هفته نامه هفته نامه

بازگشت به صفحه کامل
« بازگشت

روان شناسی نقاشی کودکان

روان شناسی نقاشی کودکان



آیا تا کنون به نقاشی های کودکان نگرستید و اندیشیده اید که این نقاشی ها بازتابی از کدامین گوشه های افکار و احساسات آنهایند؟ نقاشی های کودکان جاذبه ای صریح دارند؛ ساده و گیرا و سرشار از زندگی و شخصیت هستند. اما اگر دقیق تر بنگریم،در می یابیم که این نقاشی ها جزییاتی مرموز و حتی اضطراب آور در خود دارند. نقاشی کودک نسخه ای از تصویری است که در ذهن کودک شکل گرفته و به همین علت در حکم پنجره‌ای به درون دنیای اندیشه ها و احساسات او هستند. کودکان هیجانات و انگیزه‌های خود را در نقاشی هایشان فرافکنی می کنند. نقاشی‌های کودکان می تواند در ارزیابی شخصیت و یا در تشخیص اختلال روانی مفید واقع شود. کودکان از حدود 18 ماهگی به بعد به کشیدن نقاشی روی کاغذ می پردازند که این خط خطی کردن کاغذ کاری بی هدف و ناهماهنگ نیست، بلکه بازتابی از آگاهی کودک بر وجود الگوها و افزایش دامنه هماهنگی بین چشم و دست اوست. در ابتدا خط خطی کردن کودک تنها به صورت حرکتی منظم و آهنگین است  اما تدریجاً به صورت تصویر در می آید. در 5/2 سالگی کودک هدف های خود را قبل از نقاشی کردن انتخاب می کند، ولی در طی کشیدن، اگر نقاشی آنها به چیز دیگری شباهت پیدا کند هدف خود را عوض کرده و مجدداً و طرح آفرینی می کند. کودکان از 5/3 سالگی به بعد بین اجزای نقاشی شان ارتباط برقرار می کنند. نقاشی کودک همزمان با رشد سنی، واقع گرایانه تر می شود؛ به طوری که کودک 8 ساله می کوشد ژرفا را در تک تک اشیاء و در روابط بین اشیاء نشان دهد و بالاخره در سنین 10-9 سالگی تصویرهای کاریکاتوری و داستانی آفریده می شود.                    ادامه دارد....
 

ناظری بافق- مدرس دانشگاه علمی کاربردی