هفته نامه

تغذیه در طب ایرانی اسلامی (قسمت هفتم)

گردآوری: مهدی زاده|

خرفه: برگ و ساقه آن مدر، تسکین دهنده صفرا و خون و تشنگی، حرارت کبد و معده و رحم، تب های گرم و صفراوی بوده و در رفع دیابت، سردرد گرم، عفونت ریه، استفراغ و سنگ کلیه موثر است. مصرف آن در گرم مزاجان لاغر و خشک، باعث چاق شدن آن خواهد شد. خوردن خرفه پخته همراه با کمی روغن و پیاز جهت قطع اسهال و تقویت روده ها و خوردن انبا سرکه جهت درد کلیه مفید است. تخم خرفه در همه خواص ضعیف تر از آن بوده به جز در رفع عطش که قوی تر از برگ آن می باشد نگه داشتن سائیده تخم آن در دهان، در رفع آفت دهان به خصوص اطفال موثر بوده است.

رازیانه: تحلیل برنده باد و اخلاط غلیظ، خشک کننده رطوبت، تقویت کننده معده، باز کننده انسداد مجاری سینه و کبد و طحال و کلیه و مثانه و تسکین درد آنها که از سردی باشد، مدر، شیر افزا و باز کنند حیض می باشد، خوردن آن یا گلقند، جهت تقویت معده و رفع بلغم آن و مالیدن شیره آن بر شکم اطفال جهت نفخ و درد شکم مفید است، کشیدن عصاره آن در چشم برای پیشگیری از آب مروارید و تقویت بینایی نافع است.

شوید: تحلیل برنده و باز کننده انسداد، اشتها آور و مدر می باشد. برای تنگی نفس و امراض بلغمی سینه م معده، سکسکه، ضعف معده و کبد و طحال، سنگ کلیه و مثانه، کولیت درد مفاصل سرد، درد قاعدگی و بیماری های تناسلی مفید است. آشامیدن آب آن با عسل جهت رفع سموم، تحریک استفراغ، اخراج اخلاط غلیظ از معده مفید است. زیاد خوردن آن باعث ضعف چشم، مغز، معده،کلیه، مثانه و نیروی جنسی می شود.