به گزارش هفته نامه افق کویر، وجود امکانات و تجهیزات بیمارستانی و نیز نیروی متخصص لازمه ی هر بیمارستانی می باشد. که در صورت مهیا شدن این دو شاخصه خدمات دهی بهتر انجام خواهد شد. شرح زیر داستان مادری است که پسر او دچار تصادف می شود و برای معالجه فرزندش سختی های زیادی را سپری می کند. خبر نگار ما؛ پیرامون این حادثه به سراغ مادر "محمد رضا" رفته است.
"مریم غلامیان بافقی" از روز حادثه گفت: ساعت 6 عصر، چهارم اردیبهشت ماه 1399، پسرم محمد رضا، همراه پدر خود به روستای"صدر آباد" رفت. و مشغول بازی کردن با مرغ های مزرعه بود.
وی افزود: همسرم، در آن طرف صحرا کنار جوی آب نشسته بود. ناگهان پسرم! با شتاب به سوی پدرش می رود و خودرویی با سرعت با او برخورد و "محمدرضا" چند متر بروی زمین کشانده می شود.
مادر محمدرضا ادامه داد: روز حادثه مضطرب بودم. که همسرم با من تماس گرفت و خبر تصادف فرزندمان را با من در میان گذاشت. بلافاصله دفترچه او را برداشتم و شتابان بسوی بیمارستان حرکت نمودم. واهمه داشتم که بلایی سر محمرضا نیامده باشد. وارد بیمارستان حضرت ولیعصر(عج) شدم و پرستاران را در کنار او در حال عکسبرداری و انجام رادیولوژی دیدم، محمد رضا خیلی گریه می کرد که پرسنل او را آرام می کردند. من با گلایه مندی خطاب به پرستاران گفتم: فرزند من چهارسال بیشتر سن ندارد، با او خوش رفتاری کنید.
غلامیان تصریح کرد: پسرم ساعت 8:30 دقیقه به بیمارستان فرخی یزد اعزام شد. پرستاران پس از 2 ساعت آمدند و فقط با موبایل همراه خود فیلم و عکس می گرفتند بدون توجه به دردی که فرزندم داشت! پا را به بالا می آوردند و از بالا رها می کردند! با یکی از پرستاران آن جا صحبت کردم و گفت: اگر از لحاظ پرداخت هزینه بیمارستان خصوصی مشکلی ندارید، پسر خود را به آن جا ببر! گفتم: نه! مشکلی ندارم فقط پای پسرم را قطع نکنند.
وی بیان داشت: زنگ یکی از آشنایان زدم و در بیمارستان خصوصی برای محمد رضا تخت و کارهای انتقال انجام گرفت، فرزندم در آن جا بستری و دکترمعالج او را جراحی کرد؛ فقط استخوان های پا مشخص بود که به دکتر گفتم دایی من در تهران است و می گوید محمد رضا را به آن جا ببریم تا عمل زیبایی شود. دکتر پاسخ داد: هر کار می توانی انجام بده و نگذار زخم کهنه شود. در تهران با کمک پزشک معالج عکس ها را به یکی از پزشکان حاذق بافقی که مقیم تهران است نشان دادیم و فرزندم تحت جراحی زییابی قرار گرفت. خدا را شاکرم، در حال حاضر محمدرضا روی پاهای خود راه می رود، و فقط انگشتان پاهای خود را نمی تواند خم کند.
مادر محمد رضا در پایان گفت: با تو جه به این که در شهر معدنی هستیم، اما؛ بیمارستان ولیعصر(ع) از لحاظ امکانات در وضعیت خوبی به سر نمی برد. و جای تاسف دارد که برخی از پزشکان حاذق بافقی که مقیم تهران هستند برای خدمت به همشهریان خود اقدام نمی کنند.

حدیثه امیریان|