هفته نامه

رستم دستان و شاخ غول

۱۴۰ کشور دنیا، اقدام به تولید ماهی تیلاپیا می کنند. آزمایش این ماهی و کیفیت تولید آن در بافق، هزاران بار بهتر از ماهی تیلاپیای وارداتی است. از سال گذشته دستور کاهش ورود واردات این ماهی صورت گرفته تا تولیدات داخلی آن جای خود را در بازار پیدا کند. (1) این گفته رئیس سازمان شیلات کشور است که در مردادماه سال پیش منتشر شد.

این مقام مسئول افزوده بر اساس گزارش های فائو(سازمان خوابارو کشاورزی ملل متحد) در سال 2016 ایران؛ ۱۶ هزار و ۴۰۰ تن فیله منجمد تیلاپیا از چین وارد کرده است که در مقایسه با سال قبل ۵۳ درصد رشد داشته است. وی ادامه داده است: جمهوری اسلامی ایران، چهارمین وارد کننده این ماهی در جهان است؛ اما با وجودی که کشورمان هزینه زیادی برای واردات تیلاپیا متقبل می شود، همچنان سازمان محیط زیست کشور با تولید این ماهی در کشور مخالف است.

"حسن صالحی" تصریح کرده است: بسیاری از استانهای کشور، به ویژه استان هایی که به آبهای آزاد راه ندارند از لحاظ شرایط جوی و اقلیمی و با توجه به نیاز کم این ماهی به آب، ظرفیت تولید ماهی تیلاپیا را دارا می باشند و کارشناسان حوزه شیلات معتقدند که با توجه به فواید اقتصادی تولید این ماهی در کشور، سازمان مذکور باید هر چه زودتر مجوز تولید و تکثیر آن را به تولیدکنندگان این نوع ماهی بدهد.

این نبرد بین سازمان محیط زیست و سازمان شیلات کشور است! این جنگ رسانه ایی تبلیغاتی دیرزمانی آغاز شده است و همچنان هر کدام بر طبل خود می کوبند! از یک سو سازمان محیط زیست کشور معتقد است تولید ماهی تیلاپیا باعت برهم زدن اکوسیستم (زندگی طبیعی موجودات) خواهد شد و از سوی دیگر سازمان شیلات کشور معتقد است پرورش تیلاپیا در دل کویر زیانبار به حیات وحش نیست و حتی موجب اشتغال و تقویت تولیدات داخلی خواهد شد. سرنوشت تیلاپیای بافق می رود تا به سرنوشت موهوم جاده گزوییه تبدیل بشود. جاده ایی که می تواند نقشی اثرگذار در بهبود عبور و مرور مردمان و برخورداری از طبیعت بکر این مناطق داشته باشد! این جاده نیز به بهانه محیط زیست و حفظ یوزپلنگ آسیایی از توسعه بازمانده است غافل از این که در کشورهای اروپایی و حتی در شمال ایران، کیلومترها جاده احداث می شود بدون این که به حیات وحش آسیبی برسد و یا این که موانع و حفاظی به کار می برند تا کمترین آسیبی به گونه های وحشی برسد؛ اما فقط این آسیب ها برای بافق هست که می تواند مشکل به حیات وحش هم از طریق تیلاپیا و هم از طریق جاده گزوییه وارد سازد. این معضلات برای بافق لاینحل باقی مانده است و رستم دستانی می خواهد تا بتواند شاخ این غول ها را بشکند. اکنون تیلاپیا نیز همین معضل را پیدا کرده به رغم این که بسیاری از کارشناسان شیلات اثبات کرده اند که پرورش تیلاپیا درکویر خطری برای آبهای دریایی و رودخانه ایی ندارد؛ زیرا کویر از هیج کجا به مرز دریایی راهی ندارد که اگر داشت کویر نبود، هنوز مجوز برداشت و پرورش این ماهی را صادر نمی کنند و هر روز داستان جدیدی می بافند. چه دست های پنهانی در پشت این قضیه است که اجازه نمی دهد این ماهی در کویر پرورش یابد و چه مافیایی در کار است که نان خود را در واردات می بیند بر عهده دستگاههای نظارتی است که با رصد اخبار و نظرات کارشناسان، صحیح از ناصحیح شناخته شود. اینها میسر نمی گردد مگر در سایه تعاملات سازنده، سازمانهای شیلات کشور، محیط زیست، دامپزشکی و همچنین کمیسیون های کشاورزی مجلس شورای اسلامی تا درسال اقتصاد مقاومتی؛ تولید و اشتغال کمکی به رونق اشتغالزایی بشود.

منبع:

(1) www.moqavemati.net