هفته نامه هفته نامه

بازگشت به صفحه کامل
« بازگشت

تغییر کاربری منازل به فروشگاه لوازم خانگی

تغییر کاربری منازل به فروشگاه لوازم خانگی



گروه اجتماعی| با رواج فرهنگ مصرف گرایی در کشور، خانه ها به فروشگاه مبل و لوازم خانگی تغییر کاربری داده و این تجمل گرایی گریبان سنتهایی مثل رسم خرید جهیزیه برای نوعروسان را نیز گرفته است، دیر زمانی نیست که سنتهای زیبای ایرانی در جوامع شهری گم شده و تهیه لیست های بلند بالای خرید جهیزیه برای خانواده های طبقه متوسط و پایین معضلی شده و مانعي براي ازدواج جوانان ایجاد کرده است.در گوشه و کنار شهر می شنویم و یا بعضاً به چشم خود دیده ایم که وقتی دختری راهی خانه بخت می شود. شب عروسی اش خانواده عروس تمام جهاز دختر را می چینند تا مهمانهایی که برای عروسی آمدند، جهاز را نگاه کنند یا دیدن جهیزیه عروس را به روز سوم که در بافق به روز "جاخالی با یا پاتختی" معروف است انجام می گیرد. خانواده عروس برای حفظ آبروی خودشان هم که شده تمام سعی خود را می کنند تا جهیزیه آبرومند در خور جهزیه ای که خانواده داماد از آنها انتظار دارد تهیه کنند.
خبرنگار هفته نامه افق کویر در این شماره به سراغ عروس خانم های جوان رفته و گفتگویی با آنها انجام داده است.
خانم(م.ف) بیست ساله که تمایل نداشت خودش را معرفی کند گفت: جهیزیه باید به اندازه باشد نه اینکه به قدری زیاد باشد که حتی خانه داماد گنجایش آن را نداشته باشد. در شهرستان بافق برخی فقط از روی چشم و هم چشمی جهاز همراه دختر می کنند که این کار درستی نیست و خانواده ها برای تأمین جهاز دختران خود با مشکلات زیادی روبرو هستند.
وی افزود: 7ماه از عروسی ام می گذرد و کاملاً با مشکلاتی که خانواده ام برای خریدن جهاز با آن روبرو بودند آشنا هستم. پدر و مادرم به خاطر اینکه خانواده شوهرم سرکوفت جهیزیه دختران فامیلشان را به من نزنند مجبور شدند زیر وام و قرضهای کلان بروند تا جهیزیه ای که خارج از عرف بود را برایم تهیه کنند.
وی تصریح کرد: عروسی که تمام شد و همه فامیل برای دیدن جهیزیه به خانه ما آمدند برای جاسازی وسایل با مشکل روبرو بودم؛ چراکه چندین سرویس قابلمه برای دو نفر کارایی نداشته و مجبور شدم آنها را دوباره به انباری خانه پدرم منتقل کنیم. آیا خدا را خوش می آید اینچنین به پدرومادرها برای خرید جهیزیه فشار وارد کنیم؟ مگر غیر از این است که ما مسلمانیم پس چرا باید بر خلاف سنت پیامبر زندگی را از همان ابتدا برای زوجها سخت بگیریم.
"مریم-ک" یکی دیگر از تازه عروسان گفت: شوهرم نه خانه ای از خود دارد و نه شغل آینده داری دارد؛ اما خانواده ام را مجبور کرده همانند دیگر خواهرانم که هم خانه از خودشان دارند و هم مشغول به کار آینده داری هستند برایم جهیزیه تهیه کنند.
وی افزود: چرا داماد و پدر و مادرشوهر فقط عروس را با خواهرانش مقایسه می کنند برای یکبار هم که شده پسرشان را با هم دامادهایش مقایسه کنند که آیا او نیز همانند آنها دارای خانه و کار مناسبی هست یاخیر؟! 
یکی دیگر از نوعروسان گفت: این سنت اشتباه چندسالی است که گریبان گیر خانواده های دختردار شده است. در بعضی از خانواده ها خانواده داماد گروکشی می کند که داماد خانه و ماشین دارد عروس هم باید همه وسایلی ازجمله پرده ، تلویزیون، کولر و همچنین تمام خانه را فرش کند.
خانم دیگری به نام "ا.س" در مورد تهیه جهیزیه اش گفت: والدین من برای تهیه جهاز من مشکلی نداشتند، چرا که که من تک دختر خانواده می باشم، پدرم کارگر شرکت سنگ آهن مرکزی می باشد، درآمدش نیز بسیار خوب می باشد، جهازی که برای من خرید خیلی سنگین بود، حتی یادم هست که همسایه ها موقعی که اثاث هایم را می دیدند، مادرم تمام بشقاب را 18 دست همراهم کرده بود که این نمونه کوچکی از اثاث هایم بود، به مادرم اعتراض کردند که چرا این قدر اثاث همراه دخترت کردی، حقوق شوهر شما خوب است، ما از کجا پول بیاوریم که بتوانیم این چنین جهازی تهیه کنیم..
