هفته نامه هفته نامه

بازگشت به صفحه کامل
« بازگشت

زندگی بزرگان بافق(قسمت اول)

زندگی بزرگان بافق(قسمت اول)



علی خواجه بافقی| بعد از نوادگان عبدالرضاخان و محمد تقی خان رسیدیم به  بزرگان بافق:
شیخ محمد تقی ادیب بافقی فرزند درویش حسن از شعرا و روحانیون معاصر بود. وی پس از تحصیلات مقدماتی در مدرسه کوهبنان و همکاری با اوقاف آنجا اِشغال داشت و به سال 1318 خورشیدی در گذشت . وی در تاریخ 20/4/1311 خورشیدی رو به سوی بافق می گذارد و قصیده ای دو مدح امامزاده شاه سلیمان از نوادگان امام موسی جعفر(ع) که در کوهبنان مدفون است می سراید که چنین است:
 در ولای حضرتت گشتم به دنیا کامیاب
                            از تو جویم کامرانی در سرای واپسین
تو سلیمان حشمتی شاها، من آن مور ضعیف
                      ملنجی بر آستانت بی بضاعت مستکین
اولیاء بافقی، حسین:
شیخ حسین اولیاء بافقی فرزند اسماعیل از علما، اخباریون و خوشنویسان ساکن در مشهد مقدس در سده 14 قمری بود. از آثار به جا مانده از او تألیف کتاب آشوب آخر الزمان به سال 1330 قمری، 1290 خورشیدی در حوادث آن روزها به ویژه حمله روس ها به مرقد حضرت امام رضا است. 
آثار او چنین است:
پراکنده اولیاء در مسایل متفرقه مشتمل بر 5 جلد به سال 1349 ، 1308 خورشیدی نگارش یافته است. ترجمه اعتقادات از تالیفات علامه مجلسی به سال 1337، 1387 خورشیدی نگارش یافته است.
ابوالحسن بافقی:
فرزند محمد از خوشنویسان سده 12 قمری که از آثار به جای مانده از وی نگارش نسخه ای از مقاییس الغت تألیف احمد بن فارس بن زکریا بن محمد بن رجب فارسی با کنیه ابوالحسن به خط زیبای نسخ در 321 برگ می باشد که تاریخ: 1136 قمری، 1102 خورشیدی را دارد ودر کتابخانه ملی ایران موجود است. نسخه دیگر موجود به خط او نگارش جلد چهارم تفسیر صافی است که در کتابخانه وزیری موجود است.
ناصر ترک، محمد حسین:
محمد حسین ناصر ترک بافقی فرزند: میرزا عباس و از نوادگان آیت ا... آقا میرزا علی ترک و محمد تقی خان بافقی بود در سده معاصر به سال 1270 خورشیدی در یزد به دنیا آمد . وی با دختر حاجی کریم تاجر معروف به پهلوان کریم بافقی(پدر پهلوان علی عسکر مشهور) وصلت نمود. وی به سه زبان فارسی، عربی و ترکی تسلط داشت. او پس از تحصیل به وزرات دارایی وارد و سپس به وزرات کشور منتقل و چند سالی بخشدار بافق بود. وی به سال 1313 خورشیدی به یزد بازگشت و در همان اوان زلزله ای بافق را لرزاند. فرخی یزدی از دوستان او به ابهام چنین سروده است:
از دوری ناصر، بافق بی حوصله شد
                                               هم بافقی از رفتن او در گله شد
آن کوه عظیم را چو از جا کندند
                                              پیچید به هم زمین و در زلزله شد
انتشار روزنامه ناصر از 1328 خورشیدی تا 1359 خورشیدی در یزد به مدد همت او بود دیوان خطی وی با بیش از 2000 بیت که نزد پسرشان موجود می باشد. وی در 37 سالگی نابینا و در 1356 در گذشت و در امامزاده جعفر یزد به خاک سپرده شد. شعر زیر از او در مراسم افتتاح برج ساعت میدان مارکار یزد بر بدنه آن به یادگار مانده: 
گشت چو در این برج ساعت برقرار
                                        چون به سعی و اهتمام مارکار
روح فردوسی پی تاریخ گفت
                                                 شادم از کردار نیک مارکار
به سال(آبان 1321 خورشیدی)
ناجی، میرزا محمد جواد:
میرزا محمد جواد وکیلی بافقی متخلص به( ناجی) فرزند: حاجی ملا حسین فرزند: حاجی ملا رضا از شعرا و عرفای بزرگ معاصر به سال 1279 خورشیدی در خانواده ای ثروتمند، سرشناس و دانشمند در بافق به دنیا آمد. او بنا به گفته خود از نوادگان کمال الدین محمد بافقی مشهور به وحشی بافقی بود که پس از 400 سال به مانند اجدادش گلستان ادب فارسی را به عطر سحر قل خود معطر نمود. وی با شاعر بزرگ(محمد حسین ناصر ترک) رفاقت و مراوده داشت و بیش از 19 سال به کتب داری پرداخت. پدرش ملا حسین مردی فاضل و نماینده مردم بافق در انجمن ولایتی یزد به سال 1289 خورشیدی بود. او در 10/03/1364 خورشیدی به عالم باقی شتافت و در صحن امامزاده عبدا... (ع) بافق به خاک سپرده شد. 
«هراسانی»
کس نه پی برد در عالم غم پنهانی من
                                 عقل مات است زرنجوری و حیرانی من
به خدا همچو منی هیچ گرفتار نشد
                            نیست در دور زمان کس به پشیمانی من
چو منی مضطرب و بیدل و حیران نبود
                                            هیچ آشفته ندیدم به هراسانی من
جسم کاهیده من نی از همه دلتنگی است
                            کس نه ره برد به درد و نه به درمانی من
با ختم دل به خم ابروی آن کافر کیش
                                 پس گرفتی نکند کس به مسلمانی من
بشتابید به دورم که به دام افتادم
                                           آنچه خواهید بگویید زنادانی من
ای که صد همچو منی پیش به دام فکندی
                                            کس به دام تو بیفتاد به آسانی من
ملا میرزا علی بافقی: 
وی از معاصران مفیدی است که سالها با ریاضت و گوشه نشینی در مسجد جامع یزد به سیر و سلوک پرداخت و مورد احترام مردم بود.
نجاتی بافقی:
از شعرا، نقاشان و شاهنامه خوانان زیر دست در سده یازده قمری بود. بنا بر گفته ملا وقاری در زمان پیری آنچنان شاهنامه را به زیبایی می خواند که حیرت به دست می داد. نصر آبادی بیت را از او نقل کرده است
لاله نبود کز کنار بیستون سر می زند
                       دست خون آلود فرهاد است بر سر می زند
نجفی، ملا احمد:
فرزند ملا عبدا... ابن ملا محمد طاهر از علمای دینی در اواخر سده یازدهم قمری بود. پدرش کلید دار خزانه آستان قدس علوی در نجف اشرف بود.
نقاشی باشی بافقی، ملا حسن:
فرزند حسن که نقاشی های بالای سر در اتاق ابوالفضل(ع) و به احتمال قوی نقاشی های سقف داخلی گنبد امامزاده عبدا... (ع) که در بالای ضریح مطهر می باشد. از اوست. که در آینه کاری فعلی به سالهای 1365 خورشیدی از بین رفت. و از خطوط وموازی و مخروط و چهره خورشید تابان بود. و گفته می شود از رنگهای طبیعی گیاهی بود از آثار این نقاشی به سال 1280 قمری، 1242 خورشیدی است.