانان نسبت به حضور در آن استقبال نشان می دهند برای آموزش و آگاه سازی مانند هیاتهای مذهبی و جمعیت هلال احمر و دیده شدن جامعه بیشتر در معرض خطر حوادث مانند کارگران ساختمانی در برنامه های آموزشی نکته دیگری بود که با پیشنهادات بسیار خوب برخی از حضار مانند استفاده از حلقه های صالحین بسیج،تیمها و زرورخانه های ورزشی و حتی حضور مناسب در پاتوقها در این زمینه تکمیل شد.
البته در این جلسه این سؤال را هم مطرح کردم که جایگاه بررسی برخی از موارد آزار دهنده جوانان مانند پارتی بازی ها،تبعیض ها،معضلات اجتماعی و مواردی مانند طلاق و اعتیاد و پاتوق و ... کجای اینگونه کمیته هاست که پاسخ خیلی شفافی نشنیدم.
خیلی از هدفم درباره آنچه می خواستم در این یادداشت کوتاه بنویسم دور نشوم و برای ختم کلام از همینجا از جوانان عزیزی که دلشان به حال خود و همسالانشان می سوزد خصوصا دانشجویان رشته های مرتبط با سلامت و مسائل اجتماعی دعوت کنم تا با حضور در شبکه بهداشت و اداره ورزش و جوانان شهرمان، بنای ایجاد یک موسسه مردم نهاد فعال که مسؤلین محترم را برای حل مشکلات موجود ترغیب و تشویق کند و به قول خودمان هُل دهد، دعوت کنم امید که گشایشی شود.
محمد علی قاسم زاده