خانم دیگری به نام "م.ع" گفت: من حدود 13 سال پیش ازدواج کردم، در زمان ما نیز رسم بود که عروس خانم جهاز سنگین داشته باشد، اما به نظر بنده این کار باعث می شود تا پسرهای جوان تن پرور بار بیایند، وظیفه شوهرشان هست که برای زندگی بهتر در خانه ای که با همسراشان بنا کردند بکوشند نه وظیفه پدر و مادر، در زمان والدین ما، هنگامی که پدر و مادرمان با یکدیگر ازدواج می کردند، حتی فرش زیر پای خود را نداشتند. جهاز در زمان گذشته خیلی مختصر و اندک بود، آنها با کمک یکدیگر توانستند زندگی شان را بسازند و همین باعث می شود رسم قناعت کردن را بیاموزند؛ در حالی که الان چنین نیست. همین والدینی که خودشان با سختی زندگی شان را درست کردند، حالا که دختران آنها بزرگ شده اند مجبورند برای آبروداری هم که شده زیر دین وام های سنگین و کلان بروند تا بتوانند دخترشان را راهی خانه بخت کنند و به نظرم هم بزرگترین ظلم به پدر و مادرهایمان می شود و هم به نسل آینده؛ چرا که عروس و دامادهای جوان نیز قدر زندگی را نمی دانند.
خانم 25 ساله دیگری گفت: هنگامی که من ازدواج کردم و به خانه بخت رفتم چند ماه بعد نیز خواهرم ازدواج کرد، از آنجا که خودم کارمند بودم خیلی از اثاث های منزلم را خودم تهیه نمودم، شوهر خواهرم هنگامی که اثاث های مرا دید مدام با خواهرم بحث می کرد که چرا خواهر بزرگی ات اثاث های زیادی دارد و تو نداری، این در حالی است که دامادمان، حتی هنوز کار و خانه درست و حسابی ندارد؛ اما توقعش زیاد می باشد و برای خانواده ام معضلی شده است. 
خانم 38 دیگری به نام "ف. ع" چنین گفت: به تازگی مد شد است که علاوه بر جهاز عروس، سیسمونی کودک را نیز به همراه جهیزیه برای بچه ای که قرار است در آینده بیاورند، می کنند.
"فاطمه-ف" گفت: برای شروع یک زندگی جدید اسباب و لوازمی را بایدتهیه کردکه ضروری باشد وکارایی بیشتر دارد.جهیزیه از آن جهت که لوازم زندگی زوجین هست تهیه آن برعهده سرپرست خانواده خواهد بود؛ لذاهیچ ارتباطی به عروس وخانواده اش نداشته وجز فشارعرف دلیل دیگری برای اجرای این رسم وجودندارد.
وی افزود: وقتی قرارباشد جهیزیه ازجیب دیگری تهیه شود؛ قطعاً بسیاری از ملاحظات درکار نخواهد بود؛ وقتی که زیاده روی و اسراف موجب افتخار و آبروداری باشد بازارجهیزیه هر روز بدتر از دیروزخواهدبود.
زهرا ابراهیمی کارشناس روانشناسی معتقد است با توجه به مبحث فرزند سالاری در جامعه که در حال رواج می باشد، بها دادن بیش از اندازه، برآوردن انتظارات فرزندان و با توجه به اصرار آنها در جهت هم سطح بودن با هم سن و سالهای خودشان، بدون توجه به سطح درآمد خانواده، موجب رواج چشم و هم چشمی در جامعه شده است.
وی افزود: همچنین پدران و مادران، ملاک ارزش های آنها تغییر کرده و بیشتر به سمت ارزش های مادی رفته است، در حالی که می بایست ارزش های انسانی مانند علم، تقوا و ایمان و اخلاق باشد امروزه به ثروت طرفین و وضع مادی فرد نگاه می شود.
وی معتقد است توازن بین خانواده ها برقرار نیست و به گونه ای رواج یافته است که حتی اگر دو خانواده ای که تمایل به وصلت با یکدیگر دارند، از همه لحاظ با هم، هم سطح باشند، باز هم خانواده داماد، در نتیجه گیری اولویت دارد.
در ادامه خانم خبازیان کارشناس مشاوره مذهبی در این رابطه گفت: به نظرم رسم نیست که تمام جهاز عروس را خانواده عروس تهیه کنند. مقدمات شروع زندگی مشترک هر زوج جوان تهیه لوازم و اسباب خانه است، کمک و مساعدت به داماد از طریق تهیه برخی از لوازم زندگی نبایدبه عنوان وظیفه و تکلیف برای زن تلقی گردد، باید هرگونه فشاری با این ذهنیت از دختر و خانواده او برداشته شود.
وی افزود: طبق شیوه حضرت زهرا(س)وعلی(ع)حضرت علی زره خویش را می فروشند، پول آن را نزدحضرت رسول اکرم(ص) می آورند، پول رابه حضرت رسول می دهند، حضرت رسول پول رابه3قسمت تقسیم می کنند.یک سوم آن را برای جهیزیه کنارمی گذارند، یک سوم دیگر برای خرید عطر و ثلث آخرآن را نزد ام سلمه به امانت می گذارند تا هنگام نزدیک شدن شب عروسی به عنوان مساعدت صرف مخارج ولیمه عروسی گردد؛ البته پدرعروس به تهیه لوازم زندگی اقدام می کندکه امری پسندیده است به شرطی که براساس صیغه فاطمی از هرگونه تجمل گرایی در این زمینه پرهیزگردد و فقط برای ضروریات زندگی منظورگردد.