هفته نامه هفته نامه

بازگشت به صفحه کامل
« بازگشت

جوانان یادتان باشد ناگهان چقدر زود دیر می شود

جوانان یادتان باشد ناگهان چقدر زود دیر می شود


جوانان یادتان باشد ناگهان چقدر زود دیر می شود

وقتی به گذشته فکر می کنم و یاد ایام گذشته می افتم خیلی دلم می گیره، مي بينيم دوران مدرسه و دبيرستان را با يك سری برنامه هايی كه معلوم نيست چه مقدار آن مورد نياز زندگانی آينده ما بوده وقت را سپری و با گرفتن مدركي جهت استخدام كه اكثراً با اين مدرك هم شروع به كار نمي كنند و به اشكال مختلف وارد بازار كار شده اعم از ديپلمه يا ليسانسه و پس از دوران كوتاهی ازدواج و هنوز مشكلات ازدواج را پشت سر نگذاشته بچه ها دور ما را گرفته و چنان زندگي ما را مشغول مي كند كه يكباره متوجه مي شويم كه عمر خود را كرده و از اين دنيا چيزي نفهميده ايم! اين سرنوشت اكثريت ما است. به طوري كه فرصت فكر كردن را هم نداشتیم و در دوران مدرسه نيز هيچ چيزی كه به عنوان تجربه و اندوخته بايد به نسل های بعد انتقال داده شود وجود نداشته هيچ كس اين سؤال را مطرح نمی كند كه ما از كجا آمديم؟ براي چه آمديم؟ به كجا مي رويم؟ ولي در خواستهاي مادی و پي گيري آنها الا ماشاا... از ابتدا شروع می شود. خانه نداريم، ماشين نداريم، زندگانی خود را بايد تكميل كنم و بقيه مسايل و مشكلات مادی كه ما را سرگرم مي كنند. كسي در مورد مسايل ماوراء و نقش ما در جهان هستی صحبت نمی كند در مورد دين و مذهب هم طوري سنتی با آن برخورد می شود وسيله ای كه اگر درست از آن برداشت به زندگی ما راه يابد يقيناً كمك بسيار زيادي به پاسخ سؤالات ما خواهد نمود.ما براي صعود به قله كمال نياز به دو بال قوي داريم يك بال عقل و ديگری بال عشق. هر يك از اين بالها ضعيف باشد ما در پرواز به مشكل بر خواهيم خورد اينجا يك مسئله باقی مي ماند و آنكه تا كي ما يك بال خود را تقويت كنيم آيا با تقويت يك بال يعني عقل يا به عبارتی عقل جزء مي توانيم پرواز را انجام و به قله كمال برسيم تا كنون كه چنين اتفاقی نيفتاده و متأسفانه بشر باتمام توفيقاتي كه در پيشرفت علم نموده و موفقيت های مادی كه بدست آورده در مورد رسيدن به كمال پیشرفت کمی داشته و از پاسخ به سؤالات ذكر شده كماكان عاجز می باشد پس بیاییم عشق را در زندگی خود وارد کنیم که بال عقل به تنهایی وبال گردنمان است.
                  عباس ابراهیمی خوسفی