هفته نامه

اقتصاد مقاومتی پر از حرف و کم از عمل(قسمت 70 )

امیر عباس امینی|

از افسانه تا واقعیت دارایی های بابک زنجانی

بابک زنجانی به گفته خودش دارای بیش از ۷۰ شرکت است از جمله شرکت هولدینگ توسعه سورینت قشم، بانکی به نام «اولین بانک سرمایه‌گذاری اسلامی» (در مالزی، سهامدار شرکت هواپیمایی انور ترکیه، مؤسسه مالی اعتباری در امارات و بانک ارزش تاجیکستان است. او همچنین شرکت‌هایی در دوبی، ترکیه و تاجیکستان دارد در یکی از قطعنامه های تحریم اقتصادی اتحادیه اروپا که از او اسم برده شده ۱۵ شرکت منتسب به او نام برده شده است. زنجانی که مالکیت باشگاه راه آهن تهران را هم داشته، اعلام کرده بود، مجموع دارایی های وی 25 هزار میلیارد تومان است.

اما در این بین بابک زنجانی را باید در کنار اسم های بزرگ( و متوسط)ذسیاسی، فرهنگی و اقتصادی گذاشت و در اینترنت جستجو کرد و به نتایج عجیبی هم رسید. بیشترین نام هایی که در کنار زنجانی به چشم می خورد، عبارتند از: سعید مرتضوی، حسن رعیت میرکاظمی، فاضل لاریجانی، حمید باقری درمنی، امامعلی رحمان(رئیس جمهور تاجیکستاندر سال 94)، رضا ضراب، محمد رویانیایان، امیر جعفری، محمد احمدی نژاد، رستم قاسمی، شمس الدین حسینی، حیدر مصلحی و محمد بهمنی و ... که هر کدام از این افراد و نام ها، رابطه ای خاص با بخشی از پرونده بابک زنجانی دارند که هنوز نحوه ارتباط این افراد با زنجانی مشخص نشده است و باید منتظر نتایج دادگاه این بسیجی اقتصادی ماند.

اما چرا در اقتصادایران، افرادی چون فاضل خداداد، شهرام جزایری، مه آفرید خسروی، بابک زنجانی و نمونه های ریز و درشت دیگری که نامشان رسانه ای نمی شود، قارچ گونه رشد می کنند؟! به نظر می رسد تحریم ها، تنها بخشی از معضلی است که ما درگیرآن شده ایم. زیرا خلاء های قانونی، سوء مدیریت، اقتصاد مبتنی بر نفت و نظارت های نادرست هم اگر چه مشکل اقتصاد ایران است، اما باز هم ریشه اصلی مفاسد اقتصادی ایران با ترمیم موقتی این موارد نمی خشکد.

به ضرس قاطع می توان گفت: که بزرگترین خلأ اقتصاد ایران، فقدان وجود بانک اطلاعات اقتصادی جامع افراد حقیقی و حقوقی است. سیستمی که در آن مراوادات مالی افراد به صورت کاملاً ریز، بررسی و رصد شود تا از بروز آسیب های بزرگتر جلوگیری شود.