تبعیض

و اما تبعیض و تفاوت گذاشتن بین کودکان ، یا بین دختر و پسر بحث دیگری است که تازگی ندارد اما تبعات فردی و اجتماعی زیادی دارد . چنانچه والدین به هر دلیلی در گفتار و رفتار خود ، نشان دهند که یکی از فرزندان بر دیگران (البته در نظر آن ها) برتری دارد یا بالعکس از بین تمامی فرزندان ، یکی را کوچک شمرده و به او بهای زیادی ندهند ؛ تخم کینه و نفرت و کدورت را در دل آنان می کارند و همان می شود که برادران یوسف با او کردند. تبعیض، رویه غلط و بنیان براندازی است. منظور از تبعیض، این است که انسان در شرایط مساوی میان افراد فرق بگذارد. اگر پدر و مادری دو فرزند دارند، هیچ دلیل موجهی نیست که یکی را ببوسند و دیگری را نبوسند. به یکی با عطوفت و محبت برخورد کنند و با دیگری چنین نکنند؛ یکی را اکرام و نوازش کنند و دیگری را از نظر بیندازند . هر کودکی از یکسری خصایص برخوردار است که در دیگری وجود ندارد و همین امر باعث متمایز شدن و متفاوت گردیدن او از بقیه کودکان می شود. پس بایستی هریک را به همان گونه ای که هست بپذیریم و متناسب با خصلت هایش با او برخورد کنیم. مگر اینکه فرق گذاشتن ، به دلیل نداشتن شرایط مساوی باشد؛ مثلا یکی توصیه های خانه و مدرسه را بهتر رعایت کند و دیگری نه، که در این صورت، اولی سزاوار تشویق و دومی به نحو معقولی سزاوار فراهم آوردن وسیله‌ای برای تنبه (آگاه کردن) است آن‌هم صرفاً با آگاهی خودش و بدون اینکه دیگران از رفتار ناشایست او مطلع شوند و یا اینکه تحقیر شود که این هم تبعیض نیست.
نوع دیگر تبعیض، تبعیضی است که بین دختر و پسر صورت می گیرد و از آن با عنوان تبعیض جنسیتی نام برده می شود . متأسفانه چه در قدیم و چه امروز، در بعضی خانواده‌ها پسر از محبوبیت و منزلتی والاتر برخوردار است و عملاً به دخترها ظلم می‌شود البته امروزه در مواردی، عکس آن را نیز مشاهده می‌کنیم. این فرق گذاشتن‌ها حتی تا زمانی که فرد، ازدواج می‌کند و یا بعد از آن نیز همچنان ادامه دارد و شاهد هستیم که والدین در محبت کردن و ارائه‌ی امکانات، اعم از رفاهی، آموزشی و ... نیز بین دختر و پسر تبعیض قائل می‌شوند و حتی این تبعیض را در نوع برخورد با نوه های دختری و پسری شان ، نشان می دهند ؛که این رفتارها مهر پدر و مادری را زیر سوال می برد . دین اسلام ، به تساوی بین هر دو اشاره دارد و اگر در مقام و منزلت دختر داد سخن داده و والدین را نسبت به شأن آن ها هشدار داده است ؛ برای رفع ظلمی است که از گذشته وجود دارد ؛ وگرنه قاعده ی اصلی ، مساوات و مواسات است . امام صادق (ع) می فرمایند « دخترها حسنه، و پسرها نعمتند . بر حسنه پاداش داده می شود و از نعمت ، سوال می شود ».
 

طیبه غلام زاده بافقی