خودکشی یک جوان در پر ازدحام ترین منطقه بافق، جایی که هر روزه انبوهی از مردم برای گرفتن دارو یا وقت دکتر رفت و آمد دارند! کوچه جنب داروخانه دکتر تشکری و درست دیوار به دیوار پزشک قانونی بافق! آیا این را نباید به عنوان یک خطر محسوب کرد! خطری که تا بیخ گوش مسئولان و اطباء آمده است! هر ساله در بافق با این پدیده نامیمون روبرو هستیم. در ماه رمضان همین امسال بود که جوانی خود را حلق آویز کرد و اکنون این دومین جوان است! برای ما به عنوان یک رسانه حرف زدن و مطلب نوشتن و حتی درج خبر این خودکشی بسیار سخت است، سخت از دو جهت! اول آن که به اعتقاد کارشناسان مشاوره، انتشار اخبار خودکشی خود باعث ترویج آن می شود و دوم، آن خبر مرگ برای رسانه سنگین است، اما چه می شود کرد که وظیفه ما اطلاع رسانی است، ما باید برای جامعه اخبار را انتشار دهیم، نظرات سازنده مردم و مسئولان را چاپ کنیم، چرا که با نقد صحیح و عادلانه است که مشکلات حل و فصل می شود. این که جوان چرا خودکشی کرد و بر اثر چه بود هرگز نخواهیم فهمید و اساساً هم دنبال آن نیستیم، اما توصیه ای داریم به کارشناسان به عالمان روانشناس به کسانی که ادعا می کنند این گونه موارد؛ اگر به اطلاع ما برسد، نسخه معجزه گر آن را داریم و می توانیم فرد بیمار را معالجه کنیم، سفارش ما این است که خود را برای جامعه بشناسانید، اعلام کنید کار شما و برنامه شما چیست؟ همانگونه که مردم پزشک را راه حل رفع مشکل جسمی خود می دانند شما نیز پا در میدان گذارده با بیان مسائل مربوط به روانکاوی انسانها به مسایل ورود پیدا کنید، به خانواده ها اطلاع دهید، همایش برگزار کنید، برشور و جزوه منتشر کنید، مصاحبه و کنفرانس خبری برگزار نمایید تا افراد جامعه را از این خطر آگاه کنید و به مردم اعلام کنید به جوان ها حتی به پیران که خودکشی پایان راه نیست! مسایل را می توان از طرقی دیگر حل و فصل کرد. این که شما حرفی نزنید و ما به عنوان رسانه مهر خاموشی بر دهان بزنیم، این اتفاقات قرار نیست کمتر شود؛ بلکه برعکس بیشتر هم خواهد شد. پس شایسته است که عینک بدبینی را به کناری بزنیم و خود را آماده نماییم تا راه رفع دردها را به زبان خود برای بیماران بیان کنیم.

محمد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌حسین تشکری بافقی