هفته نامه

دست های خالی موفقیت

هما السادات رضوی| "کاراته-دو دقیقاً مانند زندگی, مرحله به مرحله در زمان پیش می رود.

تمرین مداوم و تلاش در این زمینه باعث می شود حقیقت به سمت شما بیاید"

در ابتدا باید گفت که یادگیری هنر رزمی کاراته, شروع کردن راه و طریق جنگیدن نیست بلکه قدرت روبرو شدن با واقعیت ها و راه درست زندگی کردن می باشد.

کاراته روشی است برای زندگی و وسیله ای است برای دستیابی به امنیت و شجاعت کامل...

انسان بوسیله کاراته می تواند تعرض را از میان برداشته و بفهمد که جسم وسیله ای است برای ابراز و بیان احساسات...

فق کویر: لطفاً خودتان را معرفی کنید؟

"لیلا معینی" هستم متولد سال ۱۳۷۰، دانشجوی رشته تربیت بدنی، در رشته رزمی کاراته سبک شوتو کانSKI فعالیت دارم و دارای درجه مربیگری ۳ ملی، و دان 3 مشکی هستم. از سال ۱۳۷۹ رشته رزمی کاراته را شروع کردم، ۱۲سال هنرآموز بودم، چند سال آخر را به خاطر ارتقا کمربند و حرفه ای کار کردن در کلاسهای یزد کار کردم. در زمینه مربی گری، به خاطر شرایط سنی کم از سال نود به مدت یک سال به صورت تجربی و سال ۱۳۹۱ با گرفتن درجه مربیگری ۳ ملی فعالیت خود را در زمینه مربیگری ادامه دادم. در حال حاضر با 10 هنر آموز تمرین می کنم که 5 نفر از هنر آموزان به صورت حرفه ای کار می کنند.

در ضمن ناگفته نماند که تعداد هنر آموزان فعلی( نسبت به سال گذشته) به علت عدم حمایت مالی و همچنین نبود امکانات کافی از نصف هم کمتر شده اند.

فق کویر: در مورد موفقیت و مقام هایی که تا به حال کسب کردید، توضیح دهید؟

دارای درجه داوری ملی JAدارای یک مقام دومی قهرمان کشور، دارای چند مقام قهرمانی و نایب قهرمانی استان، و یک مقام سومی بین المللی آسیایی توسط هنرجو نونهال(حنانه فتاحی)، دارای ۱۲ مقام قهرمانی و نایب قهرمانی کشوری در طی این چهار سال توسط هنرجویان ( پریسا رجبی, سارا زعیمیان, زینب فتاحی, حنانه فتاحی) و بیش از 40 مقام قهرمانی و نایب قهرمانی استان توسط هنرجویان( پریسا رجبی، سارا زعیمیان، زهرا ظهیری، زینب فتاحی، حنانه فتاحی، مبینا فلاح، الهه عباسی و حدیثه خدمت)

فق کویر: هیئت ورزشهای رزمی تاکنون چه کمک هایی به شما کرده است؟

اوایل کار که هیئت کاراته سالن در اختیار داشت، سالن برای تمرین در اختیار ما قرار می دادند، ولی متأسفانه وقتی در مناقصه برنده نشدند، ما هزینه سالن را خودمان پرداخت می کنیم.کمک این هیئت در اعزام تیم به مسابقات در حد تأمین وسیله نقلیه بوده است، تهیه چند لباس کاتا، پرداخت حق الزحمة مربی در حد توان خود، ولی در حال حاضر می توان گفت هیچ کمکی!!!

فق کویر:در صحبت های خود به این موضوع اشاره کردید که هیئت کاراته هیچ کمکی در زمینه اعزام تیم برای مسابقات، یا حتی تمرین به شما نداشته ،پس هزینه ها را از کجا پرداخت می کنید؟

بله همانطور که در صحبت های قبل هم اشاره کردم، هیئت قبلاً سالن شهدای گمنام را در اختیار داشت و از آن طریق بعضی از هزینه های ما را پرداخت می کرد که متأسفانه گویا در مناقصه برنده نشد و سالن را هم از آنها گرفتند، وقتی هیئت درآمدی ندارد پس از کجا هزینه های ما را پرداخت کند. باتوجه به اینکه اداره ورزش و جوانان دارای بودجه ورزشی می باشد که از اداره کل به آنها تعلق می گیرد شایسته بود هیئت هایی که دارای فعالیت و مقام آوری بیشتری بودند را حمایت مالی می کرد.

فق کویر:به عنوان مربی با چه مشکلاتی و کمبودهایی مواجه هستید؟

کمترین وکوچکترین کاری که می توان در حق یک رشته ورزشی داشت، تخصیص سالن مناسب به آن رشته است که ما از این نعمت نیز برخوردار نبودیم. ما در سالن رزمی ورزشگاه تختی تمرین می کنیم که تابستان از شدت گرما و الآن هم به خاطر سردی هوا نمی توانیم تمرین کنیم، تازه امروز به خاطر مراسمی که قرار بود برگزار شود، وسیله گرمایشی راه اندازی شد؛ ضمن اینکه این ورزش طوری نیست که موقع کار بتوان پوشش اضافه تری داشت، به همین خاطر چند نفر از هنر آموزان سرماخوردگی شدید پیدا کردند و نتوانستند در چند جلسه از تمرینات شرکت کنند.

فق کویر: آیا تیم اسپانسر یا حمایت گر دارد؟

خیر، در شهریور ماه سال جاری برای مسابقات بین المللی که در کرمانشاه و با حضور پنج کشور دیگر و ۲۲ استان از کشورمان برگزار شد، شرکت کردیم و یکی از اعضای تیم توانست مقام سومی این مسابقات را به دست بیاورد، همانطور که قبلاً هم گفتم از هیچ مسابقه ای دست خالی برنگشتیم. همه اعضای تیم و خودم شخصاً در این سه سال فعالیت ثابت کردیم می توانیم چه افتخاراتی برای شهر خود به همراه داشته باشیم، پس آیا این تیم ارزش اسپانسری و حمایت مالی را ندارد؟! تا به حال هیچ اقدام مالی برای حمایت از تیم صورت نگرفته است و بچه ها با دست خالی این گونه موفقیت ها و افتخارات را به دست می آورند. بچه ها با هزینه خودشان در مسابقات شرکت می کنند، حتی بارها این موضوع پیش آمده که صبحانه و ناهار را از خانه آورده اند. من برای شرکت در مسابقات بین المللی که هنر آموزان مجدانه تمرین کرده بودند، مجبور به قرض گرفتن پول شده ام. هنوز تقدیر و تشکری که در خور بچه ها باشد صورت نگرفته است. بنده برای رفت و آمدم به اینجا باید هزینه زیادی متحمل شوم، تنها بر خورد های خوب آقای دانشی رییس هیئت باعث ماندن من شده است، ولی درد ما این نیست؛ ما بودجه لازم برای شرکت در مسابقات را نداریم و اگر بتوانیم اسپانسر مالی پیدا کنیم در مسابقات شرکت خواهیم کرد، در غیر اینصورت متأسفانه به علت کمبود منابع مالی قادر به حضور در مسابقات نخواهیم بود.با در نظر گرفتن سرانه ورزشی در مصوبات مجلس برای کلیه ادارات، سازمانها و شرکتها که بصورت قانون درآمده بهتر است در جلسات شورای اداری در فرمانداری به آنها پیشنهاد تیم داری و اسپانسری و حمایت داده شود.